အစာငတ္ခံဆႏၵျပျခင္း (၅) ရက္ေျမာက္ေန႔
စက္တင္ဘာလ (၂၂) ရက္၊ ၂ဝဝ၉

ပန္းၿခံသို႔ နံနက္ (၈) နာရီ (၄၅) မိနစ္တြင္ေရာက္ရွိသည္။ လမ္းမ်ားပိတ္ထား၏။ ဒီပလိုမက္ကားမ်ားမွလြဲ၍ မဝင္ရပါ။ လုံၿခဳံေရးထူထပ္လွ၏။ ယေန႔အဖို႔ ကြၽႏု္ပ္တို႔အဖြဲ႔ ရထားျဖင့္လာၾကသည္။ အနီးရွိဆိုင္တြင္ ပစၥည္းတခ်ဳိ႔ အပ္ထားခဲ့၍ ေတာ္ပါေသးသည္။ မဟုတ္ပါက ထမ္း၍ယူလာရမည္။ မထမ္းႏိုင္ေတာ့ပါ။ အားမရွိေတာ့။ အခမ္းအနားကို အက်ဥ္း႐ုန္းျပင္ဆင္လိုက္သည္။

ဆႏၵျပရာပန္းၿခံသို႔ ေရာက္ကတည္းက သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္အဖြဲ႔တဖြဲ႔ ဆႏၵျပေနသည္။ တိဘက္အဖြဲ႔ကလည္း အခမ္းအနားျပင္ဆင္ေနၾက၏။ တိဘက္ဘုန္းေတာ္ႀကီးကိုလည္း ေတြ႔ရသည္။


(၉) နာရီ (၁၅) မိနစ္တြင္WCBS Radio ႏွင့္ အင္တာဗ်ဴးရသည္။ ေလာေလာဆယ္ ကြၽႏု္ပ္တို႔အတြက္ ေနရာ က်ယ္က်ယ္ရထားသည္။ ေထာက္လွမ္းေရးေရာက္လာ၏။ ေနာက္ထပ္မ်ားျပားေသာအဖြဲ႔မ်ား ေရာက္လာ စရာရွိသျဖင့္ ကြၽႏု္ပ္တို႔ေနရာ က်ဥ္းသြားလိမ့္မည္ဆို၏။ ေျပာရင္းဆိုရင္း ရဲမ်ားက အတန္းမ်ားလာခ်လိုက္သျဖင့္ ေနရာက်ဥ္းသြားေလ၏။ အလံတိုင္မ်ားသည္ သစ္သားေခ်ာင္းမ်ားျဖစ္ေနသျဖင့္ ႐ုပ္သိမ္းလိုက္ရသည္။

တိဘက္အဖြဲ႔က အႀကီးအက်ယ္ေၾကြးေၾကာ္ဆႏၵျပေန၏။ ကုလသမဂၢကို အိပ္ယာမွႏႈိးေနၿပီး၊ တ႐ုပ္ကို႐ႈတ္ခ် ေနသည္။ သီရိလကၤာအဖြဲ႔ေရာက္လာသည္။ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားပါဝင္၏။ တခုတည္းေသာ သီရိလကၤာ ႏိုင္ငံျဖစ္ေရးအတြက္ လာေရာက္ဆႏၵျပေနျခင္းျဖစ္သည္။ လက္ရွိအစိုးရကို ေထာက္ခံေသာ အဖြဲ႔ျဖစ္ဟန္ တူပါ သည္။
တ႐ုပ္အဖြဲ႔တဖြဲ႔ကလည္း တရားထိုင္ေန၏။ Falun Gong အဖြဲ႔ျဖစ္ပါသည္။ မိမိတိုင္းျပည္အတြက္ လာေရာက္ ဆႏၵျပေနသူ အဖြဲ႔မ်ားအားလုံးသည္ အာရွတိုက္သားမ်ားခ်ည္းျဖစ္၏။ ဂ်ဴးအဖြဲ႔တဖြဲ႔လည္း ဆႏၵျပေနသည္။

ပန္းစည္းရွင္အဖြားႀကီးေရာက္လာသည္။ ျမန္မာဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ား ဘယ္အခ်ိန္ ေရာက္လာမည့္ အေၾကာင္း ေမးသည္။ တ႐ုပ္ေမာင္ႏွံ ေရာက္လာ၏။ ကိုးကန္႔တြင္ ျဖစ္ပ်က္ေနေသာကိစၥမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ၎ေဒသရွိ တ႐ုပ္လူမ်ဳိးမ်ားကိုကူညီခ်င္ၾကသည္။ သို႔ရာတြင္ ျမန္မာျပည္သို႔ သူတို႔မသြားေရာက္ႏိုင္။ ကြန္ျမဴနစ္တ႐ုပ္ ကလည္း အစစ္အေဆးထူထပ္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္ဆို၏။

မမိုင္ရာလည္းေရာက္လာသည္။ အာဏာရွင္မ်ားကို ငရဲပို႔မည့္ မိတ္ေဆြတ႐ုပ္လည္း သူ႔ဆိုင္းဘုတ္ကေလးကို ကိုင္၍ေရာက္လာသည္။ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေဒါက္တာစိန္ဝင္း၊ ဇနီးေဒၚစီစီႏွင့္ သားေလးတို႔အဖြဲ႔ေရာက္လာသည္။ ကိုးကန္႔ျပည္သူမ်ားကို ကူညီခ်င္သည္ဆိုေသာ တ႐ုပ္မသည္ မမိုင္ရာႏွင့္ ဗ်ဴဟာခင္းက်င္းၿပီးေနာက္၊ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေဒါက္တာစိန္ဝင္းႏွင့္ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးသမႈျပဳေနသည္။

ဒီဗြီဘီသတင္းေထာက္ ကိုေအာင္ေအာင္ေရာက္လာ၏။ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး သံဃာ့တပ္ေပါင္းစု လႈပ္ရွားရန္ရွိသျဖင့္ မွတ္တမ္းတင္ရန္ ေရာက္လာျခင္းျဖစ္ဟန္တူသည္။ မစႏၵီလည္းေရာက္လာ၏။

VOA မွ သတင္းေထာက္လာေရာက္ဗ်ဴးသည္။ ေမးျမန္းခ်က္မွာ မည္သည့္အတြက္ ယေန႔လာေရာက္ အစာငတ္ခံဆႏၵျပေနေၾကာင္း။ ရဲေဘာ္ေမာင္ေမာင္တိတ္၏ ေျဖဆိုခ်က္မွာ ကုလသမဂၢအေထြေထြညီလာခံ က်င္းပေနခ်ိန္တြင္ ျမန္မာ့အေရးကို အာ႐ုံစိုက္မိေစရန္၊ ၎အတြက္ အၿမဲတမ္းအဖြဲ႔ဝင္ႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ လုံၿခဳံေရး ေကာင္စီသို႔ စာပို႔ထားၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း၊ ၁၉၉ဝ ခုႏွစ္၊ ေမလေရြးေကာက္ပြဲအေကာင္အထည္ေဖၚေစလိုၿပီး၊ စစ္အာဏာရွင္တို႔ႀကံစည္သည့္ ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပြဲကို ကန္႔ကြက္ေၾကာင္း၊ တရားမဝင္အစိုးရကို မေထာက္ခံပါ စသည္တို႔ျဖစ္၏။

ဆက္လက္၍ Associated Press ကသတင္းေထာက္လည္း လာေရာက္ေမးျမန္း၏။ အဓိကေမးခ်က္မွာ အထက္ပါအတိုင္းပင္ျဖစ္သည္။ ကြၽႏု္ပ္တို႔၏ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လြတ္ေျမာက္ေရးႏွင့္ ျမန္မာ့အေရး ကုလသမဂၢ မွ အေရးယူေဆာင္ရြက္ရန္ လမ္းေလွ်ာက္ခ်ီတက္ခဲ့ေၾကာင္း၊ အစာငတ္ခံ ဆႏၵျပ ေနေၾကာင္း ေျပာဆိုလိုက္၏။

ျမန္မာ့မိတ္ေဆြတခ်ဳိ႔ေရာက္လာသည္။ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး၊ သံဃာ့တပ္ေပါင္းစု ျပည္ပတာဝန္ခံ ဆရာေတာ္ဦးပညာေဇာတ ၾကြလာသည္။ နယူးေယာက္ၿမဳိ႔ေန ကိုေအာင္မိုးဝင္းလည္း ပါလာသည္။ အစီအစဥ္မွာ တိဘက္၊ အီရန္ႏွင့္ ျမန္မာအဖြဲ႔တို႔ ပူးေပါင္းၿပီး ဆႏၵျပရန္ရွိသည္။ ယေန႔တြင္လည္း ထိုပူးေပါင္းမႈတြင္ ဆရာေတာ္က မိန္႔ခြန္းေျပာၾကား၏။ တိဘက္ျပည္သူတို႔အတြက္ လည္းေကာင္း၊ ျမန္မာ့အေရးအတြက္လည္းေကာင္း ေဟာၾကားသည္။ အာဏာရွင္တို႔ဖိႏွိပ္မႈေၾကာင့္ တိဘက္ႏွင့္ ျမန္မာမ်ားသည္ ဤအခ်ိန္ဤေနရာ၌ လာေရာက္တိုက္ပြဲဝင္ေနၾကရေသာ တူညီေသာျဖစ္စဥ္ကို ေျပာျပသည္။

အဖြဲ႔အစည္းမ်ားသည္ စုံလင္လွ၏။ ဝါစိမ္းနီျပာ ခရမ္း မဲနယ္ လိေမၼာ္ စသည္ျဖင့္ အလံေပါင္းစုံေနသည္။ တိဘက္အဖြဲ႔က အလြန္တက္ၾကြ၏။ လူလည္းမ်ား၏။ အသံမစဲစတမ္းေၾကြးေၾကာ္ ေအာ္ဟစ္ေနၾကသည္။ Falun Gong အဖြဲ႔ကား ၿငိမ္သက္စြာတရားထိုင္ေန၏။ လမ္းတဖက္တြင္ သီရိလကၤာ အဖြဲ႔တဖြဲ႔ ထပ္ရွိသည္။ သူပုန္ကို ေထာက္ခံေသာ က်ားတံဆိပ္အလံ အဖြဲ႔ျဖစ္သည္။ ေအာ္ဟစ္ေန၏။

ကြၽႏု္ပ္တို႔အဖြဲ႔ကား ခါတိုင္းကဲ့သို႔ပင္။ ရဲေဘာ္မိုးသီးဇြန္ေရာက္လာ၏။ ျပန္ခါနီးအခ်ိန္တြင္ ကိုရဲထြတ္ ေရာက္လာ၏။ အလွဴေငြေပးသြားပါသည္။ မနက္ျဖန္တြင္ တိဘက္၊ အီရန္၊ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး၊ သံဃာ့တပ္ေပါင္းစုဆရာေတာ္ ဦးပညာေဇာတ အမွဴးရွိေသာ ျမန္မာအဖြဲ႔တို႔ ပူးေပါင္းဆႏၵျပရန္ အစီအစဥ္ရွိပါေသးသည္။

