ထိုင္သပိတ္ ၉ ရက္ေျမာက္ေန႔ 9th day of demonstration at the front of UN Building

ထိုင္သပိတ္ (၉) ရက္ေျမာက္ေန႔
စက္တင္ဘာလ (၁၇) ရက္၊ ၂ဝဝ၉

ရာသီဥတုသည္ ထြက္လာကတည္းက မႈိင္းမႈန္ေန၏။ စိတ္ခ်၍မရေပ။ နံနက္ (၉) နာရီတြင္ ပန္းၿခံသို႔ေရာက္ရာ ပတ္ဝန္းက်င္သည္ ညဳိ႔ညဳိ႔ေမွာင္ေမွာင္ပင္ျဖစ္၏။ ကုလအေဆာက္အဦတြင္ ႏိုင္ငံတကာ အလံမ်ားအားလုံးတင္ထား၏။ ေဘးရွိဆိုင္လည္း ဖြင့္၏။ အျပင္တြင္ ခုံကေလးမ်ားစီထား၏။ မိုးမရြာႏိုင္သည့္ သေဘာျဖစ္သည္။

(၁ဝ) နာရီခြဲေက်ာ္ေက်ာ္တြင္ ပန္းစည္းပို႔ေသာ အဖြားႀကီးေရာက္လာသည္။ မာေက်ာေသာအဖုံးျဖင့္ အထူး ထုတ္ထားေသာ စာအုပ္တအုပ္ေပးပါသည္။ ဓါတ္ပုံစာအုပ္ျဖစ္ပါ၏။ ေတာတြင္းရွိအဖြဲ႔အစည္းမ်ားမွ ရဲေဘာ္မ်ား၏ ပုံမ်ားသက္သက္ျဖစ္ပါသည္။ (မကဒတ) ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္မွ အေတာ္မ်ားမ်ားပါဝင္သည္။ တျခားေသာအဖြဲ႔အစည္းမ်ားလည္းပါဝင္သည္။

အေမရိကန္ျပည္သို႔ေရာက္ရွိသည္မွာ ၾကာၿပီျဖစ္ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံသားတဦးက ေတာေတာင္တို႔သို႔ သြားေရာက္ၿပီး ႐ိုက္ကူးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ထုတ္ေဝရျခင္းရည္ရြယ္ခ်က္မွာ အေရးေတာ္ပုံႏွင့္ တကြ ေတာ္လွန္ေရးအရိပ္နိမိတ္တို႔ ဆက္လက္ရွင္သန္ေနေစလိုေသာ ေစတနာျဖစ္သည္။ ေမရီလင္းတကၠသိုလ္တြင္ ဓါတ္ပုံပညာကို သင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

ကြၽႏု္ပ္တို႔ဆႏၵျပအဖြဲ႔တြင္ လူမ်ားသျဖင့္ ေနာက္ထပ္တအုပ္ ထပ္လိုပါက သူရွာေပးမည္ဟုဆို၏။ မနက္ျဖန္ပန္းစည္းအသစ္လဲေပးဦးမည္။ မိုးဖြဲဖြဲက်ေနသျဖင့္ ကြၽႏု္ပ္တို႔အတြက္ စိတ္ပူေနရွာ၏။

မိုးကေလးမ်ားဖြဲဖြဲရြာေတာ့ ဒုကၡေရာက္ပါသည္။ (၁၁) နာရီထိုးလွ်င္ မိုးမ်ားလာေသာေၾကာင့္ စာတမ္းႏွင့္ ပိုစတာမ်ားျဖဳတ္ထားလိုက္ရသည္။ လူေရစိုမွာထက္ ပစၥည္းေရစိုမွာကို ေၾကာက္ေနရေသာ ကြၽႏု္ပ္တို႔၏ အေၾကာက္တရားသည္ ေတာ္႐ုံေတာ့ လြတ္ေျမာက္ႏိုင္မည္မဟုတ္။

ကြၽႏု္ပ္တို႔ဆႏၵျပရာပန္းၿခံအေရွ႔တည့္တည့္တြင္ ကုလအေဆာက္အဦအသစ္ကို တည္ေဆာက္ေနသည္။ ဤအဖြဲ႔မွ ေဆာက္လုပ္ေရးအဖြဲ႔သည္ နံနက္ (၁၁) နာရီခြဲတြင္ ကြၽႏု္ပ္တို႔ရွိရာ ပန္းၿခံသို႔လာေရာက္ စုေဝးၾက သည္။ အင္အား (၁ဝဝ) ခန္႔ရွိ၏။ ဆႏၵျပမည့္သေဘာျဖစ္သည္။ (၁၂) နာရီထိုးခါနီး တြင္ ျပန္လည္႐ုပ္သိမ္းၿပီး ကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္ျပန္ဝင္ၾကသည္။

ညွိႏႈိင္းေဆြးေႏြးခ်က္ အဆင္ေျပသြားပုံရသည္။ ေဆာက္လုပ္ေရးအဖြဲ႔မွာ ေခါင္းျဖဴ၊ ေခါင္းျပာ၊ ေခါင္းနီ၊ ေခါင္းျပာနက္ စသည္ျဖင့္ ပညာရွင္ေရာ၊ ႐ိုး႐ိုးလုပ္သားပါအစုံအလင္ျဖစ္သည္။ အလုပ္ဝတ္စုံ၏ ေနာက္ေက်ာတြင္ ကုမၸဏီအမည္ပါ၏။ ေကာင္းေလစြ၊ ဆႏၵပင္မျပလိုက္ရ၊ ေျပလည္မႈ ရသြားသည္။ သတင္းေထာက္အဖြဲ႔လည္းျပန္သြားၿပီ။

ျမန္မာျပည္မွာဆိုလွ်င္မူ ေသဖို႔သာျပင္ထားေပေတာ့။ ေပတလူသန္းေရႊအဖြဲ႔သည္ ဘုန္းႀကီးမ်ားကိုပင္ ၿမဳိ႔လည္တြင္ ႐ိုက္သတ္သူျဖစ္၏။ ဘုန္းႀကီးေခါင္းမ်ားမ်ားခြဲႏိုင္ေလ ရာထူးႀကီးႀကီးရေလဟု ဥပေဒထုတ္ျပန္ၿပီး လူယုတ္မာျဖစ္ေသာ မိမိကိုယ္ကို (ဘုန္းႀကီးမ်ားကိုသတ္ျဖတ္ေသာ စြမ္းစြမ္းတမံေဆာင္ရြက္ခ်က္ျဖင့္) ဂုဏ္ထူးမ်ား ကိုယ့္ဖာသာ တီထြင္ခ်ီးျမွင့္ေနသည္။ ထြီ ႐ိုင္းလိုက္ေလ။ မဟာပထဝီေျမႀကီးသည္ အဘယ္ ေၾကာင့္ မၿမဳိေသးဘဲရွိသနည္းဟု စဥ္းစား၍မရ။ ဧကႏၱ အမ်ဳိးအားလုံး တအုံလုံးတက်င္းလုံးစုံေအာင္ ေစာင့္ေနပုံ ရသည္။

မိုးတိတ္ၿပီ။ ၾကမ္းျပင္လည္းေျခာက္ေသာ္ စာတမ္းကို ျပန္တင္ၾကသည္။ ေရစိုသျဖင့္လွမ္းထားေသာ အခင္းမ်ားကိုလည္း ေနရာျပန္ခ်သည္။ စာတမ္းသည္ ေရစိုသျဖင့္ပြၿပီး ေကာ္ကပ္ထားေသာစာလုံးမ်ား ကြာက်ကုန္၏။ ေရေျခာက္သျဖင့္ ေကာ္ျပန္ကပ္ေသာ္လည္း အဆင္မေျပပါ။ ဤအတိုင္းသာ တင္ထားလိုက္၏။ ေနာက္ႏွစ္မွ အေရးေပၚျပန္ျပင္ရမည္။ ဒီမိုကေရစီမရသည္မွာ ဤအလုံးမ်ားလည္းပါဝင္၏။

မြန္းလြဲ (၂) နာရီထိုးခါနီး ကိုေဇာ္ေရာက္လာသည္။ ကြၽဲ႐ိုင္းဗူးမ်ားလာေပးျခင္းျဖစ္သည္။ မနက္ျဖန္ အစာငတ္ခံ ဆႏၵျပမည့္ ပုဂၢဳိလ္မ်ား ယေန႔အားရွိေစလိုျခင္းျဖစ္သည္။ (၅) နာရီ (၄၅) မိနစ္တြင္ ကိုဝင္းရွိန္ေမာင္ေရာက္လာ သည္။ ျမန္မာေကာင္စစ္ဝန္အိမ္ေရွ႔တြင္ Amnesty International အဖြဲ႔ႏွင့္ နယူးေယာက္ရွိ ျမန္မာအင္အား စုမ်ား ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ယခုပင္ ဆႏၵျပၾက မည္ျဖစ္သည္။

ကိုဝင္းခိုင္လည္းေရာက္လာ၏။ သူ႔သူငယ္ခ်င္း စိုင္းညီညီႏွင့္ ဇနီးလည္းေရာက္လာပါသည္။ လူစုံတုန္း စကားစျမည္ေျပာဆိုၾက၏။ သို႔ျဖင့္ ညေန (၆) နာရီထိုးလွ်င္ သိမ္းလိုက္ၾကသည္။

ဆႏၵျပရဲေဘာ္တဦးတင္ျပသည္။

ထိုင္သပိတ္ ၈ ရက္ေျမာက္ေန႔ 8th day of demonstraton at the front of UN Building

ထိုင္သပိတ္ (၈) ရက္ေျမာက္ေန႔
စက္တင္ဘာလ (၁၆) ရက္၊ ၂ဝဝ၉

နံနက္ (၉)နာရီတြင္ စတင္သည္။ ရာသီဥတုသည္ အေျခအေနမေကာင္းလွပါ။ ျမန္မာျပည္ဇလေဗဒ အရ ဆိုလွ်င္ မုန္တိုင္းလာမည့္ လကၡဏာျဖစ္သည္။ ေလကလည္း အႀကီးအက်ယ္တိုက္ေန၏။

(၁ဝ) နာရီခြဲတြင္ ပန္းစည္းပို႔ေသာ အဖြားႀကီးသည္ ပန္းအသစ္လာလဲေပး၏။ (၁၁) နာရီ (၃၅) တြင္ ကိုဝင္းခိုင္ ေရာက္လာသည္။ မေန႔ကလည္း တေနကုန္ ေနေပးပါသည္။ ေလတိုက္သျဖင့္ ေအး၏။

