မိုင္ ၉၀၀ ခရီးစဥ္၏ ၃၄ ရက္ေျမာက္ခရီးစဥ္ 34th day of 900 miles for Long March

Erie ၿမိဳ႔ကိုလြန္ေျမာက္ၿပီးသည့္ေနာက္
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးခရီးစဥ္ (၃၄) ရက္ေျမာက္ေန႔ (ဇူလိုင္ ၅၊ ၂ဝဝ၉)

ယေန႔သည္ ၾကည္လင္လွပါဘိ။ ေနသာ၏။ ရာသီဥတုသည္ေကာင္းမြန္လွ၏။ ထိုသို႔လွပေသာ ေန႔သစ္တေန႔ တြင္ ကြၽႏု္ပ္တို႔၏ခရီးကိုစတင္လိုက္၏။ ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ တေန႔ၿပီးတေန႔စတင္လာခဲ့သည္မွာ ယေန႔ဆိုလွ်င္ ၃၄ ရက္သို႔ရွိခဲ့ၿပီ။ ခ်ီတက္ရင္းေလွ်ာက္ရင္းျဖင့္ သာယာေသာေန႔၊ မႈန္မႈိင္းေသာေန႔၊ ခက္ခဲေသာေန႔၊ ျခစ္ျခစ္ေတာက္ ပူေသာေန႔ မ်ားစြာမ်ားစြာကို ရင္ဆိုင္ခဲ့ရၿပီးျဖစ္သည္။ ယေန႔သည္ လွပေသာေန႔တေန႔ဟုဆိုပါရေစ။

စတင္ခ်ီတက္ၿပီးကတည္းက ေန႔လည္ ၁၂ နာရီ ၅ မိနစ္တြင္ အိမ္တအိမ္မွလင္မယားႏွစ္ေယာက္သည္ ကြၽႏု္ပ္တို႔အားႏႈတ္ဆက္ပါ၏။ ေရဗူးမ်ားကိုလည္းေဝငွ၏။ ကုလသမဂၢထံတင္ျပမည့္စာကိုလည္း လက္မွတ္ေရးထိုးေပးၾကသည္။ ေန႔စဥ္ေတြ႔ဆုံရေသာ အေနအထားမ်ားကို မည္သို႔ျဖစ္ေစ ႀကဳိဆို၏။ ကြၽႏု္ပ္တို႔လမ္းေလွ်ာက္သမားမ်ား၏ တာဝန္မွာ အေမရိကန္ျပည္သူလူထုႏွင့္တကြ ကမၻာ့ျပည္သူမ်ားကို ျမန္မာ့အေရးႏွင့္ပတ္သက္၍ သိရွိနားလည္လာေစရန္၊ စာနာမႈေပးလာေစရန္၊ ေထာက္ခံမႈေပးလာေစရန္ တင္ျပေသာလႈပ္ရွားမႈျဖစ္သည္။ ကြၽႏု္ပ္တို႔၏လက္ဝယ္၌ရွိေသာ စာေစာင္သည္ လမ္းတေလွ်ာက္ရွိ လူအမ်ားတို႔ကိုႏွ႔ံစပ္ေအာင္ျဖန္႔ခ်ိရန္ မလုံေလာက္ေသာ္လည္း တၿမဳိ႔၊ တရြာ၊ တေဒသ၌ ေတြ႔ဆုံရသူ တဦးဦးသည္ ျမန္မာျပည္၏အေၾကာင္းကို သိရွိသည္ဆိုပါအံ့၊ ကြၽႏု္ပ္တို႔သည္ ႀကီးစြာႏွစ္ေထာင္းအားရ ျဖစ္ၿပီးျဖစ္သည္။

လမ္းတေလွ်ာက္တြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေၾကာင္း၊ ျမန္မာျပည္အေၾကာင္း တစုံတရာမွ် မသိရွိေသးသူတို႔၏လက္ဝယ္သို႔ ကြၽႏု္ပ္တို႔၏လက္ကမ္းစာေစာင္မ်ားစြာကို ျဖန္႔ေဝၿပီးျဖစ္ပါ၏။ စတင္ခ်ီတက္၍မွမၾကာမီ မိနစ္ ၂ဝ ခန္႔ဆက္ေလွ်ာက္ၿပီးရာတြင္ အိမ္တအိမ္မွ အမ်ဳိးသမီးတဦးလည္း ကြၽႏု္ပ္တို႔ကိုႏႈတ္ခြန္းဆက္ၿပီးေနာက္ ေရ သို႔မဟုတ္ အေအး တခုခုကို ကြၽႏု္ပ္တို႔အတြက္ ကမ္းလွမ္း၏။ ကြၽႏု္ပ္တို႔၏အေၾကာင္းကိုတင္ႀကဳိသိရွိၿပီးလည္းျဖစ္ဟန္တူသည္။ တခါတရံတြင္ ေရလွဴဒါန္းသူမ်ား စိပ္စိပ္၍လာသျဖင့္ လက္တြင္အလံတိုင္ႏွင့္တကြ ေရတဗူးအျပင္ ပို၍ကိုင္ေဆာင္ရန္ ခက္ခဲေသာ အေျခအေနေၾကာင့္လည္းေကာင္း လက္ခံမယူေဆာင္ႏိုင္ေတာ့သည့္ အခါမ်ားလည္းရွိသည္။ သို႔ေသာ္ကြၽႏု္ပ္တို႔ယူေဆာင္ႏိုင္သည္ျဖစ္ေစ၊ မယူေဆာင္ႏိုင္သည္ျဖစ္ေစ သဒါၶတရားျဖင့္လွဴဒါန္းေသာ ဤေရ၏အက်ဳိးကို လွဴဒါန္းေသာသူမ်ားရရွိၿပီးျဖစ္သည္။ ကြၽႏု္ပ္တို႔သည္ ကႏၱာရမွလာေသာသူမ်ားျဖစ္၏။ ဒုကၡမွလာေသာသူမ်ားျဖစ္၏။ လမ္း၌အလွဴခံရရွိေသာေရတဗူးသည္ ကြၽႏု္ပ္တို႔အတြက္ ႀကီးစြာေသာ အေထာက္အပံ့လည္းျဖစ္ပါ၏။ နတ္တို႔သာဓုေခၚၾကပါကုန္။