ဆႏၵျပရဲေဘာ္တဦးတင္ျပသည္။

အစာငတ္ခံဆႏၵျပျခင္း (၄) ရက္ေျမာက္ေန႔
စက္တင္ဘာလ (၂၁) ရက္၊ ၂ဝဝ၉

နံနက္ (၉) နာရီတြင္ ပန္းၿခံသို႔ေရာက္ရွိသည္။ ပန္းၿခံတြင္ လုံၿခဳံေရးထူထပ္လွ၏။ ရဲကားမ်ားျပည့္ေနသည္။ မေန႔ ကတည္းကပင္ ရဲအဖြဲ႔က အနီးအနား၌ ေစာင့္ေနသည္။

ကြၽႏု္္ပ္တို႔၏ အခမ္းအနားအျပင္အဆင္သည္ ယခုအခါဂိတ္ဆုံးသို႔ ေရာက္သြား၏။ တာဝန္ရွိသူမ်ားက တာဝန္ရွိစြာလာေျပာသျဖင့္ ဆိုင္းဘုတ္၊ ပိုစတာ၊ အလံ စသည္တို႔သည္ လုံးဝႀကဳိးခ်ည္၍မရေတာ့ပါ။ စာတမ္းကို တေနကုန္ ကိုင္ထားရမည္ျဖစ္၏။

(၁၁)နာရီထိုးခါနီးအခ်ိန္တြင္ ပန္းစည္းရွင္အဖြားႀကီးေရာက္လာသည္။ပန္းအိုးမ်ားကိုေရအသစ္လဲ၏။ လက္ကမ္း စာေစာင္ကူးထားသည္မ်ားကို လာေပးသည္။ ရဲေဘာ္ေစာငိုအတြက္ ျပင္သစ္ပန္းခ်ီဆရာမ်ား၏ ပန္းခ်ီကားပို႔စကဒ္မ်ားကို လက္ေဆာင္ေပးပါသည္။

(၃) နာရီထိုးခါနီးတြင္ မေန႔က ဖုန္းဆက္ထားသည္ဆိုေသာ ပုဂၢဳိလ္တဦးေရာက္လာသည္။ သတင္းယူေသာ အဖြဲ႔ ျဖစ္သည္။ ရဲေဘာ္မင္းေဆြဦးႏွင့္ ေမးျမန္းသမႈျပဳေန၏။

ရဲအဖြဲ႔ကလည္း ပန္းၿခံတြင္လာစုေနရာ လမ္းသြားလာသူမ်ားပင္ ေနရာမရွိျဖစ္ေနသည္။ ယေန႔အဖို႔ ဤေနရာ တြင္ အက်ဥ္းခ်ဳံးပါရေစ။

ဆႏၵျပရဲေဘာ္တဦးတင္ျပသည္။

အစာအငတ္ခံ ဆႏၵျပျခင္း တတိယေန႔ 3rd of Hunger Strike at the front of UN Building

အစာငတ္ခံဆႏၵျပျခင္း တတိယေန႔

စက္တင္ဘာလ ၂ဝ၊ ၂ဝဝ၉

နံနက္ (၉) နာရီထိုးရန္ (၁ဝ) မိနစ္အလိုတြင္ အခမ္းအနားျပင္ဆင္ျပီးစီးသည္။ သာယာေသာေန႔ျဖစ္ပါသည္။ ကိုျမတ္ထြန္းေရာက္လာပါသည္။ ပန္းစည္းရွင္ အဖြားႀကီးလည္း ေရာက္လာပါသည္။ ပန္းအသစ္မ်ားထပ္ျဖည့္၏။ စကားစျမည္ေျပာၾကသည္။

ထိုအမ်ဳိးသမီးႀကီးသည္ ျပင္သစ္မဂၢဇင္း တြင္လုပ္ကိုင္ေနသူျဖစ္၏။ အႏုပညာႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ အလုပ္ ျဖစ္ပါသည္။ အေရွ႔တိုင္းယဥ္ေက်းမႈကို ေလ့လာေနသူျဖစ္သည္။ ဓါတ္ပုံပညာႏွင့္ ေရွးေဟာင္းအႏုပညာမ်ား ပါဝင္သည္။ အေတာ္ၾကာၾကာ စကားေျပာၿပီးေနာက္ ႏႈတ္ဆက္ၿပီးျပန္သြားသည္။

(၁၁) နာရီ (၄၅) မိနစ္တြင္ ပန္းၿခံတာဝန္ရွိသူေရာက္လာသည္။ သစ္ပင္ႏွင့္ မီးတိုင္တို႔တြင္ ခ်ည္ေႏွာင္ထား ေသာ စာတမ္းကို ျဖဳတ္ခိုင္းပါသည္။ ထိုေၾကာင့္ ကြၽႏု္ပ္တို႔၏ အျပင္အဆင္သည္ တတိယမၸိ ဒီဇိုင္းျဖစ္သြားပါ၏။ ပထမတုန္းကလည္း တႀကိမ္ျဖဳတ္ရၿပီးၿပီျဖစ္၏။ သံတန္းႏွင့္ သစ္သားအကန္႔တြင္ စာတမ္းကိုႀကဳိးႏွင့္ တန္းလိုက္ ၏။ အမွန္မွာေတာ့ ပန္းၿခံစည္းကမ္းႏွင့္ ည‡ိစြန္းလ်က္ရွိတုန္းပင္။

ပန္းၿခံရွိသစ္ပင္ႏွင့္ ဓါတ္တိုင္ကို အမွီျပဳၿပီး ျမန္မာျပည္ ဒီမိုကေရစီမရႏိုင္ ဆိုသည္ကို မီးေမာင္းထိုးျပျခင္း ျဖစ္သည္။ ျပခ်င္လွ်င္ ကိုယ့္စတင္းကို ရွာေဖြလာရမည္ျဖစ္၏။ စတင္းႏွင့္ ခုံႏွင့္ တန္းႏွင့္ဆိုလွ်င္ ေငြတေထာင္ ေလာက္လိုပါသည္။ ေငြမရွိလွ်င္ စတင္းမရွိ။ စတင္းမရွိလွ်င္ ျပ၍မရ။ ဤကား ေလာကကို အစိုးရေသာ တရား လည္းျဖစ္၏။

လက္ကမ္းစာေစာင္တြင္ ကြၽႏု္ပ္တို႔ ဖုန္းနံပါတ္ကိုရသျဖင့္ တ႐ုပ္အဖြဲ႔တဖြဲ႔ ဖုန္းဆက္ေမးျမန္းသည္။ ကြၽႏု္ပ္တို႔ အစာငတ္ခံဆႏၵျပအဖြဲ႔သို႔ ေနာက္ထပ္အင္အားမည္မွ်ေရာက္လာမည့္အေၾကာင္း၊ တျခားေသာအဖြဲ႔မ်ားလည္း ေရာက္လာရန္ရွိမရွိ စသည္တို႔ကို ေမးျမန္းသည္။

ထို႔ေနာက္ နာရီဝက္ခန္႔ၾကာလွ်င္ ထိုအဖြဲ႔ေရာက္လာသည္။ အစာငတ္ခံဆႏၵျပသည့္ကိစၥ၊ လမ္းေလွ်ာက္ ခ်ီတက္သည့္ကိစၥမ်ားကို ေမးျမန္းသည္။ အေမးအျမန္းထူထပ္ၿပီး လက္မွတ္ထိုးမသြားေသာ ပုဂၢဳိလ္ျဖစ္သည္။ ေလ့လာသူတိုးရစ္အေနျဖင့္သာ လာသူဆို၏။ ပါလာေသာအဖြဲ႔ကလည္း ေလ့လာသူပုံစံေတာ့ေပါက္ပါသည္။ မည္သည့္သတင္းဌာနမွ မဟုတ္ပါ။

ေန႔လည္တြင္ တိုက်ဳိျဗဴ႐ို ဂ်ပ္စတိစီစတမ္အဖြဲ႔မွ လာေရာက္ေမးျမန္းသည္။ ဗီဒီယိုမွတ္တမ္း႐ိုက္သမား ႏွစ္ေယာက္ ႏွင့္ အရာရွိဟုယူဆရသူတေယာက္ျဖစ္ပါသည္။ အစာငတ္ခံဆႏၵျပေနသည့္အေၾကာင္း၊ ကုလသမဂၢသို႔ တင္ျပခ်င္သည့္အေၾကာင္းမ်ား ႏွင့္ ဤလႈပ္ရွားမႈကို မည္ကဲ့သို႔စတင္ခဲ့ေၾကာင္း ေမးျမန္းပါသည္။
အခမ္းအနားျပင္ဆင္ထားသည္မ်ားကို ေထာင့္စုံေအာင္႐ိုက္ကူးသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ပုံပန္းခ်ီကား၊ ဆိုင္းဘုတ္ႏွင့္ စာတမ္းမ်ားကို အေသအခ်ာ႐ိုက္ကူးသည္။

ညေန (၆) နာရီထိုး၍ ပစၥည္းမ်ားသိမ္းၿပီး ကားေပၚတင္ေနစဥ္ ကိုးရီးယားပုဂၢဳိလ္တဦးေရာက္လာၿပီး လက္ကမ္း စာေစာင္ေတာင္းပါသည္။ ကိုးရီးယားမီရွင္အဖြဲ႔မွဟု မိတ္ဆက္ပါသည္။ ကြၽႏု္ပ္တို႔၏လႈပ္ရွားမႈကို အားေပး ေထာက္ခံေၾကာင္းေျပာဆိုသည္။ ျမန္မာျပည္အေၾကာင္းတင္ျပရန္ အခ်ိန္ေကာင္း ျဖစ္ေၾကာင္းလည္း ေျပာသည္။ ေစာေစာကလာေသာ တ႐ုပ္ႏွင့္ေတာ့ ကြာျခားလွသည္။ တိုင္းျပည္ျပန္ပါက အနည္းဆုံး ထမင္းအိုးကြဲမည္ကို သတိျပဳရမည္။

ေကာင္းေလစြ။ အသက္ကိုဉာဏ္ေစာင့္၏။ သိန္းစိန္ကို မည္သူေစာင့္မည္မသိ။ ၾကက္ဥပုပ္ႏွင့္ ေစာင့္ရန္ အစီအစဥ္ရွိသလိုလို ၾကားရသည္။ ျမန္မာျပည္တြင္ စစ္ဗိုလ္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္မ်ား၏ လူ႔သက္တမ္းသည္ အ႐ူးေထာင္ ႏွင့္ သခ်ႋဳင္းတြင္ မွတ္ပုံတင္ေလွ်ာက္ထား၏။

ဆႏၵျပရဲေဘာ္တဦးတင္ျပသည္။

Hunger Strike featured on Russia Today.

UN: showing up & showing off

Watch video and read full story by Russia Today.

