BURMA RD ႏွင့္ ကြၽႏု္ပ္တို႔
ယေန႔ ရာသီဥတုသာယာလ်က္ရွိေသာ မနက္ (၉) နာရီ (၅) မိနစ္အခ်ိန္တြင္၊ ယမန္ေန႔ရပ္နားခဲ့သည့္ County Rd 130 လမ္းႏွင့္ South 96 ဆုံရာ ေနရာမွ၊ တေန႔တာခ်ီတက္လႈပ္ရွားျခင္းကို စတင္လိုက္ၾက၏။
ၿမဳိ႔ငယ္၏ ပလက္ေဖါင္းေပၚမွ ခ်ီတက္ၾကေလ၏။ ခရီးသြားလာေနၾကေသာ အေမရိကန္ျပည္သူတို႔သည္ ကြၽႏု္ပ္တို႔ေန႔စဥ္ ခ်ီတက္ေနက်ျဖစ္ေသာ၊ ကုလသမဂၢအလံ၊ တိုက္ပြဲဝင္ခြပ္ေဒါင္းအလံ၊ NLD အလံႏွင့္အတူ မိုင္းေပါင္း (၉ဝဝ) ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလမ္းေလွ်ာက္ျခင္းဆိုသည့္ အဂၤလိပ္လိုေရးထားသည့္ဆိုင္းဘုတ္ FREE AUNG SAN SU KYI စာတမ္းပါ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ပုံကို ေတြ႔လိုက္ရသည္ႏွင့္ တၿပဳိင္တည္း၊ ထုံးစံအတိုင္း ကားဟြန္းသံေပး၍လည္းေကာင္း၊ လက္ေဝွ႔ရမ္း၍လည္းေကာင္း၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသေကၤတ လက္အမွတ္ အသားျပ၍လည္းေကာင္း အားေပးေထာက္ခံသူေတြ ေန႔စဥ္ျမင္ေတြ႔ရ၏။
ထိုၿမဳိ္႔ငယ္ကိုလြန္ေျမာက္ၿပီး၊ မနက္ (၁ဝ) နာရီ (၉) မိနစ္တြင္ ေခတၱရပ္နားၿပီး ျပန္မထြက္မီ၊ စက္ဘီးၿပဳိင္ပြဲ အတြက္ေလ့က်င့္ေနသူ အေမရိကန္အမ်ဳိးသားႀကီးတဦး ကြၽႏု္ပ္တို႔ထံ လာေရာက္ေမးျမန္းေလသည္။ ထိုသူအား သိခ်င္သည္မ်ားကို ရွင္းျပၿပီး၊ ဘန္ကီမြန္းထံေပးမည့္စာအတြက္ ေထာက္ခံလက္မွတ္ ေရးထိုးေပးသြား ေလသည္။
ကြၽႏု္ပ္တို႔ခ်ီတက္ရာ လက္ဝဲဘက္တြင္ Interlake ကို လွမ္းျမင္ရ၏။ ထိုေရကန္အထက္ပိုင္းတြင္၊ ေတာင္တန္းငယ္၊ ေတာအုပ္မ်ားလည္း လွပစြာ ေတြ႔ရွိႏိုင္ေလသည္။ ႐ႈခင္းလွလွေလးႏွင့္အတူ၊ ေလေကာင္း ေလသန္႔ကို ရရွိေသာေၾကာင့္ ယေန႔အဖို႔ အလြန္ေျခသြက္ၾကေလ၏။
