Our hunger strike for Free Burma and Daw Aung San Suu Kyi begins September 18th.

The Long March and Hunger Strike for Free Burma and Daw Aung San Suu Kyi will be outside the UN everyday till September 27th from 9AM - 6PM. 
Our 9 day hunger strike will begin on September 18th, the 21st anniversary of the bloody military coup in Burma.
“Never doubt that a small group of thoughtful, committed citizens can change the world. Indeed, it is the only thing that ever has.”
-Margaret Mead

Thursday, July 30, 2009

မိုင္ ၉၀၀ ခရီးစဥ္၏ ၅၄ ရက္ေျမာက္ေန႔ 54th day of 900 miles for Long March


Ithaca ၿမဳိ႔သို႔ေရာက္ၿပီ
(၅၄) ရက္ေျမာက္ေန႔ (ဇူလိုင္လ ၂၈၊ ၂ဝဝ၉)

Ithaca ၿမိဳ ႔ခံမ်ားႏွင့္ အခမ္းအနားအၿပီး အမွတ္တရ

နံနက္ (၉) နာရီ (၁၅) တြင္ Taughnnock ေရတံခြန္ႏွင့္ မေဝးလွေသာ ေနရာမွ စတင္ခ်ီတက္သည္။ လမ္းသည္ ေတာအတိျဖစ္ပါ၏။ စိမ့္ႀကီးၿမဳိင္ႀကီးျဖစ္ပါသည္။ မနက္ခင္းေနျခည္သည္ ေတာေတာင္တို႔အေပၚ လွပစြာက်ေရာက္ေနသည္။ ငွက္ကေလးမ်ားျမည္ေန၏။ သာယာေသာေန႔သစ္တေန႔ျဖစ္ပါသည္။ ေတာင္ေစာင္း လွ်ဳိေျမာင္ ခ်ဳိင့္ဝွမ္းတို႔တြင္ Conifer ေတာသည္ မုတ္သုံေတာ၏ အသြင္ကိုေဆာင္၏။ စိမ္းစိုလန္းဆန္း၏။ ညဳိေမွာင္ေန၏။ ေနမခေသာေတာေျခရွိ၏။

ေတာင္ကုန္းမွဆင္းလွ်င္ လြင္ျပင္တခုသို႔ ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္းေရာက္သြား၏။ အပန္းေျဖစခန္းမ်ား၏ အဝျဖစ္ပါသည္။ လမ္း၏ လက္ဝဲဘက္တြင္ လက္ေခ်ာင္းအိုင္မ်ားထဲက တခုျဖစ္ေသာ Cayuga ေရျပာအိုင္ႀကီးသည္ ကပတိတည္တည္ၾကည္ၾကည္ရွိ၏။ သမာဓိကိုေဆာင္၍ ေရကသိုဏ္း႐ႈေနသည္။

စက္ဘီးသမားတခ်ဳိ႔ကို ေတြ႔ရသည္။ ႏႈတ္ဆက္အားေပးၾက၏။ အပန္းေျဖစခန္းနယ္ေျမကို လြန္ေသာ္ ေတာင္ကုန္းတခုကို တက္ျပန္၏။ ႀကဳိၾကားႀကဳိၾကား ျဖတ္သြားေသာကားမ်ား၊ စက္ဘီးမ်ားမွ ႏႈတ္ဆက္ၾကသည္။ ဆိုင္ကယ္တပ္ တတပ္ကို ေတြ႔ရသည္။ လက္ျပႏႈတ္ဆက္ၾက၏။

ေတာလမ္းသည္ ေတာလမ္းအတိုင္းျဖစ္၏။ ေတာအုပ္အတြင္းတြင္ အိမ္ေလးမ်ားကို ဟိုနားသည္နား ေတြ႔ရသည္။ တခ်ဳိ႔အိမ္မ်ားတြင္ မီးဆိုက္ရန္ ထင္းေရာင္းေနသည္။ ေအးေအးၿငိမ္းၿငိမ္းသေဘာကို ေတြ႔ရသည္။ ဆူညံ႐ႈပ္ေထြးလွေသာ ၿမဳိ႔ျပကို စြန္႔ခြာ၍ ဤေတာဤေတာင္တြင္ လာေရာက္ေနထိုင္ၾက၏။ ေတာႏွင့္ေတာင္စြယ္တြင္ ေမာင္မယ္ႏွစ္ေဖာ္သည္ ဤနည္းျဖင့္ ဘဝကို ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ကုန္လြန္ေစသည္ေလာ။ မငတ္မြတ္ေသာ၊ မဆင္းရဲေသာ၊ ေသာင္းက်န္းမထၾကြေနေသာ တိုင္းျပည္ျဖစ္၏။