အစာအငတ္ခံဆႏျပျခင္း ဒုတိယေန႔ 2nd day of Hunger Strike at the front of UN Building

အစာငတ္ခံဆႏၵျပျခင္း ဒုတိယေန႔
စက္တင္ဘာလ (၁၉) ရက္၊ ၂ဝဝ၉

နံနက္ (၈) နာရီခြဲတြင္ ေရာက္ရွိသည္။ ဦးေက်ာ္ဝင္း (စာေရးဆရာ ေရႊျပည္စိုး) ၏ မိတ္ေဆြျဖစ္သူ Utah ျပည္နယ္၌ေနထိုင္သူ ကိုျမတ္ထြန္း ေရာက္လာသည္။ အခမ္းအနားျပင္ဆင္ျခင္းတြင္ ဝိုင္းဝန္းကူညီပါသည္။ ေငြ (၁ဝဝ) လည္း ကူညီပါ၏။ ခါတိုင္းေန႔မ်ားကဲ့သို႔ အခမ္းအနားကို ျပင္ဆင္ေနရာရဲဌာနမွ ထရပ္ကားမ်ား ေရာက္လာၿပီး ပန္းၿခံတြင္ဆႏၵျပသူအဖြဲ႔မ်ားအတြက္ သံတန္းေနရာမ်ားျပင္ဆင္ရာ ကြၽႏု္ပ္တို႔၏ စာတမ္းမ်ား၊ အခင္းမ်ား စသည္တို႔ကို ေခတၱေရႊ႔ထားရသည္။

ပန္းၿခံအျပည့္ သံတန္းေနရာမ်ား၊ အကြက္မ်ားခ်ထား၏။ ကြၽႏု္ပ္တို႔၏ ေနရာသည္ ခါတိုင္းႏွစ္မ်ားအတိုင္း ယခင္ေနရာမွာပင္ရွိပါေသးသည္။ ဤကဲ့သို႔ ပန္းၿခံအျပည့္အကြက္ခ်ထားလွ်င္ ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ႔မ်ား ေရာက္လာေတာ့မည္။ အင္အားမ်ားျပားလွသျဖင့္ ပန္းၿခံတခုလုံးျပည့္ႏွက္ေနေလ့ရွိသည္။

ယူတီကာမွ ကိုေဇာ္ေဇာ္ ႏွင့္အဖြဲ႔လည္း မနက္ကတည္းက အတူလာသည္ျဖစ္ရာ ညေနအထိေနေပးပါသည္။ ကိုေဇာ္ေဇာ္သည္ ခရီးရွည္အဖြ႔ဲ ျပန္ၾကားေရးဌာနမွျဖစ္ၿပီး ခရီးရွည္ဘေလာ့ဂ္ကိုဖန္တီးေနသူျဖစ္သည္။ ယူတီကာၿမဳိ႔တြင္ တျခားေသာကိစၥရပ္မ်ားကလည္းရွိသျဖင့္ မအားလပ္ႏိုင္ပါ။ ထိုေၾကာင့္ ညေန (၃) နာရီတြင္ ယူတီကာၿမဳိ႔သို႔ျပန္ရမည္ျဖစ္၏။

မြန္းလြဲ (၂) နာရီထိုးရန္ (၁၅) မိနစ္အလိုတြင္ ဦးကိုေလးႏွင့္ မအာယီး တို႔ဇနီးေမာင္ႏွံေရာက္လာပါသည္။ ခရီးရွည္အဖြဲ႔ အစာငတ္ခံဆႏၵျပေနသည္ကို လာေရာက္အားေပးျခင္းျဖစ္သည္။ ကားရပ္ရန္ေနရာ အခက္အခဲ ရွိသျဖင့္ ၾကာၾကာမေနႏိုင္ပါ။ အလွဴေငြထည့္ၿပီးေနာက္ ႏႈတ္ဆက္ၿပီးျပန္သြားၾကပါသည္။ ဦးကိုေလး၊ မအာယီး ႏွင့္ မိတ္ေဆြမ်ား၏ အလွဴေငြ (၁ဝဝ) ျဖစ္ပါသည္။

ပန္းစည္းရွင္ အဖြားႀကီးလည္းေရာက္လာပါသည္။ ပန္းအိုးႏွစ္အိုးစလုံးအသစ္လဲေပးပါသည္။ အလွဴေငြလည္း ေနာက္ထပ္ (၁ဝဝ) ထည့္ပါ၏။ ကြၽႏု္ပ္တို႔ ျမန္မာ့အေရးလႈပ္ရွားသ၊ူ မိုင္ေပါင္း (၉ဝဝ) ခရီးရွည္လမ္းေလွ်ာက္ျခင္း ႏွင့္ အစာငတ္ခံဆႏၵျပျခင္းကုိ အထူးေထာက္ခံအားေပးသူျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာျပည္ မၾကာမီလြတ္ေျမာက္ရမည္။

ညေန (၅) နာရီထိုးရန္ (၂ဝ) မိနစ္အလိုတြင္ ဦးသန္းတင္ေရာက္လာပါသည္။ ဦးေနဝင္းအာဏာသိမ္းၿပီးေနာက္ တိုင္းျပည္သို႔ မျပန္ေတာ့သူျဖစ္ပါသည္။ ကြၽႏု္ပ္တို႔အဖြဲ႔ကို အလွဴေငြပ့ံပိုးသူလည္းျဖစ္၏။ စကားစျမည္ ေျပာၾကပါသည္။ ျမန္မာျပည္ကိစၥမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ အင္တာနက္မ်ားတြင္ ရွာေဖြဖတ္႐ႈေနသူလည္းျဖစ္သည္။

ညေန (၆) နာရီတြင္ ယေန႔အဖို႔ကို သိမ္းလိုက္ၾကသည္။

ဆႏၵျပသူတဦးတင္ျပသည္။

အစာအငတ္ခံဆႏၵျပျခင္း ပထမေန႔ 1st day of Hunger Strike at the front of UN Building

အစာငတ္ခံဆႏၵျပျခင္း ပထမေန႔
စက္တင္ဘာလ (၁၈) ရက္၊ ၂ဝဝ၉

ပန္းၿခံသို႔ ေစာစီးစြာေရာက္ၿပီးေနာက္ အခမ္းအနားျပင္ဆင္သည္။ တျခားၿမဳိ႔မ်ားမွ ခ်ီတက္လာသူမ်ားမွာ ယူတီကာၿမဳိ႔မွ ရဲေဘာ္ေဇာ္ေဇာ္၊ ရဲေဘာ္စိုးခိုင္၊ ရဲေဘာ္အဲနာ၊ ရဲေဘာ္ႏိုႏို တိုိ႔ (၅) ဦးျဖစ္သည္။ နံနက္ (၃) နာရီ ကတည္းက ကြၽႏု္ပ္တို႔၏ဌာနခ်ဳပ္သို႔ ေရာက္လာျခင္းျဖစ္သည္။

ေနာက္တဖြဲ႔မွာ Tenessee ျပည္နယ္မွ ဦးပန္းလႈိင္၊ ခရစ္ယာန္ဘုန္းႀကီး ဖာသာဘူးခရစ္၊ ကိုရဲဝင္း၊ ေဆာ့ဝါး၊ ေထာ့မာ၊ ကိုေအာင္မ်ဳိး တို႔ (၆) ဦးျဖစ္သည္။ ဤအဖြဲ႔မွာ ညကတည္းကပင္ ကိုမင္းဆန္းမင္းအိမ္သို႔ ေရာက္ရွိ ေနသျဖင့္ ယေန႔ နံနက္တြင္ ကိုမင္းဆန္းမင္းက ဆႏၵျပရာပန္းၿခံသို႔ လာပို႔ျခင္းျဖစ္သည္။

ယေန႔အစာငတ္ခံမည့္ပုဂၢဳိလ္မ်ားမွာ ရဲေဘာ္ေမာင္ေမာင္တိတ္၊ ရဲေဘာ္ေစာငို၊ ရဲေဘာ္ကေဘာယူ၊ ရဲေဘာ္စိုးခိုင္၊ ရဲေဘာ္အဲနာ၊ ရဲေဘာ္ေအာင္မ်ဳိး၊ တပ္မဟာ (၁) တို႔ (၆) ဦးျဖစ္သည္။ မိုင္ (၉ဝဝ) ခရီးရွည္ လမ္းေလွ်ာက္ ရဲေဘာ္မ်ားမွလြဲ၍ ဧည့္သည့္ရဲေဘာ္မ်ားမွာ မနက္ျဖန္ျပန္ရမည္ျဖစ္သည္။ တေန႔တာအစာငတ္ခံျခင္းျဖင့္ အားျဖည့္ျခင္းျဖစ္သည္။

နံနက္ (၈) နာရီ (၅) မိနစ္တြင္ မက္ဆာခ်ဴးဆက္ မွ ေလ့လာေရးအဖြဲ႔တဖြဲ႔ေရာက္လာသည္။ ဦးေဆာင္ လာသူမွာ Mr Paul ျဖစ္သည္။ အထက္တန္းေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေလးမ်ားပါဝင္သည္။ သူတို႔ အဖြဲ႔ တြင္ (၁၄) ေယာက္ရွိသည္။ အနာဂတ္၌ ထက္ျမက္ေသာလူငယ္မ်ားျဖစ္လာေစရန္ ယခုကတည္းက သင္ၾကား ေလ့က်င့္ ေနျခင္းျဖစ္သည္။

အစာငတ္ခံဆႏၵျပေနရျခင္းအေၾကာင္းမ်ားကို ရွင္းလင္းေျပာျပရသည္။ လက္မွတ္မ်ားကိုလည္း ထိုးေပးၾကသည္။ (၉) နာရီထိုးရန္ (၁ဝ) မိနစ္အလိုတြင္ ေနသည္ လင္းကနဲပြင့္လာ၏။ ယေန႔ စက္တင္ဘာလ (၁၈) ရက္၊ အစာငတ္ခံဆႏၵျပျခင္း စတင္သမႈကို မွတ္တမ္းတင္သည့္သေဘာျဖစ္သည္။

(၉) နာရီ (၂ဝ) မိနစ္တြင္ သာသနာ့ဥေသွ်ာင္ေက်ာင္းမွ ဆရာေတာ္ၾကြလာပါသည္။ ကိုမိုးခ်မ္းက ႀကိဳလာျခင္းျဖစ္သည္။ (၁ဝ) နာရီထုိးရန္ (၁၅) မိနစ္အလိုတြင္ သာသနာ့ဥေသွ်ာင္ဘုန္းေတာ္ႀကီး (၃) ပါးºကြလာပါ၏။ ရဲေဘာ္မင္းေဆြဦးက ႀကဳိလာျခင္းျဖစ္သည္။ သာသနာ့ဥေသွ်ာင္ဆရာေတာ္မ်ားမွာ ဦးစေႏၵာဘာသာစာရ (အတြင္းေရးမွဴးဆရာေတာ္)၊ ဦးဣျႏၵာစာရ၊ ဦးပညာဝံသ၊ ဦးစေႏၵာသာသ စုစုေပါင္း (၄) ပါးျဖစ္ပါ၏။

(၁ဝ) နာရီထိုးရန္ (၁ဝ) မိနစ္အလိုတြင္ အခမ္းအနားကို ငါးပါးသီလခံယူျခင္းျဖင့္ စတင္လိုက္သည္။ မစတင္မီ ကိုဝင္းရွိန္ေမာင္ေရာက္လာသျဖင့္ အင္အားမ်ားျပားသြားပါသည္။ ဆရာေတာ္ဦးစေႏၵာဘာသာစာရ က အခမ္းအနားစတင္သည့္ အဖြင့္အေနျဖင့္ ၾသဝါဒမိန္႔ၾကားပါသည္။