ရာသီဥတု၏သာယာပုံမွာ ေကာင္းကင္သည္ မိုးသားကင္းစင္၍ ပကတိျပာလြင္လ်က္ရွိ၏။ ခ်ိီတက္ရာလမ္း၏ လက္ယာဘက္ျခမ္းတြင္ တိမ္ျဖဴတို႔သည္ ေတာအုပ္တို႔၏အထက္၌ အဆုပ္ဆုပ္ျဖင့္ဣေျႏၵႀကီးစြာတည္၏။ လက္ဝဲဘက္၌ကား ေတာအုပ္တို႔နည္းပါးရာတြင္ Erie အိုင္သည္ ေရျပာၾကည္ကိုေဆာင္လ်က္ မိုးကုတ္စက္ဝိုင္း ႏွင့္အလြမ္းသင့္ေန၏။ ကြၽႏု္ပ္တို႔လမ္းေလွ်ာက္အဖြဲ႔သည္ ဤေရအိုင္ႀကီး၏ ကမ္း႐ုိးတန္းတြင္ေလွ်ာက္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။

ေန႔လည္ ၁၂ နာရီခြဲၿပီးခ်ိန္တြင္ အရိပ္ေကာင္းေသာေနရာတခု၌နား၍ ေန႔လည္စာကိုစားၾကသည္။ ဤေနရာသည္ယေန႔စတင္ခ်ီတက္လာရာမွ (၆) မိုင္အကြာ၌ျဖစ္၏။ စားေသာက္ၿပီးဆက္လက္ခ်ီတက္ၾကသည္။ သန္႔စင္ေသာရာသီဥတုသည္ ယခုအခါပူ၍ပူ၍လာ၏။ သို႔ေသာ္ကြၽႏု္ပ္တို႔သည္ ေတာင္ကုန္းတခုၿပီးတခုကို ေက်ာ္ဆဲပင္။ လြင္ျပင္၌ျဖစ္ေစ၊ ကုန္းထိပ္၌ျဖစ္ေစ ဧကေပါင္းမ်ားစြာက်ယ္ဝန္းေသာ စပ်စ္ၿခံမ်ားကိုေတြ႔ရသည္။ စပ်စ္စိုက္ပ်ဳိးေသာအရပ္ဟု ဆိုရမည္။

ေတာအုပ္တခုၿပီးတခု၊ ကိုင္းေတာတခုၿပီးတခု ေတာင္ကုန္းတခုၿပီးတခုကို ေက်ာ္ျဖတ္ရင္း ခရီးဆုံးခါနီးေနရာသို႔ ခ်ဥ္းကပ္လာၾက၏။ ဤသို႔ေလွ်ာက္လွမ္းရင္းျဖင့္ ၿပီးဆုံးခါနီးခ်ိန္တြင္ အိမ္တအိမ္မွ သားအမိ (၃)ဦးသည္ ကြၽႏု္ပ္တို႔အားေစာင့္ႀကဳိႏႈတ္ဆက္၏။ ထိုသူမ်ားသည္ ျမန္မာျပည္အေၾကာင္း ေကာင္းစြာသိၿပီးသူမ်ားျဖစ္၏။ ဘန္ကီမြန္းျမန္မာျပည္သို႔ေရာက္သည့္အေၾကာင္းကိုလည္းသိ၏။ Erie ၿမဳိ႔တြင္ ယခုအခါ ျမန္မာျပည္သား အေျမာက္အမ်ားရွိေၾကာင္းေျပာျပပါသည္။ ဘန္ကီမြန္းထံတင္ျပမည္းစာတြင္လည္း လက္မွတ္ေရးထိုး ေပးၾကသည္။ ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းေပးၾကသည္။ ကြၽႏု္ပ္တို႔အလြန္ေက်နပ္ရပါသည္။

ေတာလမ္းကို အေတြးအမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ ေလွ်ာက္ရာတြင္ ထပ္မံ၍အေတြးမ်ားေမြးဖြားေစေလ၏။ ဒုကၡမေရာက္ေသာေန႔ဟုဆိုရမည္။ ငွက္ေတးကိုလည္းနားဆင္ႏိုင္၏။ စမ္းေခ်ာင္းေလး၏ ေရအလ်ဥ္ တသြင္သြင္ကိုလည္း နားဆင္ႏိုင္၏။ ေတာပန္းတို႔၏အသြင္ကိုလည္းျမင္ႏိုင္၏။ ေနသည္ပူ၏။ သို႔ေသာ္ အထက္ပူေအာက္ပူ ဖုတ္က်ည္းသၿဂႋဳလ္ထားသကဲ့သို႔ကား မေလာင္ကြၽမ္းေစပါ။ မည္သို႔ပင္ဆိုေစ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ လမ္းေလွ်ာက္ၾကကုန္ေလာ့။ ျပည္သူလူထုအတြက္ လမ္းေလွ်ာက္ၾကကုန္ေလာ့။ ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ လမ္းေလွ်ာက္ၾကကုန္ေလာ့။ လြတ္လပ္ေရးသည္ တေန႔ရအံ့။

လမ္းေလွ်ာက္ခ်ီတက္ရဲေဘာ္တဦးတင္ျပသည္။