စည္း႐ုိးတခုအတြင္းမွ အဖိုးႀကီးတဦးထြက္လာၿပီး ကြၽႏု္ပ္တို႔ ခရီးရွည္အဖြဲ႔ကို စူးစမ္းေမးျမန္းသည္။ လက္ကမ္းစာေစာင္ကို ေဝလိုက္ပါ၏။ ဆက္လက္ခ်ီတက္ၿပီး တေနရာေရာက္လွ်င္ အထက္ပါနည္းအတိုင္း အိမ္တအိမ္မွ အဖိုးႀကီးတဦးကို ေတြ႔ျပန္သည္။ လူတို႔ႏွင့္ ကင္းကြာစြာေနေသာ ဤေတာအရပ္တြင္ အဘယ္သူတို႔သည္ လာေရာက္က်ဴးေက်ာ္ေနသနည္းဟု စုံစမ္းလိုဟန္တူသည္။


စတင္ခ်ီတက္ၿပီး (၁) နာရီေလွ်ာက္မိလွ်င္ ေတာအုပ္တခုတြင္ ခဏနားၾကသည္။ ဆက္လက္ခ်ီတက္၏။ (၁ဝ) နာရီ၊ မိနစ္ (၄ဝ) တြင္ Cayuga Nature Center သို႔ ေရာက္ရွိသည္။ ရွည္ရွည္ေမ်ာေမ်ာရွိေသာ ကုန္းေၾကာ တခုကို ေလွ်ာက္၏။ ဆင္းလိုက္ တက္လိုက္ျဖစ္ပါသည္။ ၿမဳိ႔သို႔ဝင္ရန္ မေဝးလွေတာ့သည္ျဖစ္ရာ ျဖည္းျဖည္း မွန္မွန္သာ ေလွ်ာက္ၾက၏။

ေနသည္ ပူလွ၏။ ေရတံခြန္ကုန္းတြင္ ရွိစဥ္က ေအးခ်မ္းမႈရွိေသာ္လည္း ယခုအခါ ေခြၽးၿဖဳိင္ၿဖဳိင္က်ေန၏။ ဆက္လက္ခ်ီတက္၏။ ေန႔လည္ (၁၂) နာရီတြင္ ခဏနားၾကသည္။ (၁၂) နာရီခြဲတြင္ City of Ihaca ဆိုင္းဘုတ္ကို ေက်ာ္ျဖတ္သည္။ ေတာင္နံရံတြင္ ေရတံခြန္အေသးစားေလးတခုသည္ ပုန္းကြယ္၍ စီးက်ေန၏။ ၿမဳိ႔အဝင္ကို ေက်ာက္က်စမ္းႏွင့္ ႀကဳိျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ၿမဳိ႔တြင္းသို႔ ဝင္ေရာက္သြားေသာအခါ Allen H-Treman Stat Marine Park ပန္းၿခံကို ေတြ႔ရသည္။ စည္ကားသိုက္ၿမဳိက္လွ၏။ ပန္းၿခံတြင္ ေရဆိပ္တေလွ်ာက္ အေပ်ာ္စီး ေမာ္ေတာ္ဘုတ္မ်ားျဖင့္ ျပည့္ေနသည္။ အရီးတို႔ရြာအဝင္သည္ ကုကၠဳိလ္ပင္ႏွင့္ တမာပင္ႏွင့္ပမာ။ ေရၾကည္စမ္း ႏွင့္ မိုးမခလမ္းျဖစ္ပါသည္။

မိုးမခအရိပ္တြင္ နားၾက၏။ ဤေနရာမွၾကည့္ေသာ္ ၿမဳိ႔တဖက္ထိပ္တြင္ Ithaca College ေတာင္ကုန္းကို လွမ္းေတြ႔ေနရသည္။ နားရင္းျဖင့္ ၿမဳိ႔ခံအဖြဲ႔ကို ေစာင့္ၾက၏။ ကိုေအာင္ဝင္းႏွင့္ အရွည္ႀကီးတို႔ ေန႔လည္စာကို ေဆာင္၍လာေသာ္ ခပ္လွမ္းလွမ္း ကားရပ္ရာေနရာတြင္ မန္က်ီးပင္ႏွင့္တူေသာ အပင္၏အရိပ္၌ စားၾကသည္။