မစႏၵီေရာက္လာၿပီး လက္ကမ္းစာေစာင္မ်ား ကူးထားသည္ကို ေလာေပးပါသည္။ (၁) နာရီ (၅) မိနစ္တြင္ Bloomberg News Agency မွ အလက္ဇႏၵားေရာက္လာသည္။ က်န္းမာေရးအတြက္ လိုအပ္မႈရွိလွ်င္ သူ႔ကို ေျပာပါဟု တေန႔ကေျပာထားေသာ ပုဂၢဳိလ္ျဖစ္သည္။ ျမန္မာျပည္ႏွင့္ တ႐ုပ္ျပည္တို႔ ပူးေပါင္းႀကံစည္ ေနေသာ ဓါတ္ေငြ႔ပိုက္လိုင္းကိစၥ ေဆာင္းပါးကို လာပို႔ျခင္းျဖစ္သည္။ နယ္စပ္မ်ားတြင္ ျဖစ္ပြားေနေသာ လက္နက္ကိုင္ ပဠိပကၡမ်ားႏွင့္ စီးပြားေရးတည္ေဆာက္မႈ စသည္တို႔တြင္ သိမ္ေမြ႔စြာ မကိုင္တြယ္ဘဲ မျဖစ္ႏိုင္ဆိုေသာ အေၾကာင္းျဖစ္သည္။

ထိုင္းႏိုင္ငံ ခ်င္းမိုင္ၿမဳိ႔တြင္ လာအိုဘုန္းေတာ္ႀကီးတပါးသည္ နယ္စပ္ေဒသရွိ ျမန္မာဒုကၡသည္္မ်ားကို ကူညီေစာင့္ေရွာက္သည့္အေၾကာင္းမ်ားကိုလည္းေျပာျပသည္။ ဤကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ ထိုင္းႏိုင္ငံမွ ပို႔လိုက္ေသာ စာတေစာင္ကိုလည္း ေပးခဲ့သည္။ စာတြင္ ကေလးမ်ားအတြက္ ေက်ာင္းမ်ားတည္ေဆာက္ပုံ၊ တရားစခန္းမ်ားဖြင့္ထားပုံ၊ လွဴဒါန္းသည့္အတြက္ ေက်းဇူးတင္ျခင္း စသည္တို႔ကို ေရးထားသည္။

ရဲေဘာ္ေမာင္ေမာင္တိတ္သည္ စာေစာင္ေဝေန၏။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ပုံ ပိုစတာမ်ားကိုလည္း ယေန႔ကပ္ထားသည္။ ကိုမိုးခ်မ္း မေန႔ကလာပို႔ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ညေန (၅) နာရီတြင္ လူတဦးေရာက္လာသည္။ ဓါတ္ပုံ႐ိုက္၏။ လက္မွတ္ထိုးေပး၏။ လိပ္စာကဒ္တခုေပးခဲ့သည္။ ဓါတ္ပုံဆရာတဦးျဖစ္ပါသည္။ Lucitphoto မွ ျဖစ္ပါ၏။

ဤသူသည္ ျမန္မာျပည္ စစ္အုပ္စုအေၾကာင္းကို သိသူျဖစ္ပါသည္။ စစ္အုပ္စုသည္ မည္သူ႔ကိုမွ် နားေထာင္ လိမ့္မည္မဟုတ္ေၾကာင္း၊ ျပည္သူလူထုကိုလည္း နားေထာင္လိမ့္မည္မဟုတ္ေၾကာင္းကို ၎ကဆိုသည္။

သိမ္းခါနီးအခ်ိန္တြင္ နယူးေယာက္ ဘ႐ုကလင္း၌ေနထိုင္သူ ကိုေအာင္မိုးဝင္းေရာက္လာသည္။ Animation ဘာသာရပ္ျဖင့္ ေက်ာင္းတက္ေနသူျဖစ္၏။ ကိုမိုးခ်မ္း မေန႔ကထားခဲ့ေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ပုံမ်ားကို လာယူျခင္းျဖစ္သည္။ အီရန္ႏွင့္ တိဘက္ပူးေပါင္း၍ျပဳလုပ္မည့္ ဆႏၵျပပြဲတြင္ နယူးေယာက္ေန ျမန္မာမ်ား ကလည္း သြားေရာက္ပူးေပါင္းရန္အစီအစဥ္ရွိသည္။ ထိုပြဲတြင္ သုံးရန္ ပိုစတာလိုျခင္းျဖစ္ပါသည္။

အၾကမ္းဖက္အဖြဲ႔အခ်င္းခ်င္း ပူးေပါင္းေသာ သေဘာရွိသကဲ့သို႔ ဒီမိုကေရစီ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလိုလားသူ ဆႏၵျပအဖြဲ႔ အခ်င္းခ်င္းလည္း ပူးေပါင္းၾကရန္ လိုအပ္လွသည္မဟုတ္ေလာ။

အိမ္အျပန္လမ္းတြင္ Broadway လမ္းႏွင့္ Broome လမ္းဆုံရာ တိုက္တခု၏ နံရံတြင္ (၈) ေပခြဲခန္႔ရွိသည့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ပုံ ပိုစတာႀကီးတခုကို ေတြ႔ရသည္။ ကြၽႏု္ပ္တို႔ထံသို႔ ေရာက္လာေသသာပုံပင္ျဖစ္၏။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ပုံသည္ ယခုအခါနယူးေယာက္ၿမဳိ႔ တိုက္နံရံတြင္ေရာက္ေနၿပီျဖစ္သည္။

ဆႏၵျပရဲေဘာ္တဦးတင္ျပသည္။

၇ ရက္ေျမာက္ ထိုင္သပိတ္ 7th day of demonstration at the front of UN Building

ထိုင္သပိတ္ (၇) ရက္ေျမာက္ေန႔
စက္တင္ဘာလ (၁၅) ရက္၊ ၂ဝဝ၉

နံနက္ (၉) နာရီတြင္ ယေန႔စတင္သည္။ ေန႔စဥ္သတင္းပို႔ရန္ အင္တာနက္ရမည့္ေနရာကို လိုက္ရွာရသည္ ကလည္း ကိစၥတရပ္ျဖစ္ေနသည္။ ဘားမားဖန္း႐ံုးသို႔ ေန႔တိုင္းသြားရန္လည္းမသင့္ေတာ္ပါ။ အေၾကာင္းမူ သူ႔႐ုံးသည္ သူ႔ကိစၥႏွင့္သူျဖစ္ေသာေၾကာင့္ေပတည္း။ ထိုေၾကာင့္ အနီးအနားတဝိုက္ လွည့္ပတ္ရွာေနရသည္။

နယူးေယာက္ၿမဳိ႔၏ အဓိကျပႆနာမွာ ကားရပ္ရန္ေနရာမရွိျခင္းပင္။ အင္တာနက္ႏွင့္ ကားရပ္ရန္ေနရာ တိုက္ပြဲျဖစ္လ်က္ရွိ၏။ တခ်ဳိ႔ေနရာမ်ားတြင္ အားအျပည့္ရွိေသာ္လည္း ဆက္သြယ္၍မရျဖစ္ေနသည္။ ဤကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ ကမၻာႏွင့္အဝွမ္း ေအာ္တိုမစ္တစ္ အခမဲ့အင္တာနက္ရရွိေရးကို ပညာရွင္မ်ား ဖန္တီးမွရေတာ့မည္။

စုတ္ၿပဲသြားေသာ ခရီးရွည္စာတမ္းေနရာတြင္ စာတမ္းအသစ္တင္လိုက္သည္။ UN Security Council’ Action 0n Burma Badly Needed ျဖစ္ပါ၏။ အမွန္မွာစာတမ္းနီနီရဲရဲမ်ားမ်ားရွိေလ ေကာင္းေလပင္။ သို႔ေသာ္ ပန္းၿခံတြင္ စာတမ္းခ်ိတ္ျခင္း၊ ပိုစတာတပ္ျခင္း စသည္တို႔မွာ အခြင့္မရွိသျဖင့္ အခက္အခဲမ်ားစြာရွိသည္။ ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ႔မ်ားစုံလာၿပီး သူ႔ေနရာႏွင့္သူ သံတန္းမ်ားျခားလိုက္လွ်င္ စာတမ္းမ်ားအတြက္ ေနရာခက္ခဲ သြားေလ့ရွိသည္။

ယေန႔ ကုလအစည္းအေဝးတြင္ အေထြေထြပဏာမ စတင္ေနၿပီဟုၾကားရသည္။ ျမန္မာ့အေရးတြင္ ရဲေဘာ္သိန္းစိန္သည္ မည္သို႔ရွင္းမည္မသိ။ ယခုဆိုလွ်င္ လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အထိန္းအသိမ္းခံေနရသည္မွာ ႏွစ္ေပါင္းရွည္ၾကာလွၿပီ။ မည္သည့္အျပစ္ေၾကာင့္နည္း။ ယခုကဲ့သို႔ ဖမ္းဆီးထားရန္ စစ္အုပ္စုတြင္ မည္သို႔ေသာ အခြင့္အာဏာရွိပါသနည္း။

သတၱဳခ်ၾကည့္လွ်င္ တရားမႈကိုလိုလားသူ၊ ျပည္သူလူထုဘက္မွရပ္တည္သူ၊ ဒီမိုကေရစီ၊ လူ႔အခြင့္အေရး ေတာင္းဆိုသူ၊ လြတ္လပ္ေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတင္ျပသူသည္ သန္းေရႊမိသားစုကို ထိခိုက္ေစာ္ကားသူအျဖစ္ ယူဆၿပီး အဖမ္းဆီးအခ်ဳပ္ေႏွာင္ ခံရမည္ဟု အဓိပၸါယ္ထြက္၏။

ကုလအဖြဲ႔ကလည္း အခ်က္အလက္္စုေဆာင္းေနသည္မွာ သူ႔အေဖႀကီးႏွင့္ အေဖငယ္မ်ားပင္ ေသကုန္ၾကၿပီ။ စုေဆာင္း၍မၿပီးေသး။ အမွန္က အေမရိကန္က မီးစိမ္းမျပေသးသျဖင့္ ကုလအဖြဲ႔ကလည္း စိုးရိမ္မကင္း ျဖစ္ရေၾကာင္းေလာက္သာ တတြတ္တြတ္ေျပာဆိုႏိုင္ရွာသည္။ ၾကက္တူေရြးႏွင့္ သိပ္မကြာလွပါ။