ယခုကဲ့သို႔ၾကြလာျခင္းမွာ ျမန္မာျပည္စစ္အာဏာရွင္ကို ဆန့္က်င္သည့္အေနျဖင့္လည္းေကာင္း၊ မိုင္ေပါင္း (၉ဝဝ) ခ်ီတက္လာသည့္ ရဲေဘာ္မ်ား၏ အစာငတ္ခံဆႏၵျပ လႈပ္ရွားမႈကို အားေပးသည့္သေဘာျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ဒုကၡေရာက္ေနေသာျမန္မာျပည္သူမ်ားအတြက္ တတ္ႏိုင္သည့္ဘက္မွ မိမိနည္းမိမိဟန္ျဖင့္ တိုက္ပြဲဝင္ လႈပ္ရွားမႈကို သာသနာ့ဥေသွ်ာင္ဆရာေတာ္မ်ားက ႀကိဳဆိုေၾကာင္း စသျဖင့္ မိန္႔ၾကားပါသည္။

ဆက္လက္၍ ဆရာေတာ္မ်ားက ေမတၱာသုတ္ရြတ္ဖတ္ၿပီး ဆုေတာင္းေမတၱာပို႔ရာ ရဲေဘာ္မ်ားႏွင့္တကြ ၾကြေရာက္လာသူအေပါင္းက သာဓုေခၚၾကပါသည္။ ခရစ္ယာန္ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဖာသာဘူးခရစ္ကလည္း ဆုေတာင္းေပးပါသည္။

ဖြင့္ပြဲအခမ္းအနားၿပီးဆုံးေသာ္ ဓါတ္ပုံမွတ္တမ္းတင္ၾကသည္။ ဆရာေတာ္မ်ားလည္း တျခားေသာ ပင့္ဖိတ္ ထားသည့္ေနရာမ်ားသို႔ ၾကြရဦးမည္္ျဖစ္သျဖင့္ ျပန္လည္ထြက္ခြာသြားပါသည္။

နယူးေယာက္ၿမဳိ႔မွ တခ်ဳိ႔ေသာမိတ္ေဆြမ်ား ေရာက္လာၾကပါသည္။ အေမရိကန္တခ်ဳိ႔လည္း အင္တာလာဗ်ဴး သူမ်ားရွိ၏။ ညေန (၄) နာရီခြဲခါနီးတြင္ ကုလသမဂၢ႐ုံးခ်ဳပ္၌ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေသာ အေမရိကန္အဖြားႀကီး (၂) ဦးေရာက္လာပါသည္။ ႏႈတ္ဆက္ေမးျမန္း၊ လက္မွတ္ထိုးပါသည္။ ဓါတ္ပုံမ်ားလည္း အမွတ္တရ႐ိုက္ၾက၏။ ညေနသိမ္းခါနီးအခ်ိန္တြင္ နယူးေယာက္မိတ္ေဆြတခ်ဳိ႔ေရာက္လာပါေသးသည္။ (၆) နာရီထိုးလွ်င္ ႐ုပ္သိမ္း လိုက္ၾကသည္။

ဆႏၵျပရဲေဘာ္တဦးတင္ျပသည္။

ထိုင္သပိတ္ ၉ ရက္ေျမာက္ေန႔ 9th day of demonstration at the front of UN Building

ထိုင္သပိတ္ (၉) ရက္ေျမာက္ေန႔
စက္တင္ဘာလ (၁၇) ရက္၊ ၂ဝဝ၉

ရာသီဥတုသည္ ထြက္လာကတည္းက မႈိင္းမႈန္ေန၏။ စိတ္ခ်၍မရေပ။ နံနက္ (၉) နာရီတြင္ ပန္းၿခံသို႔ေရာက္ရာ ပတ္ဝန္းက်င္သည္ ညဳိ႔ညဳိ႔ေမွာင္ေမွာင္ပင္ျဖစ္၏။ ကုလအေဆာက္အဦတြင္ ႏိုင္ငံတကာ အလံမ်ားအားလုံးတင္ထား၏။ ေဘးရွိဆိုင္လည္း ဖြင့္၏။ အျပင္တြင္ ခုံကေလးမ်ားစီထား၏။ မိုးမရြာႏိုင္သည့္ သေဘာျဖစ္သည္။

(၁ဝ) နာရီခြဲေက်ာ္ေက်ာ္တြင္ ပန္းစည္းပို႔ေသာ အဖြားႀကီးေရာက္လာသည္။ မာေက်ာေသာအဖုံးျဖင့္ အထူး ထုတ္ထားေသာ စာအုပ္တအုပ္ေပးပါသည္။ ဓါတ္ပုံစာအုပ္ျဖစ္ပါ၏။ ေတာတြင္းရွိအဖြဲ႔အစည္းမ်ားမွ ရဲေဘာ္မ်ား၏ ပုံမ်ားသက္သက္ျဖစ္ပါသည္။ (မကဒတ) ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္မွ အေတာ္မ်ားမ်ားပါဝင္သည္။ တျခားေသာအဖြဲ႔အစည္းမ်ားလည္းပါဝင္သည္။

အေမရိကန္ျပည္သို႔ေရာက္ရွိသည္မွာ ၾကာၿပီျဖစ္ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံသားတဦးက ေတာေတာင္တို႔သို႔ သြားေရာက္ၿပီး ႐ိုက္ကူးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ထုတ္ေဝရျခင္းရည္ရြယ္ခ်က္မွာ အေရးေတာ္ပုံႏွင့္ တကြ ေတာ္လွန္ေရးအရိပ္နိမိတ္တို႔ ဆက္လက္ရွင္သန္ေနေစလိုေသာ ေစတနာျဖစ္သည္။ ေမရီလင္းတကၠသိုလ္တြင္ ဓါတ္ပုံပညာကို သင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

ကြၽႏု္ပ္တို႔ဆႏၵျပအဖြဲ႔တြင္ လူမ်ားသျဖင့္ ေနာက္ထပ္တအုပ္ ထပ္လိုပါက သူရွာေပးမည္ဟုဆို၏။ မနက္ျဖန္ပန္းစည္းအသစ္လဲေပးဦးမည္။ မိုးဖြဲဖြဲက်ေနသျဖင့္ ကြၽႏု္ပ္တို႔အတြက္ စိတ္ပူေနရွာ၏။

မိုးကေလးမ်ားဖြဲဖြဲရြာေတာ့ ဒုကၡေရာက္ပါသည္။ (၁၁) နာရီထိုးလွ်င္ မိုးမ်ားလာေသာေၾကာင့္ စာတမ္းႏွင့္ ပိုစတာမ်ားျဖဳတ္ထားလိုက္ရသည္။ လူေရစိုမွာထက္ ပစၥည္းေရစိုမွာကို ေၾကာက္ေနရေသာ ကြၽႏု္ပ္တို႔၏ အေၾကာက္တရားသည္ ေတာ္႐ုံေတာ့ လြတ္ေျမာက္ႏိုင္မည္မဟုတ္။

ကြၽႏု္ပ္တို႔ဆႏၵျပရာပန္းၿခံအေရွ႔တည့္တည့္တြင္ ကုလအေဆာက္အဦအသစ္ကို တည္ေဆာက္ေနသည္။ ဤအဖြဲ႔မွ ေဆာက္လုပ္ေရးအဖြဲ႔သည္ နံနက္ (၁၁) နာရီခြဲတြင္ ကြၽႏု္ပ္တို႔ရွိရာ ပန္းၿခံသို႔လာေရာက္ စုေဝးၾက သည္။ အင္အား (၁ဝဝ) ခန္႔ရွိ၏။ ဆႏၵျပမည့္သေဘာျဖစ္သည္။ (၁၂) နာရီထိုးခါနီး တြင္ ျပန္လည္႐ုပ္သိမ္းၿပီး ကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္ျပန္ဝင္ၾကသည္။

ညွိႏႈိင္းေဆြးေႏြးခ်က္ အဆင္ေျပသြားပုံရသည္။ ေဆာက္လုပ္ေရးအဖြဲ႔မွာ ေခါင္းျဖဴ၊ ေခါင္းျပာ၊ ေခါင္းနီ၊ ေခါင္းျပာနက္ စသည္ျဖင့္ ပညာရွင္ေရာ၊ ႐ိုး႐ိုးလုပ္သားပါအစုံအလင္ျဖစ္သည္။ အလုပ္ဝတ္စုံ၏ ေနာက္ေက်ာတြင္ ကုမၸဏီအမည္ပါ၏။ ေကာင္းေလစြ၊ ဆႏၵပင္မျပလိုက္ရ၊ ေျပလည္မႈ ရသြားသည္။ သတင္းေထာက္အဖြဲ႔လည္းျပန္သြားၿပီ။

ျမန္မာျပည္မွာဆိုလွ်င္မူ ေသဖို႔သာျပင္ထားေပေတာ့။ ေပတလူသန္းေရႊအဖြဲ႔သည္ ဘုန္းႀကီးမ်ားကိုပင္ ၿမဳိ႔လည္တြင္ ႐ိုက္သတ္သူျဖစ္၏။ ဘုန္းႀကီးေခါင္းမ်ားမ်ားခြဲႏိုင္ေလ ရာထူးႀကီးႀကီးရေလဟု ဥပေဒထုတ္ျပန္ၿပီး လူယုတ္မာျဖစ္ေသာ မိမိကိုယ္ကို (ဘုန္းႀကီးမ်ားကိုသတ္ျဖတ္ေသာ စြမ္းစြမ္းတမံေဆာင္ရြက္ခ်က္ျဖင့္) ဂုဏ္ထူးမ်ား ကိုယ့္ဖာသာ တီထြင္ခ်ီးျမွင့္ေနသည္။ ထြီ ႐ိုင္းလိုက္ေလ။ မဟာပထဝီေျမႀကီးသည္ အဘယ္ ေၾကာင့္ မၿမဳိေသးဘဲရွိသနည္းဟု စဥ္းစား၍မရ။ ဧကႏၱ အမ်ဳိးအားလုံး တအုံလုံးတက်င္းလုံးစုံေအာင္ ေစာင့္ေနပုံ ရသည္။

မိုးတိတ္ၿပီ။ ၾကမ္းျပင္လည္းေျခာက္ေသာ္ စာတမ္းကို ျပန္တင္ၾကသည္။ ေရစိုသျဖင့္လွမ္းထားေသာ အခင္းမ်ားကိုလည္း ေနရာျပန္ခ်သည္။ စာတမ္းသည္ ေရစိုသျဖင့္ပြၿပီး ေကာ္ကပ္ထားေသာစာလုံးမ်ား ကြာက်ကုန္၏။ ေရေျခာက္သျဖင့္ ေကာ္ျပန္ကပ္ေသာ္လည္း အဆင္မေျပပါ။ ဤအတိုင္းသာ တင္ထားလိုက္၏။ ေနာက္ႏွစ္မွ အေရးေပၚျပန္ျပင္ရမည္။ ဒီမိုကေရစီမရသည္မွာ ဤအလုံးမ်ားလည္းပါဝင္၏။

မြန္းလြဲ (၂) နာရီထိုးခါနီး ကိုေဇာ္ေရာက္လာသည္။ ကြၽဲ႐ိုင္းဗူးမ်ားလာေပးျခင္းျဖစ္သည္။ မနက္ျဖန္ အစာငတ္ခံ ဆႏၵျပမည့္ ပုဂၢဳိလ္မ်ား ယေန႔အားရွိေစလိုျခင္းျဖစ္သည္။ (၅) နာရီ (၄၅) မိနစ္တြင္ ကိုဝင္းရွိန္ေမာင္ေရာက္လာ သည္။ ျမန္မာေကာင္စစ္ဝန္အိမ္ေရွ႔တြင္ Amnesty International အဖြဲ႔ႏွင့္ နယူးေယာက္ရွိ ျမန္မာအင္အား စုမ်ား ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ယခုပင္ ဆႏၵျပၾက မည္ျဖစ္သည္။