(၁ဝ) နာရီ (၄၅) မိနစ္အခ်ိန္တြင္ 89 အေဝးေျပးလမ္းေပၚသို႔ လမ္းေၾကာင္းေျပာင္း၍ ခ်ီတက္ၾကေလ၏။ လမ္းအေကြ႔ေရာက္တြင္ စက္ဘီးၿပဳိင္ပြဲေလ့က်င့္သူ အမ်ဳိးသမီးငယ္ႏွင့္ အမ်ဳိးသမီးႀကီးႏွစ္ဦးတို႔ စက္ဘီးရပ္၍ ေမးျမန္းၾက၏။ ေထာက္ခံလက္မွတ္ေရးထိုးေပးသြားၾက၏။ ေနာက္ထိုလမ္းေပၚတြင္ပင္ စက္ဘီးၿပဳိင္ပြဲ ေလ့က်င့္ေနသူ တျခားအမ်ဳိးသမီး (၃)ဦးတို႔ႏွင့္ ကြၽႏု္ပ္တို႔ေတြ႔ဆုံေျပာဆိုအၿပီး၊ လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲႏွင့္ ေက်နပ္အားရစြာျဖင့္၊ ေထာက္ခံလက္မွတ္ေရးထိုးၿပီး ေရဗူးေပး၍ ႏႈတ္ဆက္ထြက္ခြာ သြားၾက၏။
ထိုလမ္းတေလွ်ာက္ စက္ဘီးၿပဳိင္ပြဲအတြက္ ေလ့က်င့္ေနသူမ်ားသည္ ကြၽႏု္ပ္တို႔အား အမွတ္တရ ဓါတ္ပုံ႐ိုက္ကူသြားသူေတြ၊ ကံေကာင္းပါေစ၊ မဂၤလာနံနက္ခင္းပါဟု ဆုေတာင္းေပးသြားသူေတြ မ်ားျပားလွ၏။
ေန႔လည္ (၁၂) နာရီတြင္ ေခတၱနားၾကျပန္၏။ ခရီးဆက္ၾကၿပီး ေန႔လည္ (၁၂) နာရီခြဲအခ်ိန္တြင္၊ လူ (၄) ဦးပါလာေသာ ကားတစီး ကြၽႏု္ပ္တို႔ခ်ီတက္ရာ ညာဘက္ျခမ္း လမ္းေဘးသို႔ ကားထိုးရပ္လိုက္ၾက၏။ ေနာက္ ကားေပၚမွဆင္းၿပီး၊ အမ်ဳိးသမီးငယ္ (၃) ဦးသည္ သူတို႔ပါလာေသာ ကင္မရာျဖင့္ ကြၽႏု္ပ္တို႔ကို၊ ၎တို႔ (၃) ေယာက္သား၊ တဖ်တ္ဖ်တ္ႏွင့္ ဓါတ္ပုံအၿပိဳင္႐ိုက္ယူေနၾက၏။
ကြၽႏု္ပ္တို႔ သူတို႔ကားအနီးေရာက္မွ သူတို႔သိခ်င္သည္မ်ားကို ဝိုင္း၍ ေမးျမန္းၾက၏။ ကြၽႏု္ပ္တို႔ႏွင့္အတူ (၄) ရက္ေျမာက္ အားျဖည့္လမ္းေလွ်ာက္ေနသည့္ အလက္ဇႏၵားသည္ ျမန္မာျပည္အေၾကာင္း၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေၾကာင္း၊ ဘာေၾကာင့္လမ္းေလွ်ာက္ေနရသည့္အေၾကာင္းေတြကို အားရပါးရ ရွင္းျပလိုက္သျဖင့္၊ ၎တို႔သည္ Ithaca ၿမဳိ႔၊ Cornell တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူေတြျဖစ္ေၾကာင္း၊ ၾသစၾတလ် ႏိုင္ငံသူ၊ ကေနဒါႏိုင္ငံသူ၊ နယူးေယာက္သူ၊ Ithaca ၿမဳိ႔သား စသျဖင့္ ၎တို႔ကိုယ္တိုင္ မိတ္ဆက္စကား ဆိုလာ၏။
အလက္ဇႏၵားရွင္းျပျခင္းကို သိရွိနားလည္ၾကေသာ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူတစုတို႔သည္ ကြၽႏု္ပ္တို႔အား ေထာက္ခံလက္မွတ္ထိုးေပးၿပီး ႏႈတ္ဆက္ထြက္ခြာသြားၾက၏။