အခ်က္အလက္ခိုင္မာေအာင္ အလုံးစုံပ်က္သုဥ္းသည့္အခ်ိန္ကို ေစာင့္ေနပုံရသည္။ ေသေၾကပ်က္စီး၊ မီးေလာင္ျပာက်ၿပီး၍ လင္းတ တိုင္းျပည္ျဖစ္သြားရသည့္အခ်ိန္ေရာက္မွ ကုလအဖြဲ႔ကလာ၍ မာမားႏွင့္ ပါရာစီတေမာ့ ေဝမည္ဆိုလွ်င္ ဒင္းတို႔သည္လည္း ေခြးအ မ်ားႏွင့္ မည္သို႔မွ်ျခားနားလိမ့္မည္မဟုတ္။

လူသူယုတ္တို႔ႀကီးစိုးၿပီး လူေကာင္းသူမြန္မ်ားေထာင္က်၊ ေတာေတာင္မ်ားသို႔ ထြက္ေျပးပုန္းေအာင္း ေနရသည့္ကာလ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္လည္း ေလာေလာဆယ္တြင္ အယုတ္တမာတို႔ကသာ ဥပေဒပိုင္စိုးသလိုလို ဘာလိုလိုျဖစ္ေနသည္။ အမွန္က ျမန္မာျပည္တြင္ ဥပေဒအလွ်ဥ္းမရွိပါ။ တရားေရးမ႑ဳိင္ ေဝလာေဝး။

သိပ္မၾကာခင္ သန္းေရႊမိသားစုကို ကာကြယ္လိုသျဖင့္ တပ္မေတာ္ကပင္ ႏိုင္ငံေတာ္ကာကြယ္လိုမႈဥပေဒျဖင့္ သန္းေရႊမိသားစုကို ဖမ္းဆီးရလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။ ဤကားအစဥ္အလာတည္း။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို ျပစ္မွားၿပီး မိမိကိုယ္ကို တပ္မေတာ္၏ဖခင္အျဖစ္ ေသြးနားထင္ေရာက္သူမွန္သမွ်သည္ ေခြးေသဝက္ေသ ေသရမည္မလြဲဧကန္တည္း။

သို႔ေသာ္ သူေတာင္းစားဘဝမွ ခိုးသားဓါးျပ၊ ထိုဘဝမွ ေခြးတိရစၧာန္ဘဝသို႔ ေရာက္ေနေသာ တပ္မေတာ္ ကိုယ္ႏႈိက္ကလည္း ဘာမွ်အသုံးမက် အေဖရင္းကိုလည္းမသိ၊ မေကြၽးလွ်င္မစားရ၊ ခိုင္းတာလုပ္ဘဝတြင္ တဝဲလည္လည္ျဖစ္ေန၏။ လူလည္ႀကီးမ်ားကမူ တိုင္းျပည္၏သယံဇာတကို အႀကီးအက်ယ္ခိုးဝွက္ၿပီး ဘုရားလက္ထက္ကတည္းက ခ်မ္းသာခဲ့သလိုလို ဂုဏ္ယူေမာက္မာေနၾကသည္။

သတၱိဗ်တၱိရွိေသာ စစ္သည္ေတာ္တဦးဦးက အာဏာရွင္ဗိုလ္သန္းေရႊ၏ ေခါင္းကို တခ်က္တည္းျဖတ္လိုက္လွ်င္ နတ္လူသာဓုေခၚၾကမည္ျဖစ္၏။ သို႔ျဖစ္လွ်င္ မစၥတာဘန္ကီမြန္းကလည္း ခက္ခက္ခဲခဲ ဗီဇာေလွ်ာက္စရာမလို၊ ေအးေအးေဆးေဆး စီးပြားေရးေပါင္းလုပ္႐ံုသာျဖစ္သည္။ တိရစၧန္တေကာင္ တဇာတ္သိမ္းေလ၊ လူ႔တန္ဖိုးႏွင့္ နီးစပ္ေလမဟုတ္ေလာ။

ကြၽႏု္ပ္တို႔၏စာတမ္းအသစ္ကို လူႀကဳိက္မ်ားလာ၏။ ၾကည့္႐ႈသူမ်ားျပားလာ၏။ တခ်ဳိ႔လူမ်ားဓါတ္ပုံလာ႐ိုက္ၾက၏။ တခ်ဳိ႔လူမ်ား စာတမ္းေရွ႔တြင္ ဓါတ္ပုံအ႐ိုက္ခံၾကသည္။ ေန႔လည္ (၁၂)နာရီထိုးၿပီးေသာ္ ေတာင္ငူၿမဳိ႔ လူ႔ေဘာင္သစ္ပါတီမွ ကိုဝင္းခိုင္ ေရာက္လာသည္။ ေန႔တုိင္းလာအားေပးမည္ဟုဆိုသည္။ စက္မႈေက်ာင္းသား တဦးျဖစ္၏။


မြန္းလြဲ (၁)နာရီတြင္ မစႏၵီေရာက္လာသည္။ ေရွးမေႏွာင္းပင္ တ႐ုပ္အဖြဲ႔လည္းေရာက္လာသည္။ တ႐ုပ္ ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ပင္ျဖစ္၏။ တ႐ုပ္ဘာသာျဖင့္ ေအာ္ဟစ္ဆႏၵျပေနၾကသည္။ ညေန (၄)နာရီတြင္ ကိုမိုးခ်မ္း ေရာက္လာသည္။ ကြၽႏု္ပ္တို႔၏လက္ကမ္းစာေစာင္ကို ကူးၿပီးလာပို႔ျခင္းျဖစ္သည္။ သူ႔သူငယ္ခ်င္း တိဘက္တဦး လည္း ေရာက္လာ၏။ ျမန္မာျပည္အေၾကာင္း႐ုပ္ရွင္မွတမ္း႐ိုက္ထားသည့္အေၾကာင္းကို လာေျပာျပပါသည္။

ကိုမင္းဆန္းမင္း၏မိတ္ေဆြ ဦးသန္းတင္ ေရာက္လာပါသည္။ အေမရိကသို႔ေရာက္ေနသည္မွာ ႏွစ္ေပါင္း (၅ဝ) ေက်ာ္ၿပီျဖစ္သည္။ ဦးႏုလက္ထက္ကတည္းက အင္ဂ်င္နီယာပညာေတာ္သင္အျဖစ္ေရာက္လာ၏။ ဦးေနဝင္းအာဏာသိမ္းလိုက္ရာ ေစတနာကိုရိပ္မိသျဖင့္ ထိုကတည္းက တိုင္းျပည္သို႔မျပန္ေတာ့ျခင္းျဖစ္သည္။ အသက္ (၇၇)ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္၏။ လမ္းေလွ်ာက္တုန္းပင္။ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ျမန္မာျပည္အေၾကာင္း စာေပ ေရးသားေနသူတဦးလည္းျဖစ္သည္။ ဆႏၵျပအဖြဲ႔အတြက္ အလွဴေငြ ပံ့ပိုးပါသည္။ ေခ်ာ့ကလက္တထုပ္လည္း အဆာေျပစားရန္ေပးခဲ့၏။ အေတာ္ၾကာၾကာစကားေျပာပါသည္။

နယူးေယာက္မွ ကိုေနလင္းလည္းေရာက္လာ၏။ ဘားမားပြဳိင့္တြင္ ေဆာင္ရြက္ေနသူတဦးျဖစ္ပါသည္။ အစာငတ္ခံဆႏၵျပျခင္း စတင္မည့္ စက္တင္ဘာလ (၁၈) ရက္ေန႔တြင္ လူစုံမည္ဟု ယူဆရပါသည္။ ညေန (၆) နာရီတြင္ သိမ္းလိုက္ၾကသည္။

ဆႏၵျပရဲေဘာ္တဦးတင္ျပသည္။

ထိုင္သပိတ္ ၆ ရက္ေျမာက္ 6th day of Demonstaration at the front of UN Building

ထိုင္သပိတ္ (၆) ရက္ေျမာက္

စက္တင္ဘာလ (၁၄) ရက္၊ ၂ဝဝ၉

နံနက္ (၉)နာရီတြင္ သပိတ္စခန္းျဖစ္ေသာ ဒတ္ဟမ္းမား႐ိုးပန္းၿခံသို႔ ေရာက္ရွိသည္။ ရာသီဥတုသည္ ၾကည္လင္ လ်က္ရွိ၏။ ေလာကသည္ သူ႔အလုပ္ သူလုပ္လ်က္။ ပရိေယသန ကိုယ့္ဝမ္းကိုယ္ေက်ာင္း၍ လည္းေကာင္း၊ သားေကြၽးမႈ၊ မယားေကြၽးမႈကိုလည္းေကာင္း၊ တိုင္းျပည္ကေပးအပ္လိုက္ေသာ တာဝန္ကိုလည္းေကာင္း၊ အဖြဲ႔အစည္း၏တာဝန္ကိုလည္းေကာင္း အသီးသီးေဆာင္ရြက္လ်က္ ရွိကုန္၏။

ရဲေဘာ္သိန္းစိန္ကလည္း သန္းေရႊဂိုဏ္းက ေပးအပ္လိုက္ေသာတာဝန္ကို ေဆာင္ရြက္ရန္လာမည္ဟု ၾကားရသည္။ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး၊ လူ႔အခြင့္အေရး၊ စားနပ္ရိကၡာ၊ လူေနမႈအဆင့္အတန္း စသည္တို႔သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ မႀကဳံဖူးေလာက္ေအာင္ တိုးတက္ေနေၾကာင္း လာေျပာပုံရသည္။

ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားလုံးဝမရွိ၊ ဒုကၡသည္မရွိ၊ အုံၾကြမႈမရွိေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေခြးမ်ား၊ စစ္သားမ်ား၊ အက်ဥ္းေထာင္မ်ားသည္လည္း တခါဖူးမွ် မႀကဳံဖူးေလာက္ေအာင္ မ်ားျပားလာေၾကာင္းကိုလည္း ထပ္ဆင့္ေျပာျပဖို႔လိုလိမ့္မည္။ တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ က်တ္ကုန္းသန္းေရႊေနျပည္ကိုလည္း အက်ဥ္းေထာင္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲရန္ အစီအစဥ္ရွိေၾကာင္း တင္ျပရလိမ့္မည္။