ကိုဝင္းခိုင္လည္းေရာက္လာ၏။ သူ႔သူငယ္ခ်င္း စိုင္းညီညီႏွင့္ ဇနီးလည္းေရာက္လာပါသည္။ လူစုံတုန္း စကားစျမည္ေျပာဆိုၾက၏။ သို႔ျဖင့္ ညေန (၆) နာရီထိုးလွ်င္ သိမ္းလိုက္ၾကသည္။

ဆႏၵျပရဲေဘာ္တဦးတင္ျပသည္။

ထိုင္သပိတ္ ၈ ရက္ေျမာက္ေန႔ 8th day of demonstraton at the front of UN Building

ထိုင္သပိတ္ (၈) ရက္ေျမာက္ေန႔
စက္တင္ဘာလ (၁၆) ရက္၊ ၂ဝဝ၉

နံနက္ (၉)နာရီတြင္ စတင္သည္။ ရာသီဥတုသည္ အေျခအေနမေကာင္းလွပါ။ ျမန္မာျပည္ဇလေဗဒ အရ ဆိုလွ်င္ မုန္တိုင္းလာမည့္ လကၡဏာျဖစ္သည္။ ေလကလည္း အႀကီးအက်ယ္တိုက္ေန၏။

(၁ဝ) နာရီခြဲတြင္ ပန္းစည္းပို႔ေသာ အဖြားႀကီးသည္ ပန္းအသစ္လာလဲေပး၏။ (၁၁) နာရီ (၃၅) တြင္ ကိုဝင္းခိုင္ ေရာက္လာသည္။ မေန႔ကလည္း တေနကုန္ ေနေပးပါသည္။ ေလတိုက္သျဖင့္ ေအး၏။

မစႏၵီေရာက္လာၿပီး လက္ကမ္းစာေစာင္မ်ား ကူးထားသည္ကို ေလာေပးပါသည္။ (၁) နာရီ (၅) မိနစ္တြင္ Bloomberg News Agency မွ အလက္ဇႏၵားေရာက္လာသည္။ က်န္းမာေရးအတြက္ လိုအပ္မႈရွိလွ်င္ သူ႔ကို ေျပာပါဟု တေန႔ကေျပာထားေသာ ပုဂၢဳိလ္ျဖစ္သည္။ ျမန္မာျပည္ႏွင့္ တ႐ုပ္ျပည္တို႔ ပူးေပါင္းႀကံစည္ ေနေသာ ဓါတ္ေငြ႔ပိုက္လိုင္းကိစၥ ေဆာင္းပါးကို လာပို႔ျခင္းျဖစ္သည္။ နယ္စပ္မ်ားတြင္ ျဖစ္ပြားေနေသာ လက္နက္ကိုင္ ပဠိပကၡမ်ားႏွင့္ စီးပြားေရးတည္ေဆာက္မႈ စသည္တို႔တြင္ သိမ္ေမြ႔စြာ မကိုင္တြယ္ဘဲ မျဖစ္ႏိုင္ဆိုေသာ အေၾကာင္းျဖစ္သည္။

ထိုင္းႏိုင္ငံ ခ်င္းမိုင္ၿမဳိ႔တြင္ လာအိုဘုန္းေတာ္ႀကီးတပါးသည္ နယ္စပ္ေဒသရွိ ျမန္မာဒုကၡသည္္မ်ားကို ကူညီေစာင့္ေရွာက္သည့္အေၾကာင္းမ်ားကိုလည္းေျပာျပသည္။ ဤကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ ထိုင္းႏိုင္ငံမွ ပို႔လိုက္ေသာ စာတေစာင္ကိုလည္း ေပးခဲ့သည္။ စာတြင္ ကေလးမ်ားအတြက္ ေက်ာင္းမ်ားတည္ေဆာက္ပုံ၊ တရားစခန္းမ်ားဖြင့္ထားပုံ၊ လွဴဒါန္းသည့္အတြက္ ေက်းဇူးတင္ျခင္း စသည္တို႔ကို ေရးထားသည္။

ရဲေဘာ္ေမာင္ေမာင္တိတ္သည္ စာေစာင္ေဝေန၏။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ပုံ ပိုစတာမ်ားကိုလည္း ယေန႔ကပ္ထားသည္။ ကိုမိုးခ်မ္း မေန႔ကလာပို႔ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ညေန (၅) နာရီတြင္ လူတဦးေရာက္လာသည္။ ဓါတ္ပုံ႐ိုက္၏။ လက္မွတ္ထိုးေပး၏။ လိပ္စာကဒ္တခုေပးခဲ့သည္။ ဓါတ္ပုံဆရာတဦးျဖစ္ပါသည္။ Lucitphoto မွ ျဖစ္ပါ၏။

ဤသူသည္ ျမန္မာျပည္ စစ္အုပ္စုအေၾကာင္းကို သိသူျဖစ္ပါသည္။ စစ္အုပ္စုသည္ မည္သူ႔ကိုမွ် နားေထာင္ လိမ့္မည္မဟုတ္ေၾကာင္း၊ ျပည္သူလူထုကိုလည္း နားေထာင္လိမ့္မည္မဟုတ္ေၾကာင္းကို ၎ကဆိုသည္။

သိမ္းခါနီးအခ်ိန္တြင္ နယူးေယာက္ ဘ႐ုကလင္း၌ေနထိုင္သူ ကိုေအာင္မိုးဝင္းေရာက္လာသည္။ Animation ဘာသာရပ္ျဖင့္ ေက်ာင္းတက္ေနသူျဖစ္၏။ ကိုမိုးခ်မ္း မေန႔ကထားခဲ့ေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ပုံမ်ားကို လာယူျခင္းျဖစ္သည္။ အီရန္ႏွင့္ တိဘက္ပူးေပါင္း၍ျပဳလုပ္မည့္ ဆႏၵျပပြဲတြင္ နယူးေယာက္ေန ျမန္မာမ်ား ကလည္း သြားေရာက္ပူးေပါင္းရန္အစီအစဥ္ရွိသည္။ ထိုပြဲတြင္ သုံးရန္ ပိုစတာလိုျခင္းျဖစ္ပါသည္။

အၾကမ္းဖက္အဖြဲ႔အခ်င္းခ်င္း ပူးေပါင္းေသာ သေဘာရွိသကဲ့သို႔ ဒီမိုကေရစီ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလိုလားသူ ဆႏၵျပအဖြဲ႔ အခ်င္းခ်င္းလည္း ပူးေပါင္းၾကရန္ လိုအပ္လွသည္မဟုတ္ေလာ။

အိမ္အျပန္လမ္းတြင္ Broadway လမ္းႏွင့္ Broome လမ္းဆုံရာ တိုက္တခု၏ နံရံတြင္ (၈) ေပခြဲခန္႔ရွိသည့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ပုံ ပိုစတာႀကီးတခုကို ေတြ႔ရသည္။ ကြၽႏု္ပ္တို႔ထံသို႔ ေရာက္လာေသသာပုံပင္ျဖစ္၏။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ပုံသည္ ယခုအခါနယူးေယာက္ၿမဳိ႔ တိုက္နံရံတြင္ေရာက္ေနၿပီျဖစ္သည္။

ဆႏၵျပရဲေဘာ္တဦးတင္ျပသည္။

၇ ရက္ေျမာက္ ထိုင္သပိတ္ 7th day of demonstration at the front of UN Building

ထိုင္သပိတ္ (၇) ရက္ေျမာက္ေန႔
စက္တင္ဘာလ (၁၅) ရက္၊ ၂ဝဝ၉

နံနက္ (၉) နာရီတြင္ ယေန႔စတင္သည္။ ေန႔စဥ္သတင္းပို႔ရန္ အင္တာနက္ရမည့္ေနရာကို လိုက္ရွာရသည္ ကလည္း ကိစၥတရပ္ျဖစ္ေနသည္။ ဘားမားဖန္း႐ံုးသို႔ ေန႔တိုင္းသြားရန္လည္းမသင့္ေတာ္ပါ။ အေၾကာင္းမူ သူ႔႐ုံးသည္ သူ႔ကိစၥႏွင့္သူျဖစ္ေသာေၾကာင့္ေပတည္း။ ထိုေၾကာင့္ အနီးအနားတဝိုက္ လွည့္ပတ္ရွာေနရသည္။

နယူးေယာက္ၿမဳိ႔၏ အဓိကျပႆနာမွာ ကားရပ္ရန္ေနရာမရွိျခင္းပင္။ အင္တာနက္ႏွင့္ ကားရပ္ရန္ေနရာ တိုက္ပြဲျဖစ္လ်က္ရွိ၏။ တခ်ဳိ႔ေနရာမ်ားတြင္ အားအျပည့္ရွိေသာ္လည္း ဆက္သြယ္၍မရျဖစ္ေနသည္။ ဤကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ ကမၻာႏွင့္အဝွမ္း ေအာ္တိုမစ္တစ္ အခမဲ့အင္တာနက္ရရွိေရးကို ပညာရွင္မ်ား ဖန္တီးမွရေတာ့မည္။

စုတ္ၿပဲသြားေသာ ခရီးရွည္စာတမ္းေနရာတြင္ စာတမ္းအသစ္တင္လိုက္သည္။ UN Security Council’ Action 0n Burma Badly Needed ျဖစ္ပါ၏။ အမွန္မွာစာတမ္းနီနီရဲရဲမ်ားမ်ားရွိေလ ေကာင္းေလပင္။ သို႔ေသာ္ ပန္းၿခံတြင္ စာတမ္းခ်ိတ္ျခင္း၊ ပိုစတာတပ္ျခင္း စသည္တို႔မွာ အခြင့္မရွိသျဖင့္ အခက္အခဲမ်ားစြာရွိသည္။ ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ႔မ်ားစုံလာၿပီး သူ႔ေနရာႏွင့္သူ သံတန္းမ်ားျခားလိုက္လွ်င္ စာတမ္းမ်ားအတြက္ ေနရာခက္ခဲ သြားေလ့ရွိသည္။

ယေန႔ ကုလအစည္းအေဝးတြင္ အေထြေထြပဏာမ စတင္ေနၿပီဟုၾကားရသည္။ ျမန္မာ့အေရးတြင္ ရဲေဘာ္သိန္းစိန္သည္ မည္သို႔ရွင္းမည္မသိ။ ယခုဆိုလွ်င္ လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အထိန္းအသိမ္းခံေနရသည္မွာ ႏွစ္ေပါင္းရွည္ၾကာလွၿပီ။ မည္သည့္အျပစ္ေၾကာင့္နည္း။ ယခုကဲ့သို႔ ဖမ္းဆီးထားရန္ စစ္အုပ္စုတြင္ မည္သို႔ေသာ အခြင့္အာဏာရွိပါသနည္း။

သတၱဳခ်ၾကည့္လွ်င္ တရားမႈကိုလိုလားသူ၊ ျပည္သူလူထုဘက္မွရပ္တည္သူ၊ ဒီမိုကေရစီ၊ လူ႔အခြင့္အေရး ေတာင္းဆိုသူ၊ လြတ္လပ္ေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတင္ျပသူသည္ သန္းေရႊမိသားစုကို ထိခိုက္ေစာ္ကားသူအျဖစ္ ယူဆၿပီး အဖမ္းဆီးအခ်ဳပ္ေႏွာင္ ခံရမည္ဟု အဓိပၸါယ္ထြက္၏။