ႀကဳိဆိုေရးအဖြဲ႔သည္ ကားဆိပ္တြင္ ေစာင့္ေနၾကမည္ျဖစ္၏။ ထိုေၾကာင့္ ကြၽႏု္ပ္တို႔သည္ အေၾကာင္းၾကားလာမည့္ အခ်ိန္ကို ေစာင့္ေနၾကသည္။ ထိုသို႔ေစာင့္ေနၾကစဥ္ အားကစားလုပ္ေသာ အဖြားႀကီးတဦးေရာက္လာသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ပထမအႀကိမ္ တိုးရစ္ဖိတ္ေခၚကတည္းက ေရာက္ဖူးေၾကာင္းေျပာျပသည္။ စစ္အာဏာရွင္တို႔ ဆိုးသြမ္းလွေၾကာင္းကိုလည္း ေျပာျပသည္။


မကဒတ ဥကၠဌေဟာင္း ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္ ေရာက္လာလွ်င္ ကြၽႏု္ပ္တို႔ခရီးရွည္အဖြဲ႔သည္ ၿမဳိ႔တြင္းသို႔ ဆက္လက္ခ်ီတက္ၾက၏။ အလံတလူလူျဖင့္ ဆိုင္းဘုတ္ ႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ပုံ ကုိင္ေဆာင္၍ ခ်ီတက္လာလွ်င္ ျပည္သူအမ်ား အားေပးႏႈတ္ဆက္ၾကသည္။ ေရလွဴပါသည္။ အဆာေျပစားရန္ သစ္က်ားေစ့ ေပးသူလည္းရွိသည္။ ကားဆိပ္သို႔ေရာက္လွ်င္ ၿမဳိ႔ခံအဖြဲ႔က Welcome to Ithaca ဆိုင္းဘုတ္ျဖင့္ ႀကဳိဆိုေန၏။ လမ္းေလွ်ာက္ေမာင္မ်ားကိုလည္း ပန္းကုံးမ်ားစြပ္ပါေသးသည္။


လူတန္းႀကီးသည္ စီတန္းလိုက္ေသာ္ ရွည္လ်ားသြားေလ၏။ ကားဆိပ္္မွတဆင့္ ၿမိဳ႔လယ္ Commons သို႔ State လမ္းအတိုင္းခ်ီတက္ၾကသည္။ လူအမ်ားသည္ အထူးအဆန္းကို ၾကည့္ေနၾက၏။ (၃) နာရီ (၅) မိနစ္တြင္ Ithaca ၿမဳိ႔၊ လမ္းအေပါင္းဆုံရာ ၿမဳိ႔လယ္ Commons တြင္ ရပ္နား၍ စုေဝးၾကပါသည္။ Jeffrey က ေတာက္ေလွ်ာက္ မွတ္တမ္းတင္ေန၏။ လူစုံသည္။ ကိုေအာင္ဝင္း၊ ကိုမင္းေထြး၊ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္၊ အရွည္ႀကီး တို႔က အခမ္းအနားအျပင္အဆင္ကို အေရးေပၚ ဖန္တီးေနၾကသည္။ ကိုခိုင္ဝင္း၊ ကိုေအာင္ၾကည္ဦး၊ ကိုေအာင္ၿဖဳိးေဆြတို႔က လက္မွတ္ထိုးရန္စာရြက္မ်ားျဖင့္ ေကာက္ခံေနသည္။

လူတိုင္းသည္ သူ႔တာဝန္ႏွင့္သူ အလုပ္႐ႈပ္ေနၾက၏။ ေရာက္ရွိေနေသာ သတင္းမွတ္တမ္းအဖြဲ႔ကလည္း လႈပ္ရွားမႈမ်ားကို မွတ္တမ္းတင္ေနသည္။ Commons သည္ လူမ်ဳိးစုံ၊ ကိစၥမ်ဳိးစုံတို႔ျဖင့္ စည္ကားေန၏။ ဤအေဆာက္အဦကို ရရွိေရးမွာ အသည္းအသန္ျဖစ္၏။