သန္းေရႊအဖြဲ႔ႏွင့္ ၾကံ႔ဖြတ္အဖြဲ႔သည္ ၉၉ ဒသမ ၉၉ ရာခိုင္ႏႈန္း ေထာက္ခံမႈရရွိၿပီး၊ ေအာင္ျမင္ေနေၾကာင္း၊ အဆိုျပဳသူကအဆိုျပဳ၊ ေထာက္ခံသူကေထာက္ခံၿပီး၊ ဥကၠဌႀကီးႏွင့္ အဖြဲ႔သည္ လိုအပ္သည္မ်ားကို မွာၾကားၿပီး ျပန္လည္ထြက္ခြာသြား၍ ရမည့္ေနရာမဟုတ္။ ႏိုင္ငံတကာ ကုလ အသိုင္းအဝိုင္းတြင္ ျမန္မာျပည္မွ စစ္ဓါးျပအုပ္စုကိုလည္းေကာင္း၊ ထိုတမန္ကိုလည္းေကာင္း ေခြးတေကာင္ေလာက္ပင္ သေဘာထားသည္ မဟုတ္။ ရွက္စရာေကာင္းလွသည္။ ဒင္းတို႔ချမာလည္း တႏွစ္တခါ လာၿပီး အဆဲဆိုခံေနရသည္မွာ က်ိန္စာသင့္ေနျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ဦးသန္႔ကဲ့သို႔ လူ႐ိုေသရွင္႐ိုေသျဖစ္ခ်င္လွ်င္ မနာလိုေန႐ုံျဖင့္မၿပီး၊ လူလိုလုပ္ဖို႔လိုသည္။

ေခြးထက္ယုတ္ည့ံေသာ သန္းေရႊဂိုဏ္းသည္ ယခုအခါ ကိုယ့္ဇာတ္ကိုယ္မႏိုင္ေတာ့ဘဲ သူေတာင္းစား ေရြးေကာက္ပြဲႏွင့္ အသုံးလုံးမတက္ရေသးေသာအေျခခံဥပေဒကို ေဘးက်ပ္နံက်ပ္ျဖစ္ၿပီး ဘယ္အမႈိက္ပုံးထဲ သြားထည့္ရမွန္းမသိျဖစ္ေနသည္။

အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုလည္း လြတ္ေပးရန္သတၱိမရွိ၊ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား ကိုလည္း လြတ္မေပးခ်င္၊ တ႐ုပ္ႏွင့္လည္း ျပႆနာမတက္ခ်င္၊ အေမရိကန္ႏွင့္လည္း ပလဲနံသင့္ခ်င္၊ ငါဟဲ့ အာဏာရွင္ဟုလည္းျပခ်င္ႏွင့္ သန္းေရႊႏွင့္ သပြတ္အူ လုံးလည္လိုက္ၿပီး ႐ူးေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္လာသျဖင့္ စင္ကာပူႏိုင္ငံတြင္ ပါရာစီတေမာ့ သြားရွောနရလိမ့္မည္။

(၁၁) နာရီထိုးရန္ (၁၅) မိနစ္အလိုတြင္ အာဏာရွင္မ်ားကို လားပင္စင္ေပးမည့္ မိတ္ေဆြတ႐ုပ္လည္း ဆိုင္းဘုတ္ကေလးကိုင္၍ ေရာက္လာပါသည္။ (၁၁) နာရီထိုးၿပီးေနာက္ ပန္းစည္းေပးေသာ အဖြားႀကီးသည္ ပန္းစည္းအသစ္ ပန္းအိုးအသစ္ကို ယူလာၿပီး ကိုယ္တိုင္ေရသြားယူကာ အသစ္လဲပါသည္။ အင္းေလးလြယ္အိတ္ အေဟာင္းကေလးတလုံးကိုလည္း ျပသပါသည္။ လြယ္အိတ္သည္ ႀကဳိးမရွိေတာ့ပါ။ ၁၉၇ဝ ခုႏွစ္ကတည္းက ေဆာင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းျဖစ္ေနၿပီ။ ျမန္မာလူမ်ဳိးတို႔အေပၚ သံေယာဇဥ္ရွိလွပါသည္။

ယေန႔သည္လည္း ခါတိုင္းေန႔မ်ားကဲ့သို႔ ေမးျမန္းသူမ်ား၊ လက္မွတ္ထိုးေပးသူမ်ားရွိပါသည္။ ေန႔လည္႐ုံးအား ခ်ိန္တြင္ မစႏၵီေရာက္လာၿပီး အခ်ဥ္ထုပ္ေလးမ်ားေပးသြားပါသည္။ ငုတ္တုပ္အိပ္ငိုက္ေနရာ မ်ားစြာ အဆင္ေျပသြားပါသည္။ (မကဒတ) ေျမာက္ပိုင္းမွ ကိုေက်ာ္ေက်ာ္လြင္ ခဏေရာက္လာပါသည္။ (၁၈) ရက္ေန႔တြင္ ေရာက္လာၾကမည္ဆို၏။ မြန္းလြဲ (၂) နာရီထိုးခါနီး နယူးေယာက္ၿမဳိ႔၊ ကြင္းစ္ မွ ကိုေဇာ္ ေရာက္လာ သည္။ မုန္႔မ်ားလည္း အဆာေျပစားရန္ယူလာေပး၏။

(၁၈) ရက္ေန႔တြင္ နယူးေယာက္ၿမဳိ႔၌ ဆႏၵျပပြဲအမ်ဳိးမ်ဳိးရွိႏိုင္သည္။ ၿမဳိ႔အသီးသီးမွလည္း လာၾကမည္ဟု ယူဆရ ၏။ မနက္ျဖန္တြင္ ကုလသမဂၢအစည္းအေဝးသည္ စတင္ေတာ့မည္ျဖစ္ရာ ႏိုင္ငံတကာ ဆႏၵျပအဖြဲ႔မ်ားကလည္း ေရာက္လာၾကေတာ့မည္ျဖစ္သည္။ ထိုေန႔မ်ဳိးတြင္ ကုလအေဆာက္အဦဝန္းက်င္၌ လူမ်ဳိးေပါင္းေရာင္စုံတို႔သည္ ၾကက္ပ်ံမက် စည္ကားလွ၏။

ဆက္လက္တင္ျပပါဦးမည္။
ဆႏၵျပရဲေဘာ္တဦးတင္ျပသည္။

၅ ရက္ေျမာက္ ထိုင္သပိတ္ 5th day of Demonstration at the front of UN Building

ထိုင္သပိတ္ (၅) ရက္ေျမာက္

စက္တင္ဘာလ (၁၃) ရက္၊ ၂ဝဝ၉

နံနက္ (၈)နာရီတြင္ ပန္းၿခံသို႔ေရာက္ရွိသည္။ တနဂၤေႏြေန႔ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ထင္သည္ ဘ႐ုကလင္းမွ မင္ဟက္တန္ တေၾကာလုံးရွင္းလင္းလွ၏။ ေနသည္ အံ့ၾသဖြယ္ရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ သာလ်က္ရွိ၏။ ဤေန႔သည္ UN ရပ္ကြက္တြင္ ပထမဆုံးေနသာေသာေန႔ျဖစ္ေလ၏။

ယမန္ေန႔ တုိင္ဝမ္အဖြဲ႔ႏွင့္ မိတ္ေဆြျဖစ္ေနစဥ္ ဘ႐ုကလင္း၌ေနထိုင္သူ တိုင္ဝမ္တဦးကလည္း လာေရာက္ မိတ္ဖြဲ႔စကားစျမည္ေျပာၿပီးလွ်င္ သူ၏ကဒ္ျပားကိုေပးသြားသည္။ အမည္မွာ Wayne Ko ျဖစ္၏။ International Public Relation အဖြဲ႔မွ ျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာ့အေရးဆႏၵလာျပသူ ကြၽႏု္ပ္တို႔ (၅) ဦးသာ ရွိသေလာ၊ လိုအပ္ပါက နယူးေယာက္ၿမဳိ႔ရွိျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ားကို ဆက္သြယ္ေပးမည္ဟုဆိုပါသည္။

ကြၽႏု္ပ္တို႔တြင္ နယူးေယာက္ၿမဳိ႔ေတာ္ေန ျမန္မာမိတ္ေဆြ အလုံးအရင္းရွိေၾကာင္း၊ အခါအားေလ်ာ္စြာ လာၾက ေၾကာင္းကို ေျပာျပရသည္။ ကိစၥတစုံတရာရွိပါက သူ႔ထံဆက္သြယ္ရန္ေျပာဆိုသည္။

ယေန႔သည္ ထူးထူးျခားျခား ေနပူေသာေန႔ျဖစ္သကဲ့သို႔ ေလကလည္းၿငိမ္ေနသျဖင့္ ပိုစတာမ်ား၊ အလံမ်ားကို လိုက္ေကာက္စရာမလိုေတာ့ေပ။ အင္မတန္မွ ဣေျႏၵရွိရွိျဖစ္၏။ ႐ုံးပိတ္ရက္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လူသြားလူလာ နည္းပါးလွသည္။

(၁၁) နာရီတြင္ ပုဂၢဳိလ္တဦးေရာက္လာ၏။ ျမန္မာျပည္အေၾကာင္းေဆြးေႏြးေျပာဆိုသည္။ ျမန္မာျပည္ အေၾကာင္း၊ ေနာက္ဆုံးအေျခအေန စသည္တို႔ကို သိသူျဖစ္၏။ လက္မွတ္လည္းထိုးေပးပါသည္။ ျမန္မာျပည္သို႔ ၂ဝဝ၃ ခုႏွစ္တြင္ေရာက္ဖူးသူျဖစ္ပါ၏။ ျမန္မာလူငယ္အမ်ားစု၏အဆိုအရ တိုးရစ္လုပ္ငန္းသည္ စစ္ဓါးျပတို႔ကို ဝင္ေငြရေစေသာေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္သို႔ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ား မသြားသင့္ဟု ဆိုပါ၏။