ကုလအဖြဲ႔ကလည္း အခ်က္အလက္္စုေဆာင္းေနသည္မွာ သူ႔အေဖႀကီးႏွင့္ အေဖငယ္မ်ားပင္ ေသကုန္ၾကၿပီ။ စုေဆာင္း၍မၿပီးေသး။ အမွန္က အေမရိကန္က မီးစိမ္းမျပေသးသျဖင့္ ကုလအဖြဲ႔ကလည္း စိုးရိမ္မကင္း ျဖစ္ရေၾကာင္းေလာက္သာ တတြတ္တြတ္ေျပာဆိုႏိုင္ရွာသည္။ ၾကက္တူေရြးႏွင့္ သိပ္မကြာလွပါ။

အခ်က္အလက္ခိုင္မာေအာင္ အလုံးစုံပ်က္သုဥ္းသည့္အခ်ိန္ကို ေစာင့္ေနပုံရသည္။ ေသေၾကပ်က္စီး၊ မီးေလာင္ျပာက်ၿပီး၍ လင္းတ တိုင္းျပည္ျဖစ္သြားရသည့္အခ်ိန္ေရာက္မွ ကုလအဖြဲ႔ကလာ၍ မာမားႏွင့္ ပါရာစီတေမာ့ ေဝမည္ဆိုလွ်င္ ဒင္းတို႔သည္လည္း ေခြးအ မ်ားႏွင့္ မည္သို႔မွ်ျခားနားလိမ့္မည္မဟုတ္။

လူသူယုတ္တို႔ႀကီးစိုးၿပီး လူေကာင္းသူမြန္မ်ားေထာင္က်၊ ေတာေတာင္မ်ားသို႔ ထြက္ေျပးပုန္းေအာင္း ေနရသည့္ကာလ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္လည္း ေလာေလာဆယ္တြင္ အယုတ္တမာတို႔ကသာ ဥပေဒပိုင္စိုးသလိုလို ဘာလိုလိုျဖစ္ေနသည္။ အမွန္က ျမန္မာျပည္တြင္ ဥပေဒအလွ်ဥ္းမရွိပါ။ တရားေရးမ႑ဳိင္ ေဝလာေဝး။

သိပ္မၾကာခင္ သန္းေရႊမိသားစုကို ကာကြယ္လိုသျဖင့္ တပ္မေတာ္ကပင္ ႏိုင္ငံေတာ္ကာကြယ္လိုမႈဥပေဒျဖင့္ သန္းေရႊမိသားစုကို ဖမ္းဆီးရလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။ ဤကားအစဥ္အလာတည္း။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို ျပစ္မွားၿပီး မိမိကိုယ္ကို တပ္မေတာ္၏ဖခင္အျဖစ္ ေသြးနားထင္ေရာက္သူမွန္သမွ်သည္ ေခြးေသဝက္ေသ ေသရမည္မလြဲဧကန္တည္း။

သို႔ေသာ္ သူေတာင္းစားဘဝမွ ခိုးသားဓါးျပ၊ ထိုဘဝမွ ေခြးတိရစၧာန္ဘဝသို႔ ေရာက္ေနေသာ တပ္မေတာ္ ကိုယ္ႏႈိက္ကလည္း ဘာမွ်အသုံးမက် အေဖရင္းကိုလည္းမသိ၊ မေကြၽးလွ်င္မစားရ၊ ခိုင္းတာလုပ္ဘဝတြင္ တဝဲလည္လည္ျဖစ္ေန၏။ လူလည္ႀကီးမ်ားကမူ တိုင္းျပည္၏သယံဇာတကို အႀကီးအက်ယ္ခိုးဝွက္ၿပီး ဘုရားလက္ထက္ကတည္းက ခ်မ္းသာခဲ့သလိုလို ဂုဏ္ယူေမာက္မာေနၾကသည္။

သတၱိဗ်တၱိရွိေသာ စစ္သည္ေတာ္တဦးဦးက အာဏာရွင္ဗိုလ္သန္းေရႊ၏ ေခါင္းကို တခ်က္တည္းျဖတ္လိုက္လွ်င္ နတ္လူသာဓုေခၚၾကမည္ျဖစ္၏။ သို႔ျဖစ္လွ်င္ မစၥတာဘန္ကီမြန္းကလည္း ခက္ခက္ခဲခဲ ဗီဇာေလွ်ာက္စရာမလို၊ ေအးေအးေဆးေဆး စီးပြားေရးေပါင္းလုပ္႐ံုသာျဖစ္သည္။ တိရစၧန္တေကာင္ တဇာတ္သိမ္းေလ၊ လူ႔တန္ဖိုးႏွင့္ နီးစပ္ေလမဟုတ္ေလာ။

ကြၽႏု္ပ္တို႔၏စာတမ္းအသစ္ကို လူႀကဳိက္မ်ားလာ၏။ ၾကည့္႐ႈသူမ်ားျပားလာ၏။ တခ်ဳိ႔လူမ်ားဓါတ္ပုံလာ႐ိုက္ၾက၏။ တခ်ဳိ႔လူမ်ား စာတမ္းေရွ႔တြင္ ဓါတ္ပုံအ႐ိုက္ခံၾကသည္။ ေန႔လည္ (၁၂)နာရီထိုးၿပီးေသာ္ ေတာင္ငူၿမဳိ႔ လူ႔ေဘာင္သစ္ပါတီမွ ကိုဝင္းခိုင္ ေရာက္လာသည္။ ေန႔တုိင္းလာအားေပးမည္ဟုဆိုသည္။ စက္မႈေက်ာင္းသား တဦးျဖစ္၏။


မြန္းလြဲ (၁)နာရီတြင္ မစႏၵီေရာက္လာသည္။ ေရွးမေႏွာင္းပင္ တ႐ုပ္အဖြဲ႔လည္းေရာက္လာသည္။ တ႐ုပ္ ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ပင္ျဖစ္၏။ တ႐ုပ္ဘာသာျဖင့္ ေအာ္ဟစ္ဆႏၵျပေနၾကသည္။ ညေန (၄)နာရီတြင္ ကိုမိုးခ်မ္း ေရာက္လာသည္။ ကြၽႏု္ပ္တို႔၏လက္ကမ္းစာေစာင္ကို ကူးၿပီးလာပို႔ျခင္းျဖစ္သည္။ သူ႔သူငယ္ခ်င္း တိဘက္တဦး လည္း ေရာက္လာ၏။ ျမန္မာျပည္အေၾကာင္း႐ုပ္ရွင္မွတမ္း႐ိုက္ထားသည့္အေၾကာင္းကို လာေျပာျပပါသည္။

ကိုမင္းဆန္းမင္း၏မိတ္ေဆြ ဦးသန္းတင္ ေရာက္လာပါသည္။ အေမရိကသို႔ေရာက္ေနသည္မွာ ႏွစ္ေပါင္း (၅ဝ) ေက်ာ္ၿပီျဖစ္သည္။ ဦးႏုလက္ထက္ကတည္းက အင္ဂ်င္နီယာပညာေတာ္သင္အျဖစ္ေရာက္လာ၏။ ဦးေနဝင္းအာဏာသိမ္းလိုက္ရာ ေစတနာကိုရိပ္မိသျဖင့္ ထိုကတည္းက တိုင္းျပည္သို႔မျပန္ေတာ့ျခင္းျဖစ္သည္။ အသက္ (၇၇)ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္၏။ လမ္းေလွ်ာက္တုန္းပင္။ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ျမန္မာျပည္အေၾကာင္း စာေပ ေရးသားေနသူတဦးလည္းျဖစ္သည္။ ဆႏၵျပအဖြဲ႔အတြက္ အလွဴေငြ ပံ့ပိုးပါသည္။ ေခ်ာ့ကလက္တထုပ္လည္း အဆာေျပစားရန္ေပးခဲ့၏။ အေတာ္ၾကာၾကာစကားေျပာပါသည္။

နယူးေယာက္မွ ကိုေနလင္းလည္းေရာက္လာ၏။ ဘားမားပြဳိင့္တြင္ ေဆာင္ရြက္ေနသူတဦးျဖစ္ပါသည္။ အစာငတ္ခံဆႏၵျပျခင္း စတင္မည့္ စက္တင္ဘာလ (၁၈) ရက္ေန႔တြင္ လူစုံမည္ဟု ယူဆရပါသည္။ ညေန (၆) နာရီတြင္ သိမ္းလိုက္ၾကသည္။

ဆႏၵျပရဲေဘာ္တဦးတင္ျပသည္။

ထိုင္သပိတ္ ၆ ရက္ေျမာက္ 6th day of Demonstaration at the front of UN Building

ထိုင္သပိတ္ (၆) ရက္ေျမာက္

စက္တင္ဘာလ (၁၄) ရက္၊ ၂ဝဝ၉

နံနက္ (၉)နာရီတြင္ သပိတ္စခန္းျဖစ္ေသာ ဒတ္ဟမ္းမား႐ိုးပန္းၿခံသို႔ ေရာက္ရွိသည္။ ရာသီဥတုသည္ ၾကည္လင္ လ်က္ရွိ၏။ ေလာကသည္ သူ႔အလုပ္ သူလုပ္လ်က္။ ပရိေယသန ကိုယ့္ဝမ္းကိုယ္ေက်ာင္း၍ လည္းေကာင္း၊ သားေကြၽးမႈ၊ မယားေကြၽးမႈကိုလည္းေကာင္း၊ တိုင္းျပည္ကေပးအပ္လိုက္ေသာ တာဝန္ကိုလည္းေကာင္း၊ အဖြဲ႔အစည္း၏တာဝန္ကိုလည္းေကာင္း အသီးသီးေဆာင္ရြက္လ်က္ ရွိကုန္၏။

ရဲေဘာ္သိန္းစိန္ကလည္း သန္းေရႊဂိုဏ္းက ေပးအပ္လိုက္ေသာတာဝန္ကို ေဆာင္ရြက္ရန္လာမည္ဟု ၾကားရသည္။ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး၊ လူ႔အခြင့္အေရး၊ စားနပ္ရိကၡာ၊ လူေနမႈအဆင့္အတန္း စသည္တို႔သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ မႀကဳံဖူးေလာက္ေအာင္ တိုးတက္ေနေၾကာင္း လာေျပာပုံရသည္။

ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားလုံးဝမရွိ၊ ဒုကၡသည္မရွိ၊ အုံၾကြမႈမရွိေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေခြးမ်ား၊ စစ္သားမ်ား၊ အက်ဥ္းေထာင္မ်ားသည္လည္း တခါဖူးမွ် မႀကဳံဖူးေလာက္ေအာင္ မ်ားျပားလာေၾကာင္းကိုလည္း ထပ္ဆင့္ေျပာျပဖို႔လိုလိမ့္မည္။ တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ က်တ္ကုန္းသန္းေရႊေနျပည္ကိုလည္း အက်ဥ္းေထာင္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲရန္ အစီအစဥ္ရွိေၾကာင္း တင္ျပရလိမ့္မည္။