ကြၽႏု္ပ္တို႔ခရီးဆက္ၿပီး (၅) မိနစ္အၾကာ၊ ကြၽႏု္ပ္တို႔ခ်ီတက္ရာ ဘယ္ဘက္ျခမ္း၊ လမ္းေထာင့္ထိပ္တြင္ အနံ (၅) လက္မ၊ အလ်ား (၁) ေပခြဲခန္႔ရွိ သစ္သားျပားတြင္၊ အဂၤလိပ္လိုေရးထားေသာ BURMA RD ဆိုသည့္ ဆိုင္းဘုတ္ကို အရင္လွမ္းေတြ႔လိုက္သူ အလက္ဇႏၵားသည္၊ ဆိုင္းဘုတ္ကို လက္ညဳိးတထုိးထိုးျဖင့္ BURMA RD ဟု အသံက်ယ္က်ယ္ျဖင့္၊ အထိပ္တလန္႔ေအာ္ဟစ္ေနေသာေၾကာင့္၊ ကြၽႏု္ပ္တို႔ၾကည့္လိုက္ရာ၊ ထူးထူးျခားျခား BURMA RD ဆိုသည့္ ဆိုင္းဘုတ္ကို၊ အ့ံၾသစြာ ျမင္ေတြ႔ရေလ၏။ ျမင္ျမင္ခ်င္း ေခတၱဝမ္းသာ သြားမိေပမယ့္၊ ကြၽႏု္ပ္၏ ရင္တြင္းမွ လွ်ပ္တျပက္အတြင္း ခံစားခ်က္တခု ဝမ္းနည္းစြာေပၚထြက္သြားခဲ့ရ၏။
အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္၊ ထို BURMA RD ဟု အမည္ေပးထားေသာလမ္းကို ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္မည္ဆိုလွ်င္၊ ေက်ာက္စရစ္ခဲျဖင့္ခင္းထားသည့္ လမ္းၾကမ္း၊ ေနာက္ ကားတစီးစာသာအက်ယ္ရွိ၏။ လမ္းတဖက္တခ်က္တြင္ ေတာအုပ္ငယ္ေလး အုပ္ဆိုင္းဆိုင္းအေနအထားရွိေသာေၾကာင့္ လမ္းေလးသည္ က်ဥ္းေျမာင္းေန၏။ ထိုလမ္းေလးသည္ ျမန္မာျပည္သူလူထုတို႔သည္ ယေန႔ထိ ဒီမိုကေရစီခရီးၾကမ္းကို၊ ေလွ်ာက္လွမ္းေနဆဲဆိုသည့္ အဓိပၸါယ္ကို ေဖာ္ေဆာင္ေနသလို ခံစားလိုက္ရေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။
မည္သို႔ပင္ဆိုေစ၊ ကြၽႏု္ပ္တို႔ မိုင္ေပါင္း (၉ဝဝ) ခရီးရွည္ခ်ီတက္ပြဲ၏ ခရီးတဝက္ေက်ာ္၊ မိုင္ေပါင္း (၅၄ဝ) ခရီး ေပါက္၍၊ မနက္ျဖန္ဆို ၿမဳိ႔ကို ေရာက္မည္ျဖစ္၏။ ၎ၿမဳိ႔မွ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုမ်ား၊ ကြၽႏု္ပ္တို႔အား လာေရာက္ ႀကဳိဆိုမည္ဟု ဆက္သြယ္လာေသာေၾကာင့္၊ ျပည္သူႏွင့္အတူ ငါတို႔ေအာင္ပြဲခံမည့္ေန႔ နီးလာၿပီဟု ကိုယ့္အားကိုယ္ေပး ေလွ်ာက္လွမ္းရင္း၊ တေန႔တာသတ္မွတ္ထားသည့္ေနရာ ေရာက္ရွိၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ရပ္နားလိုက္ၾက၏။
လမ္းေလွ်ာက္ခ်ီတက္ရဲေဘာ္တဦးတင္ျပသည္။
Posts
No comments:
Post a Comment