မိမိ၏အျမင္ကို ေမးပါသည္။ ကိုယ္ပိုင္မ်က္လုံးျဖင့္ ျမင္ရေသာဒုကၡကို သိေစလိုသျဖင့္ ဥပမာ ျမန္မာျပည္တြင္ ဆႏၵျပေနခ်ိန္ စစ္အုပ္စုတို႔က သတ္ျဖတ္ေနခ်ိန္တြင္ အားလုံးသြားသင့္ပါသည္။ စင္ကာပူ၊ မေလးရွား၊ ကိုးရီးယား၊ ေဟာင္ေကာင္ အပါအဝင္၊ ဂ်ပန္၊ အဂၤလန္၊ အေမရိက စေသာႏုိင္ငံမ်ားတြင္ အလုပ္လာလုပ္ကိုင္ ေနသူ ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ားပါ သြားသင့္ၾကသည္။

အဘယ္ေၾကာင့္ သူတပါးႏိုင္ငံတြင္ ေငြလာရွာနရသနည္းဆိုေသာအခ်က္သည္လည္း ရွင္းရွင္းလင္းလင္းႏွင့္ ေလးေလးနက္နက္ သိရွိသြားႏုိင္သည္မဟုတ္ေလာ။ စစ္အုပ္စု၏ တရားမဲ့ပုံကိုလည္း အသိအမွတ္ျပဳ သြားႏိုင္သည္မဟုတ္ပါေလာ။ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္စကားႏွင့္ဆိုေသာ္ ကမၻာႀကီး၏ မည္သည့္ေနရာ မည္သည့္ အစိပ္အပိုင္းကိုျဖစ္ေစ ဖ်က္ဆီးလွ်င္ ကမၻာႀကီးကိုဖ်က္ဆီးသည္သာျဖစ္၏။ ဂ်ပန္သတင္းေထာက္ အသတ္ ခံရစဥ္က ဂ်ပန္ကလည္းစိတ္ညစ္သြားေလသည္။ သိပ္မၾကာေသးခင္က ကိုးကန္႔နယ္ကို ျပႆနာရွာလိုက္ရာ ပီကင္းတ႐ုပ္က ေဒါသထြက္သြားေလသည္။ မွန္ပါသည္ စစ္ဓါးျပတို႔သည္ ခြဲျခားခြဲျခား ဒုကၡေပးသူ မ်ားမဟုတ္ပါ။

မိတ္ေဆြက ဆက္လက္ေဆြးေႏြးပါသည္။ ဖြတ္က်ားႏိုင္ငံကေလးတခုသည္ အဘယ္ရန္သူရွိသျဖင့္ ညဳကလီးယားလက္နက္ပိုင္ဆိုင္ရန္လိုအပ္သနည္း ဟုဆို၏။ ထိုလက္နက္ရွိသျဖင့္ ကမၻာက အေလးဂ႐ုျပဳမႈကို ခံလိုပုံရသည္ဟု သူက ယူဆသည္။ ကြၽႏု္ပ္၏အျမင္တြင္ အသံေၾကာင့္ဖားေသသည္ကို စစ္ဓါးျပတို႔ ၾကားဖူးနားဝ ရွိဟန္မတူ။

ဝရဇိန္လက္နက္ကို ျဗဟၼာကသာ ပိုင္သည္ကို သေဘာေပါက္သင့္သည္။ သူေတာင္းစားက ပိုင္လွ်င္ မည္သို႔မွ် ကာာရန္မစပ္ျဖစ္ေနလိမ့္မည္။ သူေတာင္းစားသည္ အမ်ဳိးဂုဏ္ကို ေစာင့္ေရွာက္ေသာအားျဖင့္ ခြက္စုတ္ကိုသာ ပိုင္သင့္သည္မဟုတ္ေလာ။ ဤသို႔ဆိုျခင္းအားျဖင့္ အေမရိကန္ကို အေဖေခၚၿပီး ကိုယ့္လူမ်ဳိးကို သူေတာင္းစား ႏွင့္ ႏႈိင္းေနသည္မဟုတ္ပါ။

ထမင္းေရကို လုေသာက္ေနရေသာဘဝမ်ား၊ ေဆး႐ုံေဆးခန္းမျပႏိုင္သျဖင့္ လူ႔သက္တမ္း တိုေနေရေသာ ဘဝမ်ားအတြက္ ထမင္းနပ္မွန္ေအာင္ပင္ စြမ္းေဆာင္ေပးျခင္းမရွိပါဘဲလ်က္၊ ပိုဆိုးသည္မွာ ဒုကၡသည္ ပစၥည္းကိုပင္ စစ္အာဏာပိုင္ႏွင့္ အေပါင္းအပါတို႔က ခိုးဝွက္လုယူေနေသာတိုင္းျပည္မ်ဳိးတြင္ ထမင္းေရ ဝဝ လင္လင္ရရွိေအာင္ အရင္မလုပ္ဘဲႏွင့္ ညဳကလီးယားလက္နက္ကို ပိုင္ဆိုင္သင့္ပါသေလာ။

လူငယ္တဦးေရာက္လာပါသည္။ ရဲေဘာ္မ်ားႏွင့္ စကားေျပာဆိုေဆြးေႏြးေနသည္မွာ (၂) နာရီခန္႔ ၾကာျမင့္သြား သည္။ အင္မတန္မွ ေျပာဆိုႏိုင္သူျဖစ္၏။ ဆိုးေတာ့မဆိုးပါ။ သို႔မဟုတ္ပါက ငုတ္တုတ္ထိုင္ေနရကိန္း ရွိသည္မဟုတ္ေလာ။ လက္မွတ္လည္းထိုးေပးပါ၏။ မည္သို႔ဆိုေစ ေက်းဇူးတင္ရပါမည္။ ျမန္မာ့အေရးကို သိေသာ စိတ္ဝင္စားေသာ အေၾကာင္းသည္ပင္လွ်င္ အေမရိကတလႊား၌ရွိၾကေသာ ျမန္မာ့အေရးဆုိင္ရာ အဖြဲ႔အစည္းေပါင္း ေသာင္းေျခာက္ေထာင္၏ အလုပ္ပင္မဟုတ္ေလာ။

တ႐ုပ္လူမ်ဳိးတဦးေရာက္လာပါသည္။ ဆိုင္းဘုတ္ခပ္ငယ္ငယ္တခုလည္းကိုင္ေဆာင္လာပါ၏။ ကြၽႏု္ပ္တို႔ခရီးရွည္အဖြဲ႔ရွိရာတြင္ သူ၏ဆိုင္းဘုတ္ကေလးကို ေထာင္ပါသည္။ တ႐ုပ္လိုေရးထားပါ၏။ ရဲေဘာ္ေမာင္ေမာင္တိတ္ႏွင့္ တ႐ုပ္ဘာသာျဖင့္ စကားအနည္းငယ္ေျပာဆိုေနၾကပါသည္။ ဆိုင္းဘုတ္ကို မည္သည့္အဓိပၸါယ္နည္းဟုေမးရာ ထိုသူကလည္း အဂၤလိပ္လိုမရွင္းတတ္သျဖင့္ သူ၏သူငယ္ခ်င္းကို ဖုန္းဆက္ ၿပီး ဘာသာျပန္ေစ၏။

အဓိပၸါယ္မွာ ကြန္ျမဴနစ္ႏွင့္ စစ္အာဏာရွင္အေပါင္းတို႔ကို ကမၻာ့စစ္ခုံ႐ုံးသို႔တင္ေပးပါဟူ၏။ သို႔ျဖင့္ ဆိုင္းဘုတ္ ကေလးကို ေထာင္ထား၏။ မၾကာခင္ပင္ ကုလသမဂၢတံဆိပ္ပါေသာ အိတ္ကေလးမ်ားကို ကိုင္ထားေသာ တရုပ္ အဖြဲ႔တဖြဲ႔သည္ အေရွ႔မွျဖတ္သြားရာ ကြၽႏု္ပ္တို႔အဖြဲ႔ကို ေလ့လာေန၏။ ေခါင္းေဆာင္လုပ္သူကိုကား မ်က္မွန္း တမ္းမိပါသည္။ တ႐ုပ္စာႏွင့္ဆိုင္းဘုတ္ကိုေတြ႔ေသာ္ တခ်က္တန္႔သြားၿပီးလွ်င္ တခ်ဳိးတည္းဒိုးေတာ့၏။ မိတ္ေဆြတ႐ုပ္ကို ၾကည့္လိုက္ရာ ခါးတြင္လက္ေထာက္ၿပီး ဘုၾကည့္ၾကည့္ေနသည္ကိုေတြ႔ရ၏။ ေက်ာင္းေတာ္ ကရန္စမ်ား ျဖစ္ပုံရသည္။

ေရေႏြးၾကမ္းဓါတ္ဗူးေပးေသာ အဖြားႀကီးလည္းေရာက္လာပါသည္။ ေန႔တိုင္းလာအားေပးသူျဖစ္ပါ၏။ အဖြားႀကီး၏ လြယ္အိတ္ကေလးတြင္ ဗုဒၶပုံေတာ္ႏွင့္ တိဘက္တံဆိပ္မ်ားတပ္ထားပါသည္။ ေဖာ္ေရြလွေသာ အမ်ဳိးသမီးႀကီးျဖစ္ပါသည္။ ညေန (၄) နာရီခြဲတြင္ ယေန႔သိမ္းလိုက္ၾကသည္။ အေၾကာင္းမွာ သာသနာ့ဥေသွ်ာင္ ေက်ာင္းဆရာေတာ္က ဖိတ္ထားသျဖင့္ သြားၾကမည္ျဖစ္၏။ Queens သို႔ပထမသြားၿပီးမွ ဦးဝင္းရွိန္ေမာင္က ဥေသွ်ာင္ေက်ာင္းရွိေသာ Apartment သို႔ လိုက္ပို႔ပါသည္။

ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသို႔ေရာက္ေသာ္ စည္ကားသိုက္ၿမဳိက္ေနသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ အလွဴ သို႔မဟုတ္ တခုခုရွိပုံရ၏။ ကြၽႏု္ပ္တို႔အဖြဲ႔ကို ႀကံဖန္ထမင္းေကြၽးၾကပါသည္။ ဆရာႀကီးေမာင္စြမ္းရည္လည္းေရာက္ေနသည္။ စာေရးဆရာ ေရႊျပည္စိုးလည္းရွိပါ၏။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေရာက္ေသာ္ ရိကၡာကိစၥအဆင္ေျပသြားေလသည္။ ကိုၾကည္မင္းႏွင့္ မေခ်ာစု၊ ကိုေလးႏွင့္ မအာယီး၊ ကိုမိုးခ်မ္းႏွင့္ မေမစႏၵာ၊ ကိုေအာင္ႏွင့္ မျမတ္ျမတ္စိုး၊ သားေမာင္ေအာင္မင္းစိုး တို႔က ဟင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးကို ခ်က္ျပဳတ္ၿပီး ကြၽႏု္ပ္တုိ႔ဆႏၵျပအဖြဲ႔အတြက္ ယူလာၾကပါသည္။

သာသနာ့ဥေသွ်ာင္အဖြဲ႔မွ ေလာေလာဆယ္ ေငြ (၃ဝဝ)၊ ဘားမားပြဳိင့္အဖြဲ႔မွေငြ (၂ဝဝ) ပံ့ပိုးပါသည္။ ဟင္းခ်က္ ေပးေသာ မိတ္ေဆြမ်ား၊ တျခားေသာမိတ္ေဆြမ်ားကလည္း အလွဴေငြထည့္ၾကပါသည္။ တျခားကိစၥမ်ားလည္း ကူညီပါ၏။ ယခုအခါကြၽႏု္ပ္တို႔အဖြဲ႔သည္ ခ်မ္းသာသြားေလၿပီ။ နယူးေယာက္သို႔ဝင္စကပင္ ကိုမင္းဆန္းမင္း အိမ္သို႔ေရာက္ၿပီးေနာက္ အိုးခြက္ပန္းကန္မ်ား၊ တခ်ဳိ႔ေသာရိကၡာမ်ားႏွင့္ ဝယ္ျခမ္းရန္ ေငြ (၄ဝ)ကို ကိုမင္းဆန္းမင္း၏ဇနီးျဖစ္သူ မရီရီခင္ကေပးလိုက္ၿပီးျဖစ္ပါသည္။ ယခုအခါ ဆန္၊ ဆီ စသည္တို႔ႏွင့္တကြ ခ်က္ျပဳတ္ၿပီး ဟင္းမ်ားပါရရွိရာ အဆင္ေျပၿပီမဟုတ္ေလာ။ အားလုံးကိုေက်းဇူးတင္ပါသည္။ ဒီမိုကေရစီတိုက္ပြဲ မုခ်ေအာင္ရမည္။

ဆႏၵျပရဲေဘာ္တဦးတင္ျပသည္။

ထိုင္သပိတ္ ၄ ရက္ေျမာက္ေန႔ 4th day of Demonstration at the front of UN Building

ထိုင္သပိတ္ (၄) ရက္ေျမာက္ေန႔

စက္တင္ဘာလ (၁၂) ရက္၊ ၂ဝဝ၉

ရာသီဥတုသည္ စထြက္ကတည္းက မႈိင္းမႈန္ေန၏။ ကားဘီးမျပင္ရေသးသျဖင့္ ရထားႏွင့္ခ်ီတက္ရ၏။ Nickerboucker Station ရထားဘူတာမွ လွမ္းၾကည့္ေသာ္ ကုလရုံးစိုက္ရာ ရပ္ကြက္တခိုသည္ မိုးျမဴတို႔ျဖင့္ ပိတ္ဖုံးေန၏။ ညဳိမႈိင္းေန၏။ အေျခအေနကေတာ့ မသာယာလွေပ။

ရဲေဘာ္ဦးရွိန္သည္ ငွက္တုပ္ေကြးမိသျဖင့္ ယေန႔မလိုက္ႏိုင္။ ရဲေဘာ္မင္းေဆြဦးကလည္း ကားကိစၥ ေဆာင္ရြက္ ရန္ရွိသျဖင့္ က်န္ခဲ့ရသည္။ ကိုဂ်က္ကို ဖုန္းလွမ္းေခၚထား၏။ ကိုဂ်က္လာမွ ကားကိစၥလိုက္လံရွာေဖြၿပီး ျပင္ဆင္ ရမည္ျဖစ္သည္။ သို႔ျဖင့္ သိတ္ေမွာက္ပုရိသ (၃)ဦးသည္ မိမိတို႔၏ ဆႏၵျပကရိယာမ်ားကို ထမ္းပိုးလ်က္ ရထား တတန္၊ ေျမေအာက္တတန္ ခ်ီတက္လာျခင္းျဖစ္သည္။

အေရးထဲတြင္ အလံတိုင္သည္ ရထားအမိုးထက္ပိုရွည္ေနသျဖင့္ ရထားထဲတြင္ ကို႔ယို႔ကားယားျဖစ္ေန၏။ ကြၽႏု္ပ္တို႔၏ တုိက္ပြဲဝင္ကားသည္ ပုံမွန္ျပန္အလုပ္လုပ္ႏိုင္ရန္ အေရးႀကီး၏။ စုတ္ၿပဲကြာက်သြားေသာ စာတမ္း ပိတ္စအတြက္ ေလာေလာဆယ္ ျပန္လည္အစားမထိုးႏိုင္ေသး။ ပန္းၿခံသို႔ေရာက္သည္ရွိေသာ္ စင္ထိုးထား သည္ကိုေတြ႔ရ၏။ တိုင္ဝမ္အဖြဲ႔ျဖစ္ပါသည္။ စင္အနီးတြင္ တီရွပ္အစိမ္းဝတ္ထားေသာ တိုင္ဝမ္လူမ်ဳိး တေယာက္စ ႏွစ္ေယာက္စ ေတြ႔ရသည္။

ရဲေဘာ္ကေဘာယူ ကလည္း ထိုသူမ်ားထံသို႔ သြားေရာက္မိတ္ဆက္၊ စာေစာင္ေပးၿပီး ေျပာဆိုေနသည္ကို ေတြ႔ရ၏။ ေန႔လည္ (၁၂)နာရီထိုးလွ်င္ တိုင္ဝမ္ဆႏၵျပအဖြဲ႔ႀကီးသည္ လူကိုမျမင္ရခင္ကတည္းကပင္ ဘင္ခရာ မ်ားတီးမႈတ္လ်က္ စနစ္တက် ခ်ီတက္လာ၏။ တီရွပ္အစိမ္းမ်ားကို လူတိုင္းဝတ္ဆင္ထားၾက၏။ အင္အားမွာ (၆ဝဝ) ခန္႔ရွိမည္္ျဖစ္သည္။ စင္ႏွင့္တကြ တေၾကာလုံးစိမ္းေန၏။ အာဖရိကလူမည္းမ်ားႏွင့္ ဆင္ဆင္တူေသာ လူမ်ဳိးမ်ားက ေရွ႔တန္းမွ တီးမႈတ္လ်က္လာျခင္းျဖစ္သည္။

ဤေန႔သည္ ကြၽႏု္ပ္တို႔အတြက္လည္း ထူးျခား၏။ အေၾကာင္းမူ အင္အားမ်ားျပားလွေသာ တိုင္ဝမ္အဖြဲ႔က ကြၽႏု္ပ္တို႔အဖြဲ႔ကို ဖိတ္ေခၚလ်က္ စင္ေပၚတြင္ စကားေျပာရန္ ကမ္းလွမ္းေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ တိုင္ဝမ္အဖြဲ႔ သည္ အစီအစဥ္မ်ားကို တခုၿပီးတခုျပဳလုပ္ၿပီးေနာက္ ကြၽႏု္ပ္တုိ႔ကို စင္ေပၚတက္ရန္ လာအေၾကာင္း ၾကား၏။

စင္ေပၚေရာက္ၿပီးေသာ္လည္း သူတို႔ကိစၥ (၃)ခုခန္႔ ဆက္တိုက္ရွိေနသျဖင့္ ကြၽႏု္ပ္တို႔သည္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ပိုစတာမ်ားကိုကိုင္လ်က္ စင္ေပၚတြင္ပင္ ရပ္ေနၾကရာ ေၾကာ္ျငာသလိုျဖစ္ေန၏။ ဆိုးေတာ့မဆိုးလွေပ။ အခန္းအနားစီစဥ္သူ၏ အႀကံအဉာဏ္ျဖစ္၏။ ကြၽႏု္ပ္တို႔အလွည့္သို႔ေရာက္ေသာအခါ ရဲေဘာ္ကေဘာယူက ေရွးဦစြာ ျမန္မာျပည္အေၾကာင္းႏွင့္ကြၽႏု္ပ္တို႔အေၾကာင္းကို စကားေျပာၾကား၏။ တိုင္ဝမ္ လူထု၏ လြတ္လပ္ေရးလႈပ္ရွားမႈကို ကြၽႏု္ပ္တို႔ျမန္မာျပည္သား၊ ဆႏၵျပအဖြဲ႔ကလည္း ေထာက္ခံေၾကာင္းကို ေျပာျပ၏။

ထို႔ေနာက္ ရဲေဘာ္ေမာင္ေမာင္တိတ္ စကားအနည္းငယ္ေျပာဆို၏။ ျမန္မာျပည္အတြက္ မိုင္ေပါင္း (၉ဝဝ) ခ်ီတက္လာေၾကာင္းကို ေျပာၾကား၏။ ဆက္လက္၍ "Free Free Aung San Su Kyi, Free Free Free Burma, We Support Taiwan, We Support President, Chan" ဟု ဟစ္ေအာ္၍ ေၾကြးေၾကာ္သံကို တိုင္ေပးရာ တိုင္ဝမ္ပရိသတ္ကလည္း အလားတူေၾကြးေၾကာ္ၾကကုန္၏။ ထူးျခားေသာေန႔ မဟုတ္ေပေလာ။

တိုင္ဝမ္အဖြဲ႔မွ လူမည္းမ်ားသည္ ႐ိုးရာဝတ္စုံကို ဝတ္ဆင္ထား၏။ ေရႊအဆင္းရွိေသာ လက္ဝါးကပ္တိုင္ႀကီး တခုကိုလည္း ကိုင္ေဆာင္လာၾကသည္။ ထိပ္ဆုံးတြင္ ကႏုတ္ပန္းသ႑ာန္ရွိေသာ ပစၥည္းတခုကို ေလးေလး စားစားထမ္းလာသည္ကိုေတြ႔ရသည္။ အားမာန္ရွိလွေသာ သီခ်င္းကိုဆို၏။ ထူးျခားလွေသာတီးခတ္မႈရွိ၏။ တခ်ဳိ႔ပုဂၢဳိလ္တို႔၏ အျပင္ခံအက်ႌေနာက္ေက်ာတြင္ Fellowship of Taiwanese Christian Church of Greater of New York ဟူေသာ စာတမ္းရွိပါသည္။