သန္းေရႊအဖြဲ႔ႏွင့္ ၾကံ႔ဖြတ္အဖြဲ႔သည္ ၉၉ ဒသမ ၉၉ ရာခိုင္ႏႈန္း ေထာက္ခံမႈရရွိၿပီး၊ ေအာင္ျမင္ေနေၾကာင္း၊ အဆိုျပဳသူကအဆိုျပဳ၊ ေထာက္ခံသူကေထာက္ခံၿပီး၊ ဥကၠဌႀကီးႏွင့္ အဖြဲ႔သည္ လိုအပ္သည္မ်ားကို မွာၾကားၿပီး ျပန္လည္ထြက္ခြာသြား၍ ရမည့္ေနရာမဟုတ္။ ႏိုင္ငံတကာ ကုလ အသိုင္းအဝိုင္းတြင္ ျမန္မာျပည္မွ စစ္ဓါးျပအုပ္စုကိုလည္းေကာင္း၊ ထိုတမန္ကိုလည္းေကာင္း ေခြးတေကာင္ေလာက္ပင္ သေဘာထားသည္ မဟုတ္။ ရွက္စရာေကာင္းလွသည္။ ဒင္းတို႔ချမာလည္း တႏွစ္တခါ လာၿပီး အဆဲဆိုခံေနရသည္မွာ က်ိန္စာသင့္ေနျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ဦးသန္႔ကဲ့သို႔ လူ႐ိုေသရွင္႐ိုေသျဖစ္ခ်င္လွ်င္ မနာလိုေန႐ုံျဖင့္မၿပီး၊ လူလိုလုပ္ဖို႔လိုသည္။

ေခြးထက္ယုတ္ည့ံေသာ သန္းေရႊဂိုဏ္းသည္ ယခုအခါ ကိုယ့္ဇာတ္ကိုယ္မႏိုင္ေတာ့ဘဲ သူေတာင္းစား ေရြးေကာက္ပြဲႏွင့္ အသုံးလုံးမတက္ရေသးေသာအေျခခံဥပေဒကို ေဘးက်ပ္နံက်ပ္ျဖစ္ၿပီး ဘယ္အမႈိက္ပုံးထဲ သြားထည့္ရမွန္းမသိျဖစ္ေနသည္။

အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုလည္း လြတ္ေပးရန္သတၱိမရွိ၊ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား ကိုလည္း လြတ္မေပးခ်င္၊ တ႐ုပ္ႏွင့္လည္း ျပႆနာမတက္ခ်င္၊ အေမရိကန္ႏွင့္လည္း ပလဲနံသင့္ခ်င္၊ ငါဟဲ့ အာဏာရွင္ဟုလည္းျပခ်င္ႏွင့္ သန္းေရႊႏွင့္ သပြတ္အူ လုံးလည္လိုက္ၿပီး ႐ူးေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္လာသျဖင့္ စင္ကာပူႏိုင္ငံတြင္ ပါရာစီတေမာ့ သြားရွောနရလိမ့္မည္။

(၁၁) နာရီထိုးရန္ (၁၅) မိနစ္အလိုတြင္ အာဏာရွင္မ်ားကို လားပင္စင္ေပးမည့္ မိတ္ေဆြတ႐ုပ္လည္း ဆိုင္းဘုတ္ကေလးကိုင္၍ ေရာက္လာပါသည္။ (၁၁) နာရီထိုးၿပီးေနာက္ ပန္းစည္းေပးေသာ အဖြားႀကီးသည္ ပန္းစည္းအသစ္ ပန္းအိုးအသစ္ကို ယူလာၿပီး ကိုယ္တိုင္ေရသြားယူကာ အသစ္လဲပါသည္။ အင္းေလးလြယ္အိတ္ အေဟာင္းကေလးတလုံးကိုလည္း ျပသပါသည္။ လြယ္အိတ္သည္ ႀကဳိးမရွိေတာ့ပါ။ ၁၉၇ဝ ခုႏွစ္ကတည္းက ေဆာင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းျဖစ္ေနၿပီ။ ျမန္မာလူမ်ဳိးတို႔အေပၚ သံေယာဇဥ္ရွိလွပါသည္။

ယေန႔သည္လည္း ခါတိုင္းေန႔မ်ားကဲ့သို႔ ေမးျမန္းသူမ်ား၊ လက္မွတ္ထိုးေပးသူမ်ားရွိပါသည္။ ေန႔လည္႐ုံးအား ခ်ိန္တြင္ မစႏၵီေရာက္လာၿပီး အခ်ဥ္ထုပ္ေလးမ်ားေပးသြားပါသည္။ ငုတ္တုပ္အိပ္ငိုက္ေနရာ မ်ားစြာ အဆင္ေျပသြားပါသည္။ (မကဒတ) ေျမာက္ပိုင္းမွ ကိုေက်ာ္ေက်ာ္လြင္ ခဏေရာက္လာပါသည္။ (၁၈) ရက္ေန႔တြင္ ေရာက္လာၾကမည္ဆို၏။ မြန္းလြဲ (၂) နာရီထိုးခါနီး နယူးေယာက္ၿမဳိ႔၊ ကြင္းစ္ မွ ကိုေဇာ္ ေရာက္လာ သည္။ မုန္႔မ်ားလည္း အဆာေျပစားရန္ယူလာေပး၏။

(၁၈) ရက္ေန႔တြင္ နယူးေယာက္ၿမဳိ႔၌ ဆႏၵျပပြဲအမ်ဳိးမ်ဳိးရွိႏိုင္သည္။ ၿမဳိ႔အသီးသီးမွလည္း လာၾကမည္ဟု ယူဆရ ၏။ မနက္ျဖန္တြင္ ကုလသမဂၢအစည္းအေဝးသည္ စတင္ေတာ့မည္ျဖစ္ရာ ႏိုင္ငံတကာ ဆႏၵျပအဖြဲ႔မ်ားကလည္း ေရာက္လာၾကေတာ့မည္ျဖစ္သည္။ ထိုေန႔မ်ဳိးတြင္ ကုလအေဆာက္အဦဝန္းက်င္၌ လူမ်ဳိးေပါင္းေရာင္စုံတို႔သည္ ၾကက္ပ်ံမက် စည္ကားလွ၏။

ဆက္လက္တင္ျပပါဦးမည္။
ဆႏၵျပရဲေဘာ္တဦးတင္ျပသည္။

ေၾကညာခ်က္ ၆/၂၀၀၉ Statement No. 6/2009

Statement_6/2009

၅ ရက္ေျမာက္ ထိုင္သပိတ္ 5th day of Demonstration at the front of UN Building

ထိုင္သပိတ္ (၅) ရက္ေျမာက္

စက္တင္ဘာလ (၁၃) ရက္၊ ၂ဝဝ၉

နံနက္ (၈)နာရီတြင္ ပန္းၿခံသို႔ေရာက္ရွိသည္။ တနဂၤေႏြေန႔ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ထင္သည္ ဘ႐ုကလင္းမွ မင္ဟက္တန္ တေၾကာလုံးရွင္းလင္းလွ၏။ ေနသည္ အံ့ၾသဖြယ္ရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ သာလ်က္ရွိ၏။ ဤေန႔သည္ UN ရပ္ကြက္တြင္ ပထမဆုံးေနသာေသာေန႔ျဖစ္ေလ၏။

ယမန္ေန႔ တုိင္ဝမ္အဖြဲ႔ႏွင့္ မိတ္ေဆြျဖစ္ေနစဥ္ ဘ႐ုကလင္း၌ေနထိုင္သူ တိုင္ဝမ္တဦးကလည္း လာေရာက္ မိတ္ဖြဲ႔စကားစျမည္ေျပာၿပီးလွ်င္ သူ၏ကဒ္ျပားကိုေပးသြားသည္။ အမည္မွာ Wayne Ko ျဖစ္၏။ International Public Relation အဖြဲ႔မွ ျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာ့အေရးဆႏၵလာျပသူ ကြၽႏု္ပ္တို႔ (၅) ဦးသာ ရွိသေလာ၊ လိုအပ္ပါက နယူးေယာက္ၿမဳိ႔ရွိျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ားကို ဆက္သြယ္ေပးမည္ဟုဆိုပါသည္။

ကြၽႏု္ပ္တို႔တြင္ နယူးေယာက္ၿမဳိ႔ေတာ္ေန ျမန္မာမိတ္ေဆြ အလုံးအရင္းရွိေၾကာင္း၊ အခါအားေလ်ာ္စြာ လာၾက ေၾကာင္းကို ေျပာျပရသည္။ ကိစၥတစုံတရာရွိပါက သူ႔ထံဆက္သြယ္ရန္ေျပာဆိုသည္။

ယေန႔သည္ ထူးထူးျခားျခား ေနပူေသာေန႔ျဖစ္သကဲ့သို႔ ေလကလည္းၿငိမ္ေနသျဖင့္ ပိုစတာမ်ား၊ အလံမ်ားကို လိုက္ေကာက္စရာမလိုေတာ့ေပ။ အင္မတန္မွ ဣေျႏၵရွိရွိျဖစ္၏။ ႐ုံးပိတ္ရက္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လူသြားလူလာ နည္းပါးလွသည္။

(၁၁) နာရီတြင္ ပုဂၢဳိလ္တဦးေရာက္လာ၏။ ျမန္မာျပည္အေၾကာင္းေဆြးေႏြးေျပာဆိုသည္။ ျမန္မာျပည္ အေၾကာင္း၊ ေနာက္ဆုံးအေျခအေန စသည္တို႔ကို သိသူျဖစ္၏။ လက္မွတ္လည္းထိုးေပးပါသည္။ ျမန္မာျပည္သို႔ ၂ဝဝ၃ ခုႏွစ္တြင္ေရာက္ဖူးသူျဖစ္ပါ၏။ ျမန္မာလူငယ္အမ်ားစု၏အဆိုအရ တိုးရစ္လုပ္ငန္းသည္ စစ္ဓါးျပတို႔ကို ဝင္ေငြရေစေသာေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္သို႔ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ား မသြားသင့္ဟု ဆိုပါ၏။

မိမိ၏အျမင္ကို ေမးပါသည္။ ကိုယ္ပိုင္မ်က္လုံးျဖင့္ ျမင္ရေသာဒုကၡကို သိေစလိုသျဖင့္ ဥပမာ ျမန္မာျပည္တြင္ ဆႏၵျပေနခ်ိန္ စစ္အုပ္စုတို႔က သတ္ျဖတ္ေနခ်ိန္တြင္ အားလုံးသြားသင့္ပါသည္။ စင္ကာပူ၊ မေလးရွား၊ ကိုးရီးယား၊ ေဟာင္ေကာင္ အပါအဝင္၊ ဂ်ပန္၊ အဂၤလန္၊ အေမရိက စေသာႏုိင္ငံမ်ားတြင္ အလုပ္လာလုပ္ကိုင္ ေနသူ ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ားပါ သြားသင့္ၾကသည္။