ဤသို႔အလုပ္႐ႈပ္ေနၾကစဥ္ ပုဂၢဳိလ္တဦးေရာက္လာသည္။ ကြၽႏု္ပ္တို႔၏ ခရီးစဥ္အေၾကာင္းကို ေမးျမန္း၏။ သူသည္ နယူးေယာက္ၿမဳိ႔ အေဆာက္အဦေရွ႔တြင္ ျမန္မာ့အေရးေဆာင္ရြက္ရင္း အဖမ္းခံခဲ့ဖူးသူျဖစ္သည္။ ေပေတကုတ္ကပ္ၿပီး မထတမ္း ထိုင္သပိတ္ဆႏၵျပေနျခင္းျဖစ္သည္။ ရဲအရာရွိေရာက္လာၿပီး အဖယ္ ခိုင္းေသာ္လည္း မဖယ္ဘဲထိုင္္ေနသျဖင့္ အဖမ္းခံရျခင္းျဖစ္ပါသည္။ သူအမည္မွာ Tom Fox ျဖစ္၏။ သူသည္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အလြန္ေလးစား၏။ ဤကမၻာေျမေပၚတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္တူသူ ေခါင္းေဆာင္တေယာက္မွ်မရွိဟုဆို၏။ Gandhi ၏လမ္းစဥ္၊ Gandhi ၏အေမြကို ဆက္ခံသူအျဖစ္ ကမၻာတဝွမ္းေက်ာ္ေဇာသူဟု ေျပာျပသည္။

အခမ္းအနားမစမီ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား ဂုဏ္ျပဳေသာသီခ်င္းကိုဖြင့္ထား၏။ ထိုေနာက္ေၾကြးေၾကာ္သံျဖင့္ အစပ်ဳိးသည္။ အေလးျပဳျခင္း (၃)ရပ္ျဖင့္ စတင္ဖြင့္လွစ္လိုက္၏။ ရဲေဘာ္ထြန္းေအာင္ေက်ာ္က မိတ္ဆက္ ေျပာၾကားၿပီးလွ်င္ ခရီးရွည္အဖြဲ႔အေၾကာင္းမိတ္ဆက္၏။ ခရီးရွည္အဖြဲ႔၏တာဝန္ခံျဖစ္ေသာ ရဲေဘာ္ေမာင္ေမာင္တိတ္က ေရွးဦးစြာေျပာၾကားသည္။ ဒုတိယအေနျဖင့္ Ithaca ကြန္ျမဴနီတီမွ ကိုေအာင္ၾကည္ဦးေျပာၾကားသည္။ ထိုေနာက္ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္၊ ၎ေနာက္ ခရီးရွည္အဖြဲ႔မွ ရဲေဘာ္မင္းေဆြဦး၊ အလက္ဇႏၵား၊ ေမာ္ရာစတီဖင္၊ ဂ်က္ဖရီ တို႔ ေျပာၾကားၾကသည္။



ရဲေဘာ္ေမာင္ေမာင္တိတ္ႏွင့္ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္



ကိုေအာင္ၾကည္ဦး



ရဲေဘာ္မင္းေ႐ႊဦး



အလက္ဇန္းဒါး အိုဒုးဒ္



ေမာရာစတီးဖင္

ဂ်က္ဖရီး

ဤအခမ္းအနားတြင္ ကုလသမဂၢအတြင္းေရးမွဴး ဘန္ကီမြန္းထံတင္ျပမည့္စာအတြက္ ျဖတ္သန္းသြားလာ ေနေသာ ျပည္သူလူထုထံ လက္မွတ္ေကာက္ခံရာ လက္မွတ္ (၁ဝဝ) ေက်ာ္ရရွိသည္။ ကမၻာမေၾကဘူး သီခ်င္းျဖင့္ လက္ခ်င္းခ်ိတ္၊ ဝိုင္းႀကီးဖြဲ႔၍ သီဆိုၾကကာ ညေန (၅) နာရီ (၂ဝ) မိနစ္တြင္ အဆုံးသတ္လိုက္ၾက သည္။

လမ္းေလွ်ာက္ခ်ီတက္ရဲေဘာ္တဦးတင္ျပသည္။

2 comments:

Jerome D'Costa said...

I do not understand your language, but seeing the photos I understand that you are struggling for freedom and equal political participation of your great leader Aung San Suu Kyi. Being a foreign observer, I empathize with you.

When I was very young in my country, I used to hear of the great people and country of Burma (now Myanmar). I hope and pray that soon one day your country will be free and fair to all its inhabitants.

Best wishes to you all.

thidaph said...

w6t29u6x30 d3c41t6z71 e2y05d6f48 f9m94x6l80 f2s67a1j55 h5m75d9b47

Followers

Blog Archive