တိုင္ဝမ္ႏိုင္ငံကို တ႐ုပ္ကမစြက္ဖက္ေရး၊ ကုလသမဂၢတြင္ အဖြဲ႔ဝင္ျဖစ္ေရးတို႔အတြက္လာေရာက္ေတာင္းဆို ဆႏၵျပ တိုက္ပြဲဝင္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ထိုအတြက္ကို အထက္တြင္ေဖၚျပခဲ့ေသာ ဘာသာေရးအဖြဲ႔က အႀကီးအက်ယ္ ကူညီျခင္းျဖစ္သည္ဟု ဘာသာျပန္ဆိုေသာ္ ရႏိုင္ပါသည္။ အားလုံးပင္ ညီညြတ္တက္ၾကြသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ရဲရဲေတာက္ ဒို႔တိုင္ဝမ္ေတြ၊ သတၱိခဲေတြဟု ဆိုရမည္။

ဒုတိယေန႔ကလည္း ဂ်ဴးအဖြဲ႔တဖြဲ႔ လာေရာက္ဆႏၵျပၾကသည္။ စာရြက္ကမ္းသျဖင့္ ဖတ္ၾကည့္ရာ ေအာက္ပါ အတိုင္းေတြ႔ရ၏။ အစၥေရးႏိုင္ငံတြင္ ဂ်ဴးကေလးငယ္တဦးေဆး႐ံုတက္ရာ မလိုလားအပ္ေသာကုထုံး ျပင္းထန္ ေသာေဆးဝါးမ်ားျဖင့္ (၂) ႏွစ္ခန္႔စမ္းသပ္ၿပီးေနာက္ မိခင္ျဖစ္သူကို အျပစ္တင္ၿပီး ဖမ္းဆီးလိုက္ေသာဟူ၏။ ဂ်ဴးတို႔ကမခံမရပ္ႏိုင္သျဖင့္ အႀကီးအက်ယ္ျပႆနာတက္ၾကသည္။ ဆရာဝန္ကိုလည္းေကာင္း၊ ေဆး႐ံုကိုလည္းေကာင္း ယခုအခါ တရားစြဲဆိုထားပါသည္။ အစိုးရဆိုသူတို႔ကိုလည္း အႀကီးအက်ယ္႐ႈတ္ခ် ထားသည္။ ထိုေၾကာင့္ကုလသမဂၢကို လာေရာက္တိုင္တန္းျခင္းျဖစ္သည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လူထုေခါင္းေဆာင္ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အပါအဝင္ တတိုင္းျပည္လုံး အက်ဥ္းသားျဖစ္ေန၏။ ျပန္ေပးအဆြဲခံထားရ၏။ စိတ္ကူးတည့္သလို ဖမ္းဆီးႏွိပ္စက္၊ သတ္ျဖတ္လုပ္ႀကံျခင္းကို ခံေနရသည္။ ဤအျခင္းအရာတို႔သည္ ကမၻာ့ကုလသမဂၢႏွင့္ မသက္ဆိုင္ေသးပါသေလာ။ အေမရိကန္၏အမိန္႔ကို ကုလမသဂၢ က ထိုင္ေစာင့္ေနပါသေလာ။ ျဖစ္လည္းျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ ျမန္မာ့အေရးႏွင့္ပတ္သက္၍ ကုလတာဝန္ခံျဖစ္ေသာ ဂမ္ဘာရီ ကိုယ္တိုင္ကလည္း သူ႔မိသားစုအတြက္ အဆင္ေျပသလို လုပ္ကိုင္စားေသာက္ေနရဟန္တူသည္။ အံ့ဖြယ္သရဲ၊ အံ့ဖြယ္သဘက္ မဟုတ္ပါေလာ။

တိုင္ဝမ္အဖြဲ႔မွ ပုဂၢဳိလ္မ်ားႏွင့္လည္း ကြၽႏု္ပ္တို႔ခရီးရွည္အေၾကာင္း၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေၾကာင္း၊ ျမန္မာျပည္အေၾကာင္းမ်ားကို ေျပာဆိုၾကပါသည္။ ခရီးရွည္အဖြဲ႔၏ လႈပ္ရွားမႈမ်ားကို အထူးေထာက္ခံ အားေပးပါသည္။ အေျခအေနခ်င္းမွာ ခပ္ဆင္ဆင္ျဖစ္၏။ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ တိုက္ပြဲဝင္ေနၾကသူမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ျဖင့္ တိုင္ဝမ္အဖြဲ႔ႏွင့္ ကြၽႏု္ပ္တို႔အဖြဲ႔ မိတ္ေဆြမ်ားျဖစ္သြားၾကပါ၏။

အျပန္အလွန္ဓါတ္ပုံ႐ိုက္ၾက၏။ လိပ္စာမ်ားေပးၾက၏။ သူတို႔႐ိုက္ယူထားေသာ ဗီဒီယိုအပိုင္းကိုလည္း ပို႔ေပးမည္ ဆိုပါ၏။ ေန႔လည္စာမုန္႔မ်ားေပးသည့္အျပင္ တီရွပ္မ်ားလည္းလက္ေဆာင္ေပးပါသည္။ တိုက္ပြဲဝင္သူမ်ား အခ်င္းခ်င္း၊ အဖိႏွိပ္ခံရသူမ်ားအခ်င္းခ်င္း မိတ္ေဆြျဖစ္ၾကသည္မွာ မဆန္းေသာ္လည္း အေလးအနက္ ေတြးၾကည့္လွ်င္ အလြန္အေရးႀကီးေသာကိစၥျဖစ္ပါသည္။

ကြၽႏု္ပ္တို႔သည္ ေနရာေဒသမတူေသာ္လည္း အေၾကာင္းရင္းမွာ အတူတူပင္ျဖစ္၏။ လူသားတို႔၏ရပိုင္ခြင့္၊ လြတ္လပ္ေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး စသည္တို႔အတြက္ တိုက္ပြဲဝင္ေနသူမ်ားသည္ တေလွထဲစီး တခရီးထဲ သြားေနသူ မ်ားမဟုတ္ေလာ။ ထိုကဲ့သို႔ေသာသူမ်ားသည္ စည္းလုံးညီညြတ္ၾကရန္အထူးလိုအပ္၏။ သို႔မွသာ တန္ဖိုး ရွိလွေသာစြန္႔လြတ္မႈမ်ားသည္ အဓိပါၸယ္ျပည္စုံလာမည္ျဖစ္သည္။

သင္တို႔ ကြၽႏု္ပ္တို႔၏ဦးေခါင္းထက္၌ ထမ္းပိုးထားေသာ၊ ျပည္သူလူထုကေပးအပ္လိုက္ေသာ အထုပ္တထုပ္ရွိ၏။ ထိုအထုပ္သည္ ဗာဟီရမဟုတ္၊ တိုလီမႈတ္စမဟုတ္၊ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာမဟုတ္။ ေရာင္း၍လည္းမရေသာ ဥစၥာျဖစ္သည္။ ထိုဥစၥာပိုင္ရွင္ကို ႏွိပ္စက္၍ ေမွးမွိန္ေပ်ာက္ကြယ္ေအာင္လုပ္မွသာ ခိုးသူတို႔သည္ ရာဇပလႅင္ ထက္တြင္ လူေယာင္ေဆာင္၍ရမည္မဟုတ္ေလာ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အျမန္ဆုံးလြတ္ေျမာက္ပါေစ။

ညေန (၃)နာရီခြဲတြင္ သတင္းမွတ္တမ္းကားေရာက္လာသည္။ ဖ်ားေနေသာဦးရွိန္လည္းပါလာသည္။ ကိုဂ်က္က စားစရာမ်ားဝယ္လာ၏။ (၄)နာရီထိုးလွ်င္ မစႏၵီေရာက္လာၿပီး ဆီ၊ ငါးေသတၱာ၊ ဆန္၊ ၾကက္ဥမ်ား ယူလာ ပါသည္။ မသေျပႏွင့္ မသဲႏု ညီအမတို႔ ေပးလိုက္ေသာပစၥည္းမ်ားကို မစႏၵီက လာေရာက္ပို႔ေဆာင္ျခင္းျဖစ္ပါ သည္။ သိပ္မၾကာခင္ ပန္းစည္းေပးေသာ အေမရိကန္အမ်ဳိသမီးႀကီးလည္း ေရာက္လာၿပီးလွ်င္ စကားစျမည္ ေျပာဆိုၾကပါသည္။ ညေန (၆) နာရီထုိးလွ်င္ ယေန႔အစီအစဥ္ကို သိမ္းလိုက္ၾကသည္။

ဆႏၵျပရဲေဘာ္တဦးတင္ျပသည္။

ထိုင္သပိတ္ ၂ ရက္ေန႔ 2nd day of Demonstration at the front of UN' Building

မိုင္ေပါင္း (၉ဝဝ) ခရီးရွည္ ပထမပိုင္းၿပီးသည့္ေနာက္ ဒုတိယပိုင္းအျဖစ္ ထိုင္သပိတ္ (၂) ရက္ေျမာက္ စက္တင္ဘာလ (၁ဝ) ရက္၊ ၂ဝဝ၉

နံနက္ (၉) နာရီခြဲခါနီးတြင္ စတင္သည္။ ေစာေစာစီးစီး ေလတိုက္ႏႈန္းမ်ားေန၏။ အခမ္းအနားျပင္ဆင္သူမ်ား သည္ ေလတြင္လြင့္ေန၏။ ေျမာက္ျပန္ေလသည္ အခ်ိန္ေစာစြာေရာက္လာျခင္းမဟုတ္ပါ။ ဤရပ္ကြက္ကိုက ဤပုံအတိုင္းျဖစ္၏။