အဘယ္ေၾကာင့္ သူတပါးႏိုင္ငံတြင္ ေငြလာရွာနရသနည္းဆိုေသာအခ်က္သည္လည္း ရွင္းရွင္းလင္းလင္းႏွင့္ ေလးေလးနက္နက္ သိရွိသြားႏုိင္သည္မဟုတ္ေလာ။ စစ္အုပ္စု၏ တရားမဲ့ပုံကိုလည္း အသိအမွတ္ျပဳ သြားႏိုင္သည္မဟုတ္ပါေလာ။ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္စကားႏွင့္ဆိုေသာ္ ကမၻာႀကီး၏ မည္သည့္ေနရာ မည္သည့္ အစိပ္အပိုင္းကိုျဖစ္ေစ ဖ်က္ဆီးလွ်င္ ကမၻာႀကီးကိုဖ်က္ဆီးသည္သာျဖစ္၏။ ဂ်ပန္သတင္းေထာက္ အသတ္ ခံရစဥ္က ဂ်ပန္ကလည္းစိတ္ညစ္သြားေလသည္။ သိပ္မၾကာေသးခင္က ကိုးကန္႔နယ္ကို ျပႆနာရွာလိုက္ရာ ပီကင္းတ႐ုပ္က ေဒါသထြက္သြားေလသည္။ မွန္ပါသည္ စစ္ဓါးျပတို႔သည္ ခြဲျခားခြဲျခား ဒုကၡေပးသူ မ်ားမဟုတ္ပါ။

မိတ္ေဆြက ဆက္လက္ေဆြးေႏြးပါသည္။ ဖြတ္က်ားႏိုင္ငံကေလးတခုသည္ အဘယ္ရန္သူရွိသျဖင့္ ညဳကလီးယားလက္နက္ပိုင္ဆိုင္ရန္လိုအပ္သနည္း ဟုဆို၏။ ထိုလက္နက္ရွိသျဖင့္ ကမၻာက အေလးဂ႐ုျပဳမႈကို ခံလိုပုံရသည္ဟု သူက ယူဆသည္။ ကြၽႏု္ပ္၏အျမင္တြင္ အသံေၾကာင့္ဖားေသသည္ကို စစ္ဓါးျပတို႔ ၾကားဖူးနားဝ ရွိဟန္မတူ။

ဝရဇိန္လက္နက္ကို ျဗဟၼာကသာ ပိုင္သည္ကို သေဘာေပါက္သင့္သည္။ သူေတာင္းစားက ပိုင္လွ်င္ မည္သို႔မွ် ကာာရန္မစပ္ျဖစ္ေနလိမ့္မည္။ သူေတာင္းစားသည္ အမ်ဳိးဂုဏ္ကို ေစာင့္ေရွာက္ေသာအားျဖင့္ ခြက္စုတ္ကိုသာ ပိုင္သင့္သည္မဟုတ္ေလာ။ ဤသို႔ဆိုျခင္းအားျဖင့္ အေမရိကန္ကို အေဖေခၚၿပီး ကိုယ့္လူမ်ဳိးကို သူေတာင္းစား ႏွင့္ ႏႈိင္းေနသည္မဟုတ္ပါ။

ထမင္းေရကို လုေသာက္ေနရေသာဘဝမ်ား၊ ေဆး႐ုံေဆးခန္းမျပႏိုင္သျဖင့္ လူ႔သက္တမ္း တိုေနေရေသာ ဘဝမ်ားအတြက္ ထမင္းနပ္မွန္ေအာင္ပင္ စြမ္းေဆာင္ေပးျခင္းမရွိပါဘဲလ်က္၊ ပိုဆိုးသည္မွာ ဒုကၡသည္ ပစၥည္းကိုပင္ စစ္အာဏာပိုင္ႏွင့္ အေပါင္းအပါတို႔က ခိုးဝွက္လုယူေနေသာတိုင္းျပည္မ်ဳိးတြင္ ထမင္းေရ ဝဝ လင္လင္ရရွိေအာင္ အရင္မလုပ္ဘဲႏွင့္ ညဳကလီးယားလက္နက္ကို ပိုင္ဆိုင္သင့္ပါသေလာ။

လူငယ္တဦးေရာက္လာပါသည္။ ရဲေဘာ္မ်ားႏွင့္ စကားေျပာဆိုေဆြးေႏြးေနသည္မွာ (၂) နာရီခန္႔ ၾကာျမင့္သြား သည္။ အင္မတန္မွ ေျပာဆိုႏိုင္သူျဖစ္၏။ ဆိုးေတာ့မဆိုးပါ။ သို႔မဟုတ္ပါက ငုတ္တုတ္ထိုင္ေနရကိန္း ရွိသည္မဟုတ္ေလာ။ လက္မွတ္လည္းထိုးေပးပါ၏။ မည္သို႔ဆိုေစ ေက်းဇူးတင္ရပါမည္။ ျမန္မာ့အေရးကို သိေသာ စိတ္ဝင္စားေသာ အေၾကာင္းသည္ပင္လွ်င္ အေမရိကတလႊား၌ရွိၾကေသာ ျမန္မာ့အေရးဆုိင္ရာ အဖြဲ႔အစည္းေပါင္း ေသာင္းေျခာက္ေထာင္၏ အလုပ္ပင္မဟုတ္ေလာ။

တ႐ုပ္လူမ်ဳိးတဦးေရာက္လာပါသည္။ ဆိုင္းဘုတ္ခပ္ငယ္ငယ္တခုလည္းကိုင္ေဆာင္လာပါ၏။ ကြၽႏု္ပ္တို႔ခရီးရွည္အဖြဲ႔ရွိရာတြင္ သူ၏ဆိုင္းဘုတ္ကေလးကို ေထာင္ပါသည္။ တ႐ုပ္လိုေရးထားပါ၏။ ရဲေဘာ္ေမာင္ေမာင္တိတ္ႏွင့္ တ႐ုပ္ဘာသာျဖင့္ စကားအနည္းငယ္ေျပာဆိုေနၾကပါသည္။ ဆိုင္းဘုတ္ကို မည္သည့္အဓိပၸါယ္နည္းဟုေမးရာ ထိုသူကလည္း အဂၤလိပ္လိုမရွင္းတတ္သျဖင့္ သူ၏သူငယ္ခ်င္းကို ဖုန္းဆက္ ၿပီး ဘာသာျပန္ေစ၏။

အဓိပၸါယ္မွာ ကြန္ျမဴနစ္ႏွင့္ စစ္အာဏာရွင္အေပါင္းတို႔ကို ကမၻာ့စစ္ခုံ႐ုံးသို႔တင္ေပးပါဟူ၏။ သို႔ျဖင့္ ဆိုင္းဘုတ္ ကေလးကို ေထာင္ထား၏။ မၾကာခင္ပင္ ကုလသမဂၢတံဆိပ္ပါေသာ အိတ္ကေလးမ်ားကို ကိုင္ထားေသာ တရုပ္ အဖြဲ႔တဖြဲ႔သည္ အေရွ႔မွျဖတ္သြားရာ ကြၽႏု္ပ္တို႔အဖြဲ႔ကို ေလ့လာေန၏။ ေခါင္းေဆာင္လုပ္သူကိုကား မ်က္မွန္း တမ္းမိပါသည္။ တ႐ုပ္စာႏွင့္ဆိုင္းဘုတ္ကိုေတြ႔ေသာ္ တခ်က္တန္႔သြားၿပီးလွ်င္ တခ်ဳိးတည္းဒိုးေတာ့၏။ မိတ္ေဆြတ႐ုပ္ကို ၾကည့္လိုက္ရာ ခါးတြင္လက္ေထာက္ၿပီး ဘုၾကည့္ၾကည့္ေနသည္ကိုေတြ႔ရ၏။ ေက်ာင္းေတာ္ ကရန္စမ်ား ျဖစ္ပုံရသည္။

ေရေႏြးၾကမ္းဓါတ္ဗူးေပးေသာ အဖြားႀကီးလည္းေရာက္လာပါသည္။ ေန႔တိုင္းလာအားေပးသူျဖစ္ပါ၏။ အဖြားႀကီး၏ လြယ္အိတ္ကေလးတြင္ ဗုဒၶပုံေတာ္ႏွင့္ တိဘက္တံဆိပ္မ်ားတပ္ထားပါသည္။ ေဖာ္ေရြလွေသာ အမ်ဳိးသမီးႀကီးျဖစ္ပါသည္။ ညေန (၄) နာရီခြဲတြင္ ယေန႔သိမ္းလိုက္ၾကသည္။ အေၾကာင္းမွာ သာသနာ့ဥေသွ်ာင္ ေက်ာင္းဆရာေတာ္က ဖိတ္ထားသျဖင့္ သြားၾကမည္ျဖစ္၏။ Queens သို႔ပထမသြားၿပီးမွ ဦးဝင္းရွိန္ေမာင္က ဥေသွ်ာင္ေက်ာင္းရွိေသာ Apartment သို႔ လိုက္ပို႔ပါသည္။

ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသို႔ေရာက္ေသာ္ စည္ကားသိုက္ၿမဳိက္ေနသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ အလွဴ သို႔မဟုတ္ တခုခုရွိပုံရ၏။ ကြၽႏု္ပ္တို႔အဖြဲ႔ကို ႀကံဖန္ထမင္းေကြၽးၾကပါသည္။ ဆရာႀကီးေမာင္စြမ္းရည္လည္းေရာက္ေနသည္။ စာေရးဆရာ ေရႊျပည္စိုးလည္းရွိပါ၏။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေရာက္ေသာ္ ရိကၡာကိစၥအဆင္ေျပသြားေလသည္။ ကိုၾကည္မင္းႏွင့္ မေခ်ာစု၊ ကိုေလးႏွင့္ မအာယီး၊ ကိုမိုးခ်မ္းႏွင့္ မေမစႏၵာ၊ ကိုေအာင္ႏွင့္ မျမတ္ျမတ္စိုး၊ သားေမာင္ေအာင္မင္းစိုး တို႔က ဟင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးကို ခ်က္ျပဳတ္ၿပီး ကြၽႏု္ပ္တုိ႔ဆႏၵျပအဖြဲ႔အတြက္ ယူလာၾကပါသည္။

သာသနာ့ဥေသွ်ာင္အဖြဲ႔မွ ေလာေလာဆယ္ ေငြ (၃ဝဝ)၊ ဘားမားပြဳိင့္အဖြဲ႔မွေငြ (၂ဝဝ) ပံ့ပိုးပါသည္။ ဟင္းခ်က္ ေပးေသာ မိတ္ေဆြမ်ား၊ တျခားေသာမိတ္ေဆြမ်ားကလည္း အလွဴေငြထည့္ၾကပါသည္။ တျခားကိစၥမ်ားလည္း ကူညီပါ၏။ ယခုအခါကြၽႏု္ပ္တို႔အဖြဲ႔သည္ ခ်မ္းသာသြားေလၿပီ။ နယူးေယာက္သို႔ဝင္စကပင္ ကိုမင္းဆန္းမင္း အိမ္သို႔ေရာက္ၿပီးေနာက္ အိုးခြက္ပန္းကန္မ်ား၊ တခ်ဳိ႔ေသာရိကၡာမ်ားႏွင့္ ဝယ္ျခမ္းရန္ ေငြ (၄ဝ)ကို ကိုမင္းဆန္းမင္း၏ဇနီးျဖစ္သူ မရီရီခင္ကေပးလိုက္ၿပီးျဖစ္ပါသည္။ ယခုအခါ ဆန္၊ ဆီ စသည္တို႔ႏွင့္တကြ ခ်က္ျပဳတ္ၿပီး ဟင္းမ်ားပါရရွိရာ အဆင္ေျပၿပီမဟုတ္ေလာ။ အားလုံးကိုေက်းဇူးတင္ပါသည္။ ဒီမိုကေရစီတိုက္ပြဲ မုခ်ေအာင္ရမည္။

ဆႏၵျပရဲေဘာ္တဦးတင္ျပသည္။