ေန႔လည္ (၁၁) နာရီေက်ာ္ေက်ာ္တြင္ ကိုမင္းဆန္းမင္း ႏွင့္ ကိုဂ်က္ တို႔ေရာက္လာသည္။ တေနကုန္ လာထိုင္ ေပး၏။ ညေန (၄) နာရီခန္႔တြင္ ဝန္ႀကီးဦးဘိုလွတင့္ ေရာက္လာသည္။ ေန႔လည္စာစားရန္ ေငြ (၆ဝ) လွဴဒါန္း ၏။ ဝန္ႀကီးကလည္း ကိုယ့္ထက္မြဲပုံရသည္။ မည္သို႔ဆိုေစ လမ္းႀကဳံတုန္းေရာက္လာသည္ကိုက ေက်းဇူးတင္ ရမည္ျဖစ္သည္။

ညေနပိုင္းေရာက္လာေလေလ ေလတိုက္ၾကမ္းလာေလျဖစ္၏။ ေလတိုက္သည့္အျပင္ ေအးလာသျဖင့္ ထိုင္ေနရ သည္မွာ မဟန္လွေခ်။ သို႔မဟန္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ လမ္းေလွ်ာက္ေနစဥ္ကာလာက ေနပူ၊ ေတာင္တက္၊ ေခြၽးၿပဳိက္ၿပဳိက္ထြက္ေသာ ေန႔မ်ားကို လြမ္းမိ၏။ ဆင္းရဲဇာတာဆိုသည္မွာ ဤသေဘာမ်ဳိးျဖစ္ႏိုင္သည္။ သို႔ျဖစ္သည္ဆိုလွ်င္ ေတာ္လွန္ေရးသမားတို႔သည္ ရာသက္ပန္ဆင္းရဲသားမ်ားျဖစ္ကုန္ေတာ့၏။

တေန႔က ပန္းစည္းအိုးေလး ေပးခဲ့ေသာအဖြားႀကီး Anne Redcliffe သည္ ေန႔လည္တြင္ ေရေႏြးဓါတ္ဗူးလာေပး ပါသည္။ အလွဴေငြ (၁ဝဝ) ကိုလည္း ခ်က္လက္မွတ္ျဖင့္ ကြၽႏု္ပ္တို႔ထံ ပို႔လိုက္ၿပီျဖစ္၏။ ေနာက္တေန႔တြင္လည္း ေရေႏြးလာပို႔ဦးမည္။ ေန႔တိုင္းလည္း လာႏိုင္ေအာင္ႀကဳိးစားမည္ျဖစ္၏။ ေက်းဇူးတင္ရပါသည္။ ဆႏၵျပမႈကို စုံစမ္းေမးျမန္းသူမ်ား၊ လက္မွတ္ထိုးသူမ်ား ရွိပါသည္။

ညေနသိမ္းခါနီးအခ်ိန္တြင္ ကိုေအာင္တို႔ေမာင္ႏွံေရာက္လာ၏။ ကိုေအာင္သည္ ဘားမားပြဳိင့္မွျဖစ္ၿပီး၊ ဇနီး မျမျမစိုးသည္ အမ်ဳိးသမီးအဖြဲ႔မွျဖစ္၏။ ယခင္ႏွစ္မ်ားကလည္း ကြၽႏု္ပ္တို႔အဖြဲ႔ကို အားေပးကူညီေနသူမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ ယခုလည္းကူညီၾကမည္ျဖစ္ပါ၏။ ညေန (၆) နာရီထိုးလွ်င္ တေန႔တာဆႏၵျပမႈကို သိမ္းလိုက္ၾက သည္။

ညေရာက္လွ်င္ ကိုမိုးခ်မ္း၊ ေမစႏၵာတို႔တစုံ၊ ကိုဝင္းရွိန္ေမာင္ႏွင့္ ကိုေအာင္တို႔ကလည္း ရိကၡာမ်ားလာပို႔ပါသည္။ ဆရာေတာ္ဦးပါေမာကၡ ကလည္း ရိကၡာမ်ားေပးလိုက္ပါသည္။

ဆႏၵျပရဲေဘာ္တဦးတင္ျပသည္။

ထိုင္သပိတ္ ၁ ရက္ေန႔ 1st day of Demonstration at the front of UN' building

ကုလသမဂၢအေဆာက္အဦေရွ႔ Dak Hammarskjold ပန္းၿခံတြင္ ခရီးရွည္အဖြဲ႔ ထိုင္သပိတ္ ျပဳလုပ္ျခင္း၊
ပထမေန႔၊ စက္တင္ဘာလ (၉) ရက္၊ ၂ဝဝ၉

ျမန္မာျပည္ႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လြတ္ေျမာက္ေရး မိုင္ေပါင္း (၉ဝဝ) ခရီးရွည္ ေအာင္ျမင္စြာ ၿပီးဆုံးသြား ၿပီးေနာက္၊ ဒုတိယအစီအစဥ္အေနျဖင့္ ပန္းၿခံတြင္ စက္တင္ဘာလ (၉) ရက္မွစတင္၍ စက္တင္ဘာလ (၁၇) ရက္အထိ ထိုင္သပိတ္ျပဳလုပ္ၾကမည္ျဖစ္သည္။ ယခုအခါ ခရီးရွည္အဖြဲ႔သည္ ကိုမင္းဆန္းမင္း ပိုင္ ေသာ Apartment တြင္ ေနထိုင္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ Brooklyn ရပ္ကြက္တြင္ တည္ရွိ၏။ ကားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ရထားျဖင့္လည္းေကာင္း အနည္းဆုံး ၄၅ မိနစ္ အခ်ိန္ယူသည္။

ယေန႔ စက္တင္ဘာလ (၉) ရက္ေန႔၊ နံနက္ (၉) နာရီခြဲတြင္ ပန္းၿခံသို႔ေရာက္ရွိၿပီး၊ Long March for Burma and Daw Aung San Su Kyi ဟူေသာစာတမ္း၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ပုံ ပန္းခ်ီကားမ်ား၊ ပိုစတာမ်ား၊ အလံမ်ားျဖင့္ အခမ္းအနားျပင္ဆင္၏။ (၁၁) နာရီခြဲတြင္ အေမရိကန္ အမ်ဳိးသမီးတဦး ေရာက္လာပါသည္။ အမည္မွာ Anne Redcliffe ျဖစ္ပါ၏။ ၁၉၆၉ ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာျပည္သို႔ ေရာက္ဖူးသည္ဟုဆို၏။ ထိုစဥ္က ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ ေနထိုင္သူျဖစ္သည္။ ရန္ကုန္၊ မႏၱေလး၊ ပုဂံ စသည့္ၿမဳိ႔မ်ားသို႔ ေရာက္ဖူးသူျဖစ္သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေလးစားေသာအားျဖင့္လည္းေကာင္း ကြၽႏု္ပ္တို႔၏ လႈပ္ရွားမႈကို အားေပးေထာက္ခံ သည့္အေနျဖင့္လည္းေကာင္း ပန္းစည္းလာေပးျခင္းျဖစ္သည္။

ဤအမ်ဳိးသမီးပင္ ညေနပိုင္းတြင္ တေခါက္ေရာက္လာၿပီး အေအးဗူးမ်ားေပးပါသည္။ ယေန႔ ေရာက္လာ အားေပးသူမ်ားမွာ NLD မွ ကိုရဲထြဍ္၊ နယူးေယာက္ၿမဳိ႔ အမ်ဳိးသမီးအဖြဲ႔မွ မစႏၵီ၊ ဘားမားပြဳိင့္မွ ကိုမိုးခ်မ္း၊ ေဒါက္တာေသာင္းထြန္း၊ Burma Office (UN) ႐ုံးတြင္ အမႈထမ္းေသာ အီတလီအမ်ဳိးသား၊ အဆိုပါ႐ံုး၏ ဒါ႐ိုက္တာ မ Myra တို႔ျဖစ္သည္။

ကိုမင္းဆန္းမင္း၏ မိတ္ေဆြျဖစ္ေသာ အလက္ဇႏၵား က အလွဴေငြ (၄ဝ) ထည့္ပါသည္။ ဤအႀကိမ္သည္ ဒုတိယ အႀကိမ္လွဴျခင္းျဖစ္၏။ ကြၽႏု္ပ္တို႔အဖြဲ႔ လမ္းခုလတ္တြင္ ရွိေနစဥ္ခိုက္ ပထမအႀကိမ္ ေငြ (၁ဝဝ) လွဴဒါန္းခဲ့ၿပီး ျဖစ္ သည္။ ဤပုဂၢဳိလ္ကပင္ ကြၽႏု္ပ္တို႔အေနျဖင့္ က်န္းမာေရးႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ ကိစၥရပ္မ်ားရွိပါက သူ႔အား အၾကာင္းၾကားရန္ေျပာဆို၏။ သူကူညီမည္ျဖစ္၏။ ေဒၚမာလာမင္း (၂၅) ေဒၚလာ၊ မစႏၵီ (၅ဝ) ေဒၚလာ လွဴဒါန္း ၾကပါသည္။ မမိုင္ရာ ကလည္း ညေနစာထမင္းေကြၽးပါ၏။

အမရိကန္ (၃) ဦးေရာက္လာပါသည္။ ေထာက္ခံအားေပးသျဖင့္ လက္မွတ္ထိုးေပးၾကသည္။ ယေန႔ေရာက္လာ ေမးျမန္းသူမ်ားတြင္ သြားလာရင္းေလွ်ာင္တခင္ ေမးျမန္းသူမ်ားလည္းရွိ၏။ ကုလသမဂၢ႐ံုးတြင္ အမႈထမ္း ေနၾကေသာ အေမရိကန္၊ ျမန္မာျပည္သား စသည္ျဖင့္ ပါဝင္ပါသည္။ ၂ဝဝ၄၊ ၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာျပည္၌ ေနဖူးေသာ အေမရိကန္ေမာင္ႏွံလည္းေရာက္လာၿပီး လက္မွတ္ထိုးေပးပါသည္။ ျပန္ခါနီးတြင္ သန္းေရႊကို ဆဲသြားပါေသး၏။

ညေန (၆) နာရီတြင္ ကြၽႏု္ပ္တို႔၏ ထိုင္သပိတ္အဖြဲ႔ စခန္းသိမ္းပါသည္။ ပုံမွန္အားျဖင့္ နံနက္ (၉) နာရီတြင္ စတင္ၿပီး၊ ညေန (၆) နာရီတြင္ ႐ုပ္သိမ္းမည္ျဖစ္ပါ၏။ မနက္ျဖန္တင္ျပပါဦးမည္။

ဆႏၵျပရဲေဘာ္တဦးတင္ျပသည္။